Heiligen van de dag. file:///Users/niekkoomen/Sites/Volkoomen/heiligen/19 april.htm

 

Uit blog.seniorennet.be

Klik hier voor inleiding heiligen met relikwieën, biecht, aflaat, chrisma, era of tijdsbepaling, weerspreuken, bloemen.

19 april, 18 april St. Ursmarus, Latijn ursus: ‘beer.’

Abt van Lobbes en patroon van Zegelsem. Bisschop en stichter van vele abdijen, vooral in het zuiden van Nederland. Hij wordt op 18 april (in het bisdom Utrecht op 19 april) gevierd. Waar men later de abdij van Affligheim opgericht heeft stond vroeger een grote eik die door de H. Usmarus geveld werd. Daarom gaf men aan die plaats de naam Breed-Eik. Is overleden in 713.

Op een boerderij in Nokere gebeurden zoveel ongelukken dat de boer beloofde dat er iedere zondag iemand naar de vespers zou gaan en dat er een kapel ter ere van de Heilige Usmarus zou worden gebouwd. Nadat de boer al die beloftes was nagekomen, had hij geen ongeluk meer.

 

 

Uit www.traditioninaction.org

19 april, H. Leo IX: Latijn leo, Grieks leoon: ‘leeuw.’ Naam van verscheidene heiligen en 13 pausen.

Paus Leo IX, 1049-1054. Geboren op 21 juni 1002 te Egisheim in de Elzas en gestorven op 19 april 1054. Hij is afkomstig uit een adellijk geslacht uit de Elzas (heette eerst Bruno, graaf van Dagburg) bloedverwant van keizer Koenraad II en Hendrik III. Hij werd in 1026 bisschop van Toul en door de invloed van de laatste te Worms gekozen, liet zich echter te Rome nog eenmaal door de clerus en volk uitkiezen en op 12 februari 1049 weiden. Hij aanvaardde, op raad van Hildebrand, de strijd tegen de simonie en tegen het huwelijk van de geestelijke op vele synoden. Hij probeerde de vervallen kerkelijke tucht weer te herstellen.

In de elfde eeuw kwam deze uit de Elzas afkomstige bisschop van Rome om in Voerendaal de plaatselijke kerk in te wijden. Op deze plek stond ooit een van de grootste Romeinse villa ‘s van Nederland, centrum van een uitgestrekt landbouwgebied. Tijdens zijn bewind werd er een groot aantal synodes en concilies in Frankrijk en Duitsland gehouden. Hij maakte van het college van kardinalen een kerkelijk bestuursapparaat. De paus zou nog faam verwerven omdat hij er voor zorgde dat latere pausen door een college van kardinalen zou worden gekozen. Maar ook omdat hij verslagen en gevangen genomen werd door de Noormannen. Leo IX voerde persoonlijk zijn leger tegen hen aan toen deze pauselijke gebieden in Zuid Italië bestormden, hij werd verslagen in Cicitate op 18 juni 1053. Hij zelf werd door de Noormannen gevangen genomen en moest 9 maanden onvrijwillig verblijf houden. Pas toen hij in februari 1054 ziek werd mocht hij naar Rome terugkeren. Tijdens zijn ambt voltrok zich de scheuring met de Griekse en Roomse kerk in 1054. hij wilde ook zijn macht in het Byzantijnse rijk gelden wat resulteerde in een conflict en definitief schisma tussen de Roomse en Griekse Kerk.

Hij werd gelijk na zijn dood als heilige vereerd. In de middeleeuwen zou er, gevoed door de bijzondere band met deze heilige paus, een zekere verering voor Sint Leo Negen zijn geweest.

Zijn bloem is het berenlook, Allium ursinum, het gele look, A. flavum, de smalbladige narcis N. angustifolia, en de Engelse genist, Genista anglica, het varkensbrood, Cyclamen europaeus en de stengelloze Trillium sessiele.

Uit en.wikipedia.org

19 april, H. Alphegus van Canterbury, (Alfege, Aelfheah of Alfage de Martelaar).

