12 april.
Klik hier voor inleiding
heiligen met relikwien, biecht, aflaat, chrisma, era of tijdsbepaling,
weerspreuken, bloemen.
12
april, H. Julius: Latijn Iulius, naam van een
Romeins geslacht waartoe Gauis Julius Caesar behoorde. Mogelijk van Grieks
ioulos: ‘de wollige eerste baardharenլ,’dus de jeugdige, of van Jovilius: ‘aan
Jupiter gewijd.’ In het N.T. als hoofdman die Paulus naar Rome moet brengen,
Handelingen 27. De vrouwelijke vorm Julia als die van een christin in Romeinen
16:15. Verschillende heiligen zijn er van deze naam.
Julius
was de 35ste paus van 6 februari 337 tot 12 april 352. Een goed en
mild persoon en een krachtig bestrijder van het arianisme. Tijdens zijn
ambtsperiode werd er in Rome een synode gehouden en organiseerde het concilie
van Sardica waardoor er een schisma tussen de oosterse en westerse kerk
ontstond, Eusebius van Nicomedia, aartsbisschop van Constantinopel, werd
afgezet en Athanasius de Grote werd als bisschop van Alexandri aangesteld en
wilde er een concilie over houden, de Ariaanse bisschoppen weigerden dat te
accepteren en Athanasius kwam naar Rome. Ook heeft zijn geprobeerd zijn
machtspositie als paus te verbeteren. Hij werd opgevolgd door paus Liberius.
Hij
wordt afgebeeld als paus met in de hand een brief uit 342 gericht aan de
aanhangers van Eusebius van Nicodemi die zich tegen hem hadden gekeerd. Ook wel
met kerkmodel omdat hij verschillende kerken in Rome bouwde. Schutspatroon van
wijnbouwers.
12 april, H. Zeno van Verona:
Griekse verkorting
van Zenodotos: ‘geschenk van Zeus.’ In de oudheid een bekende Griekse naam,
onder meer de grondlegger van de stocijnse filosofenschool, 340-270 v. Chr. Het
is de naam van een 9 heiligen. Martelaars van de naam Zeno worden in de
hagiografische bronnen van de oudheid meerdere malen uit verschillende streken
genoemd.
Waarschijnlijk
kwam Zeno uit Mauritani (Afrika) Van zijn jeugd af aan had hij zich aan God
gewijd en ondernam voor zijn benoeming een pelgrimsreis naar Palestina. Hij was
de 8ste bisschop van Verona onder keizer Julianus en Valerius, vanaf
362, de tijd dat het Arianisme weer opbloeide. Daar preekte hij tegen en tegen
het nog aanwezige oude heidendom. Hij liet de oude liturgische boeken van
Verona vertalen en preekte voor velen, was voor iedereen toegankelijk en zelfs
Joden en heidenen werden bekeerd. Maar niet alleen het geestelijke leven stond
hem voor, ook het lichamelijke welzijn en hij werd vader van het vaderland
genoemd. Wat hij kreeg gaf hij weer weg, wat hij niet nodig had werd weggeschonken.
Zamelde ook in het buitenland ook geld in, kocht gevangenen vrij. Hij bouwde
een grote kerk in Verona die zo sterk bezocht werd dat de gelovigen met moeite
plaats vonden. Hij wist ook vele maagden te bewegen zich in het klooster te
vestigen of in hun huis voor eeuwig kuis te leven. Onder de wonderen lijken er
vele duivelsuitdrijvingen te zijn en zou een man met zijn ossen van de
verdrinkingsdood gered hebben door een kruisteken te maken en zei; ga weg
Satan, doodt de mens niet die God geschapen heeftծ Hij stierf op 11 april 380 en werd de
volgende dag begraven. Hij wordt ook vaak als martelaar afgebeeld, ook als
bisschop met hengel en een zilveren vis. (zinnebeeld van bekeringen) zo wordt
hij ook op oude zilveren munten van Verona afgebeeld. De Verlosserkers van
Monte Amiato, de Nicolaaskerk van Treviso, de Thamoskerk van Pavia, de kerk van
Cesena, de Dom van Praag, het klooster St. Zeno bij Reichenhall en de kruiskerk
te Ulm bezaten relikwien van deze heilige of dachten ze te bezitten. Zijn
schriften zijn nu in twee boeken verdeeld. Er zou ook, volgens Gregorius de
Grote, een wonder in de kerk gebeurd zijn. Een vloed omspoelde al de muren
waarin de H. Zeno was opgebaard, maar het water drong zelfs niet via de open
deuren in de kerk. Zelfs toen het zo hoog steeg dat het de dakramen bereikte
bleef het als een vaste muur voor de kerk staan, daarbinnen bevonden zich vele
mensen die vanwege de ring van het water geen kant uit konden. Ze vreesden van
dorst en honger om te komen en stilden hun dorst met water bij de deur wat zich
goed liet smaken. Het bleef voor de kerk staan om de verdiensten van de
martelaars te laten zien en diende als hulp omdat er in de kerk geen water was.
Beschermheilige van Pistoja, Ravenna, Cesana, Pisa, Pavia en andere en vele
kerken, altaren en kloosters. Als bisschop en martelaar is hij opgenomen in het
Proprium van de Freysinger kerk.
Bij de
overvoering door bisschop Rotaldus, 865, van zijn gebeente vond men in zijn
graf nog, zonder de minste schade of verwelking, al de bloemen die men er in
427 in gelegd had. Het waren overigens echte wonderbloemen, want men had ze bij
de dood van Zeno in het midden van de winter (januari nl.) groenend en bloeiend
gevonden.
Heilige
Zeno van 12 april zou onder keizer Gallienus, wiens dochter hij van boze
geesten bevrijd hebben, rond 300 als martelaar gestorven zijn. Onduidelijk,
maar hij heeft in Verona zijn eigen verering en er zijn zelfs twee Zeno kerken
omdat in het midden van de derde eeuw hem een bisschopsstoel aangewezen zou
zijn. In de dialogen van paus Gregorius wordt er een bisschop en martelaar
vermeld waarvoor in Verona een kerk gebouwd zou zijn. In de bisschoppelijke
overleveringen van Verona komen er echter geen twee Zenoճ voor. De legende
verhaalt dat hij de door de keizer geschonken gouden ketting direct gebroken
had en aan de armen gaf.
De
Siberische dikbladige steenbreek, Saxifraga crassifolia, die dan bloeit, staat
als flos Zenonis bekend. Het is het leaf of Patrick, St. Patricks cabbage, het
wordt gevonden op de bergen van Ierland, het land van St. Patrick.
Zie
verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/