2 september.
Klik hier voor
inleiding heiligen met relikwien, biecht, aflaat, chrisma, era of
tijdsbepaling, weerspreuken, bloemen.
2
september, H. Stefanus I, Hongaars: Szent
Istvn): Grieks
stephanos: ‘krans,’ vooral als prijs van de
overwinnaar in wedstrijden, vgl. 1 Cor. 9:25.
Stephanus
is de eerste christenkoning van Hongarije. Geboren rond 969 als de zoon van de
grootvorst Geza, zij moeder heette Sarolt. Zijn heidense naam was Vajk,
maar toen hij met zijn vader op zijn 4de of 5de gedoopt
werd door een missionerende priester, waarschijnlijk Adalbertus van Praag,
kreeg hij de naam Stephanus. Door zijn huwelijk in 995 met de Beierse Gisela,
dochter van keizer Hendrik II, werd de invloed van het christendom en de Duitse
cultuur in Hongarije versterkt, verder toen hij aan de macht was verspreidde
hij het christendom te vuur en te zwaard. Hij versloeg de heidense edelen
waaronder zijn oom Koppny zodat hij in 997 alle
Magyaarse clans onder zijn leiding wist te verenigen. Ook in zijn strijd met
keizer Koenraad II en Boleslaw van Polen was het lot
hem goed gezind. Hij was een goed, maar streng en doelbewust heerser die zijn
rijk ook kerkelijk organiseerde door de instelling van 2 aartsbisdommen, 8
bisdommen en meerdere kloosters. Door middel van verschillende wetten probeerde
hij de heidense gebruiken terug te dringen, schafte het runenschrift af en
voerde het Latijnse alfabet in. Hij verdeelde zijn land in 50 graafschappen en
beval elk dorp een kerk te bouwen en een priester aan te stellen. Hij nam de
koningstitel aan en liet zich met de door paus Silvester II gezonden kroon, de
Stephanskroon, op 15 of 17 augustus 1001 kronen, maakte zich een hof met
meerdere hofbeambten en liet munten slaan. De aan
zijn zoon Eemrich of Emmerik (Imre)
geschreven Զermaningenՠberusten
waarschijnlijk op abt Gerhard Sagredo. Hij is
begraven in de door hem gestichte basiliek in Stuhlweisenburg
en werd in 1087 met zijn zoon Emmerik (Hendrik) heilig gesproken. In Hongarije
was de dag van zijn begrafenis, 20 augustus, een nationale feestdag met een
grote processie te Boedapest. Hij is de schutspatroon van Hongarije. Naar hem
heet Hongarije en zijn bijlanden ‘de landen van de
Stephanskroon.’
Ze
kregen vele kinderen van wie de volgende bekend zijn: Emmerik, (die later ook
heilig verklaard werd) Otto, Bernard, Agatha (moeder van Edgar Atheling van Engeland en H. Margaretha van Schotland) en
Hedwig (haar dochter was H. Cunegonde van Luxemburg).
Symbolische bloemen zijn de drie
passiebloemen, de blauwe, Passiflora coerulea, de inkarnaat rode Passiflora
incarnata en de ruigharige Passiflora hirsuta.
Passiflora,
in dit woord zit het Latijnse passus:
lijden, en flos: een bloem, literair
de bloem van het lijden. In de oude Spaanse traditie was het een passiebloem
die het kruis beklom en zich vast hield aan de splinters van het hout die door
de nagels veroorzaakt waren. De vroege vaders zagen in zijn knoppen de eucharist, in zijn half open bloem de ster in het oosten.
In de volle bloem de vijf wonden, de nagels, de hamer, de speer en doornenkroon
en de dertig zilverlingen. Dit groeien aan het kruis werd niet herinnerd door
de mensen uit Jeruzalem maar was geopenbaard
aan St. Franciscus van Assisi in een van zijn visioenen.
2
september, H. Justinus: Latijn iustus:
‘rechtvaardig of rechtschapen.’ Justinus was reeds de naam van enkele
Byzantijnse keizers, ook zijn er verscheidene heiligen van deze naam.
Justinus
was bisschop van Lyon op het einde van de
4de eeuw. Ca. 384 ging hij naar Egypte waar hij bij monniken
in de woestijn leefde en stierf.
2 september, Margaretha van
Leuven, (Fiere Margrietje en Margaretha
de trotse)
Ze is omstreeks
1207 geboren als kind van arme ouders. ze werkte in een herberg waar pelgrims
onderdak vonden. Toen ze op middelbare leeftijd was werd de herberg overvallen
en kwamen de waard en zijn vrouw om het leven en ze ontvoerden Margaretha.
Later werd ze met een priem doorboord en in de Dijle gegooid omdat ze haar
maagdelijkheid wilde behouden. Toen droegen de vissen haar omhoog en dreef
stroomopwaarts naar Leuven.
Ze is
gekleed als dienstmeid, en draagt meestal een schort en wordt vaak afgebeeld op
de rivier. Vaak steekt er een priem of mes in haar borst.
Ze is
de patroonheilige van het horecapersoneel en is tot nog toe enkel zalig
verklaard. Is de patroonheilige van het horecapersoneel.
Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/