Hij is geboren in 954 uit een adellijk Brist geslacht. Hij trad in bij de benedictijnen van Deerhurst in Gloucestershire, werd abt van een klooster in de buurt van Bath en in 984 bisschop van Winchester en in 1006 aartsbisschop van Canterbury. Tijdens de invallen van de Noormannen in 1001 zag hij zich genoodzaakt te vluchten. Maar hij werd gevangen genomen in Greenwich. Daar stierf hij de marteldood, hij bood zich aan als gijzelaar en weigerde een losprijs te betalen met het geld van de armen, 1012. Tijdens een banket werd hij door de heidenen bekogeld en afgeranseld met de botten van de os die ze aan het verslinden waren, tenslotte werd zijn schedel door een bijl gespleten. Aanvankelijk werd hij bijgezet in de Pauluskerk; later overgebracht naar de kathedraal van Canterbury. Sinds de Reformatie is hij verdwenen.  

Hij wordt afgebeeld als bisschop met een bijl, soms met enkele stenen of ossenbeenderen. Soms zie je hem met een mand vol broden, hij zou de pest onder de Denen bestreden hebben door onder hen gezegend brood te strooien.

Uit saints.sqpn.com

19 april, H. Elpidius van Melitene, (Expeditus)

De verering van Expeditus, martelaar te Militene in Armenië (3^e eeuw) gaat terug op een vermelding in het Martyrologium Hieronymianum. Over de tijd waarin hij werd terechtgesteld, zwijgt het martyrologium. Verdere bijzonderheden over deze martelaar zijn evenmin overgeleverd. Wanneer de Latijnse naam geen vertaling van een Grieks of Armeens origineel is, moet Expeditus afkomstig zijn uit het Latijnse Westen. Wellicht is hij als ambtenaar of militair in het Oosten terechtgekomen.

Van een speciale cultus in de vroegchristelijke tijd of de middeleeuwen is niets bekend. Pas in de 16^e eeuw zijn de eerste sporen daarvan aanwijsbaar. Merkwaardig genoeg bloeit de verering in de 19^e eeuw plotseling op, met name in Italië, Frankrijk en sommige Duitse landen. Afgaande op de naam, die zoveel betekent als Ԥe slagvaardigeլ Ԥe man die van geen uitstel weten wilլ werd Expeditus sindsdien als een soort ‘snelle noodhelper’ beschouwd.  

In de iconografie wordt Expeditus voorgesteld als een Romeins soldaat, met de martelaarspalm in de linkerhand. Met de andere hand wijst hij (gewoonlijk) op een driehoek of zonnewijzer, waarop het woord Ԩodieլ Ԩedenլ aangebracht is, of - nog vaker, zoals in Lemiers - houdt hij een kruis vast, waarop hetzelfde woord te lezen is, terwijl hij met de rechtervoet een raaf vertreedt, die, als zinnebeeld van de gemakzucht en de neiging de bekering steeds maar uit te stellen, het woordje ԣrasՠ(= morgen) schreeuwt wat verwijst naar zijn devies; Hodie mihi, cras tibi, ‘heden ik, morgen gij.’ Sinds het midden van de 19^e eeuw vindt men dergelijke beelden en afbeeldingen in Italië, Frankrijk, Belgi en elders.
Omstreeks 1900 maakten diverse legendarische levensbeschrijvingen van Expeditus in Duitsland en Nederland opgang. Deze gaan alle uit van de naam ‘Expeditus, ‘de man die haastig helpt,’ ‘die zich houdt aan het spreekwoord ‘stel niet uit tot morgen wat gij heden doen kunt.’. Pas met de plaatsing in 1903 van een Expeditusbeeld in de kerk begon de Akense processiebedevaart naar Lemiers. Het jaar daarop komt in een krantenbericht de werkzaamheid van de heilige reeds naar voren: ‘St. Expeditus, wiens hulp en bijstand reeds door velen op treffende wijze is ondervonden.’ Daarom deed men vanuit de parochie de oproep om door ‘milde offergaven’ een fraai altaar voor de heilige te realiseren.
wordt aangeroepen tegen geldgebrek en dringende zaken.

 

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/