13 juli.
Klik hier voor inleiding
heiligen met relikwieën, biecht, aflaat, chrisma, era of tijdsbepaling,
weerspreuken, bloemen.
13
juli, H. Anacletus. Ana:
onberispelijk
De naam van twee Pausen, de eerste Anacletus I, ook Cletus
genoemd, was afkomstig uit Athene en werd, naar men vermeldt, in het jaar 81
als bisschop van Rome de opvolger van Petrus of van Linus, men voegt er bij dat
hij tijdens de vervolgingen van Domitianus, 88, om het leven kwam. Zijn
stoffelijke resten worden bewaard in de Sint-Linuskerk in Vaticaanstad. Ten onrechte
wordt aan hem de uitgifte van 2 decretalen, de stichting der Pieterskerk en de
verdeling der stad in 25 parochin, toegeschreven. Tijdens zijn pontificaat werd
begonnen met het inzegenen van bisschoppen. Waarschijnlijker is, dat hij
ouderling of oudste geweest is in het college van oudsten (presbyterium) van de
kerk in Rome. Mogelijk was Anacletus een slaaf of vrijgelatene. Hij zou een
herderlijk leidsman zijn geweest (dat wil zeggen een zorgzame en zorgdragende
leider).
Paus en martelaar, waarschijnlijk dezelfde als Cletus,
maar hij zou in Italië geboren zijn en hij zou door Petrus gewijd zijn en St.
Anacletus werd door hem priester gewijd. Omstreeks 90 overleden.
13 juli, H. Mildred van Minster
of van Thanet (Mildrith, Mildreda, Mildrado, Mulder of
Mildryth): oud-Engels mildthryth,
van milde:’ mild, edel, zacht,’ thryth: ‘kracht, sterkte,’ het is ongeveer, de
milde krachtige.
Mildred is de dochter van koning Merowald (Merwahl) van
Mercia (Magonset) en prinses Ermenburga (H. Domneba) van Kent (die zijn andere
dochters Mildburga: milde beschermster, en Mildgyth: edele gift noemde). Ze is
geboren rond 660. Groeide op in Chelles en werd non in het door haar moeder, de
heilige Emenburga, gestichte klooster Minster op het eiland Thanet onder
leiding van de H. Bathildis, later werd ze daar abdis van. Ze overleed op 13
juli 734. Toen de Denen het klooster bedreigden werd haar lichaam in 1030
overgebracht naar Canterbury waar ze vooral vereerd werd. In het Vlaams werd
het Sinte Mulder.
Ze wordt afgebeeld in het
zwarte habijt van haar orde. In de hand houdt ze een abdissenstaf, soms
een boek of kerkmodel. Onder haar linkervoet zie je een zwaard, kroon en
scepter naar haar adellijke afkomst. Naast haar staat vaak een hert omdat haar
moeder zoveel grond van koning Egbert kreeg om een klooster te bouwen als een
cirkel die het hert zou lopen. Het dier liep het hele eiland rond. Ook zie je
wel een duif omdat de geest van God haar in de vorm van een duif kwam troosten
bij tegenspoed.
13
juli, H. Sara: Hebreeuws
‘vorstin,’ vrouwelijk vorm van sjar: ‘vorst.’ De naam van de vrouw van Abraham.
Aanvankelijk heette ze Sarai, maar bij
de aankondiging van de geboorte van een zoon moest zij haar naam veranderen,
zoals in primitieve gemeenschappen dikwijls gebeurt bij verandering van
levensstaat. Gen. 17:15
Ze was kluizenares in de Libische woestijn tegen het eind
van de 4de eeuw.
13 juli, H. Silvanus: Latijn silva: ‘bos, woud,’ met een
suffix no dat de betekenis ‘heerser over’ aan het grondwoord toevoegt, dus de
heerser over een bos. Silvanus was de Romeinse bos- en veldgod. De naam komt
ook in de Bijbel voor als Silas, Hand. 15, die vereenzelvigd wordt met de in 2
Kor. 1:19 genoemde Silvanus. Verschillende heiligen van deze naam.
Silvanus = Silas.
13 juli, H. Zeno (Zenon): Grieks verkorting van Zenodotos:
‘geschenk van Zeus.’ In de oudheid een bekende Griekse naam, onder meer de
grondlegger van de stocijnse filosofenschool, 340-270 v. Chr.
Martelaars van de naam Zeno worden in de hagiografische
bronnen van de oudheid meerdere malen genoemd, uit verschillende streken.
Onder meer deze Zeno uit Egypte, 474-491.
St. Zeno was een post beambte (‘Fabellariө onder Flavius
Valens, keizer van het Oostelijke Romeinse rijk. Zeno behoorde tot een rijke en
aristocratische familie in Klein Azië. Bij de dood van de keizer, 378, zei hij
zijn werk op en ging leven als kluizenaar bij Antiochië en gaf zijn rijkdom op
aan liefdadigheid en stierf in 417.
2 juni, 13 juli, H. Eugenius: Grieks, ‘van edel geslacht of
welgeboren.’ Naam van verscheidene heiligen.
In het jaar 481 toen de bisschopszetel van Carthago al 24
jaar niet bezet was mochten ze vervullen van Huneric, de barbaarse koning van
de Afrikaanse Vandalen. De mensen kozen Eugenius die beroemd was vanwege zijn
lering, geduld en verstandige overwegingen. Vanwege zijn hulp aan misdeelde
werd hij vooral bekend, in zijn nieuwe kantoor wilde hij niets hebben en gaf
bevel om alles aan de armen te geven. Hij bekeerde veel Vandalen waar Huneric
niet blij mee was en werd in 483 met 4976 gelovigen in de Afrikaanse woestijn
verbannen en nadien nog verscheidene malen verbannen. Na de dood van Huneric
werd Gontamund koning die hem terug riep, opende de katholieke kerken en liet
de priesters terug komen. Na 12 jaar stierf die ook en werd opgevolgd door zijn
broer Thrasimund, die verbande hem weer zodat hij in 498 naar Gallië vluchtte.
Overleden 13 juli in een klooster die hij had gebouwd en geleid te Albi, bij
Toulouse.
H. Gregorius van Tours vermeldde dat er later vele
wonderen gebeurden om zijn graf.
13 juli, H. Franciscus Solanus, (Francisco Solano)
Franciscus Solanus is geboren in 1549 in de buurt van
Cordoba. Werd Franciscaan en eerst volksprediker in Spanje. Later ging hij naar
Z. Amerika. Na 1589 werkte hij met groot succes onder de Indianen en kolonisten
in Noord-Argentinië en Peru (Apostel van Midden-Amerika(. Hij kon meeslepend
prediken en begeleidde zich met vioolmuziek. Hij was een vermaard polyglot,
overleden in 1610 te Lima. Franciscus werd heilig verklaard in 1726. Feestdag
13 juli. Patroon van Lima, Chili en Panama.
Hij wordt afgebeeld in het bruine habijt van de
franciscanen met viool en strijkstok in de hand, naast hem zitten meestal
enkele indianen.
Arnica montana, het rondbladig klokje Campanula
rotundifolia en het grote walstro Galium mollugo zijn de planten van de dag.
Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/