Stymphaliden.
Bestiaria. file:///Users/niekkoomen/Sites/Volkoomen/dieren/Stymphaliden.htm
Uit www.latigrec.ch
De vreselijke roofvogels met hun
van scherpe punten voorziene koperen veren vlogen over de moerassen en over de
rivier de Styx, de rivier van de onderwereld die zijn oorsprong had in Arcadië.
Het
zijn mensen vretende vogels die in de Griekse mythologie voorzien waren met
ijzeren snavels en klauwen en met bronzen veren die ze als pijlen afschoten en
daarbij pantsers doorboren.
Ze
lijken qua grootte en vorm op kraanvogels. Ze leefden bij het Stymphalische
meer in Arcadië.
Het
was een van Hercules taken om het land van de stymphaliden te bevrijden. Het
was zijn 6de taak.
Bestiarium.
Stymphalische moerassen.
In de
Stymphalische moerassen was de broedplaats van een kolonie afschuwelijke vogels
van Ares die mensen en dieren tot hun prooi maakten. Hoog uit de lucht schoten
ze de spitse bronzen pennen van hun vlerken af. Op aarde grepen en verscheurden
ze met hun stalen snavels en klauwen ieder levend wezen dat binnen hun bereik
kwam. Dagelijks deden ze zo hun moordend werk in en om het plaatsje Stymphalos
in Arcadië. In de tempel in Stymphalus vindt men nog afbeeldingen van de
vogels.
Hercules
vond ze daar juist bij honderden neergestreken op de kudden, op herders en
boeren, vrouwen en kinderen. Alles vluchtte in paniek naar alle kanten op. Wat
kon hij in zijn eentje tegen die enorme zwerm beginnen? De hydra van Lerna en
andere monsters had hij al gedood, maar hij had niet genoeg pijlen over voor al
deze vogels Vervuld van verlangen om nog te redden wat te redden was stond hij
daar toen plotseling Athena voor hem verscheen met een reusachtige ratel die
door Hephaistos gemaakt was. In Hercules sterke arm draaide die dadelijk
wervelend rond en door het helse lawaai verschrikt vloog de zwerm omhoog en
waagde het niet meer neer te strijken. Maar met hun scherpe pennen bestookten
ze Hercules die toen die zijn giftige pijlen op hen afschoot. Krimpend van pijn
hield hij vol tot hij de meeste vogels had neergehaald en de rest op de vlucht
was gegaan in oostelijke richting. Enkele stymphaliden vlogen naar het eiland
van de oorlogsgod Ares, Aretias in de Zwarte Zee, waar Jason en de Argonauten
hen troffen op hun zoektocht naar het Gulden Vlies. Ze sloegen met hun zwaarden
op hun schilden om de vogels te verjagen die hun koperen pijlen op de mannen
afvuurden.
Pausanias
theoretiseerde dat de Stymphaliaanse vogels afkomstig waren uit Arabië, daarbij
verwijzend naar de aanwezigheid van woeste woestijnvogels die bekend staan als
de Stymphalides. Hij geeft vervolgens toe dat de bevolking van Stymphalos, in
Arcadia, het resultaat kan zijn van een paar eigenzinnige vogels die hun weg
naar Griekenland vonden. In navolging van deze redenering leidt Pausanias af
dat ze de naam Stymphalides verdiend hebben vanwege hun faam in Griekenland en de
naam hebben verdrongen die ze oorspronkelijk in Arabië hadden!
Uit
nl.wikipedia.org
Areseiland.
Ze
vlogen hierna naar het oosten, naar het Areseiland in de Zwarte Zee en werden
daar een verschrikking voor de zeelieden. De scherpe bronzen pennen die ze lieten
vallen kostten aan velen het leven.
De
Argonauten zouden ook dit eiland bezoeken. Op een gegeven ogenblik vloog een
grote donkere vogel krassend over de Argo en meteen stootte Oileus een
pijnkreet uit, een vlijmscherpe pen stak in zijn schouder. Het Areseiland kon
dus niet ver meer zijn. Ze verzorgden de wond en zetten hun helmen op en
hielden hun schilden zo dat die als een dak hen beschermden. Toen zetten ze
koers naar dat gevaarlijke oord terwijl ze met de speren tegen de schilden
sloegen en hun krijgskreten zo hard schreeuwden als ze konden. Nauwelijks
hadden ze onder dit helse kabaal het eiland bereikt of een zwerm van duizenden
vogels vloog in paniek op en verduisterde een ogenblik de zon. Op de schilden
van de mannen kletterde een regen schichten neer als hagelstenen op een dak.
Niemand werd gewond. De Aresvogels hadden het eiland voor goed verlaten.
Zie
verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/