Hartenbeest.
Bubale of bubal, hartenbeest, in het Engels heet het
hartebeest, van Afrikaans hertebeest, de boeren dachten dat het op een hert
geleek. Niet naar de hartvormige spiegel, Duitse Hartebeest en Franse bubale.
Uit
Buffon.
Ze
hebben koeachtige, smalle koppen waarop een paar s vormige gebogen horens
zitten.
Ze
worden een honderd tachtig cm lang met een halve meter lange staart. Een dier
van bijna 1,5m aan de schouder met een gewicht van 120-200kg. Donkerbruin en de
vrouwtjes wat lichter. Ze hebben beide horens die wel 70cm lang kunnen worden.
Bijbel.
Bestiarium.
In
Deuteronium 14:5 komt ‘yachmur’ voor, het is een van de moeilijkste namen van
reine dieren. De 70 overzetters gebruikten het Griekse woord bubalos er voor,
dit heeft dezelfde wortel als waar buffel van af stamt, bubale is er een
vertaling van.
De
echte bubale zou vrijwel onmogelijk met dit woord vertaald kunnen worden, maar
een complicatie komt van een andere hoek, 1 Koningen 4:23, waar het opgesomd
wordt als een gewone maaltijd voor Salomons dagelijkse voorraad. Dit suggereert
een dier die zo gewoon is dat het zonder veel problemen gevangen kan worden of
geschikt als parkdier is en daarom beschikbaar. In het oude Egypte werden zo
vele dieren gehouden.
Dit
dier was wel bekend bij de ouden en vooral in Egypte waar het afgebeeld
gevonden wordt en er zelfs een in gebalsemd is. Het werd veel gejaagd vanwege
zijn vlees.
Het
dier komt voor van Marokko tot Egypte. De Arabieren in zuidelijk Palestina
kenden het bij zijn N. Afrikaanse naam en vertelden dat het vaak kwam te
drinken aan de oostkant van de Dode Zee. Nauw verwante vormen komen nog voor in
andere delen van Afrika, maar deze is al lang geleden verdwenen uit Egypte, is
misschien geheel verdwenen.
Uit
Gessner.
Zie
verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/