20 april.
Klik hier voor inleiding
heiligen met relikwieen, biecht, aflaat, chrisma, era of tijdsbepaling,
weerspreuken, bloemen.
20 april, H. Agnes van Montepulciano:
Grieks hagnos: ‘heilig, zonder schuld, rein of kuis.’
Ages is in 1268 geboren in Montepulciano. Ze werd op haar
beden door de duivel aangevallen in de vorm van wilde kraaien, die begonnen op
haar hoofd te pikken. Agnes deed de belofte om in een klooster in te treden als
ze veilig weg mocht komen en kon net op tijd weg komen. Ze wachtte tot ze 12
werd waarop ze in de orde van de dominicanen mocht treden. Met haar vijftiende
werd ze met dispensatie van de paus abdis van het klooster Proceno bij Orvieto.
In 1306 stichtte ze een eigen klooster
voor de derde orde van dominicanessen in haar geboortedorp. Ze had zelfs
een keer een visioen dat ze in gevecht was met Maria omdat ze alle twee haar
zoon wilden hebben. Maria won, maar Agnes kon nog net het kruiskettinkje dat
Christus droeg pakken, dat wordt in Montepulciana als relikwie bewaard. Ze is overleden in 1317, heilig verklaard in 1726.
Ze leidde en streng leven en sliep op de grond met een rotsblok als kussen.
Een legende zegt dat de plaats waar Agnes op haar knien
bad dikwijls versierd was met mooie bloemen en violieren die daar vanzelf
ontsproten waren.
Ze wordt afgebeeld met een wit habijt en zwarte mantel die
soms versierd is met kruisjes naar het kruisje van Maria of naar een mirakel
waarbij manna in de vorm van kruisjes op haar regende.
20 april, H. Theotimus: (Theotimos) Grieks theos: ‘god,’
time: ‘eer,’ eergeschenk, ongeveer (eer) geschenk voor God. Anderen zeggen van
tijd, zie afbeelding.
Theotimes was bisschop van Tomi in Scythië (aan de Zwarte
Zee) 392-403, schrijver en vriend van H. Chrysostomus. Hij trachtte de Hunnen
te bekeren. Hij was opgevoed in filosofie en zijn krachten waren zo
wonderbaarlijk voor de barbaren dat ze hem de god van de Romeinen noemden want
ze waren getuigen van de wonderen die hij maakte. Hij gaf hen voedsel en
giften. Een van de barbaren dacht daarom dat hij een rijk man was en wilde hem
gevangen nemen en stak zijn rechterhand op om een touw te gooien, maar die
bleef in de lucht en die kon niet in de gewone stand terugkomen voordat de
barbaar aan Theotinus vroeg of zijn God het over liet gaan. Hij zou altijd lang
haar gedragen sinds de tijd dat hij filosofie studeerde, hij was zeer gematigd
en at en dronk alleen als hij er behoefte in kreeg, niet omdat het lekker is.
20 april, H. Zaches: een vergriekste verkorting van
Zacharias, in Hebreeuws ‘Jahweh
gedenkt, herinnert Zich,’ de vorm met s is Grieks van het N.T. Het wordt ook
wel in verband gebracht met Aramees zacchai: ‘rein.’ Naam van de tollenaar in
Lucas 19:1-10 die in een boom klom om Jezus te zien voorbijgaan en die Hem
later in zijn huis ontving. Uiteindelijk gaf Zaches de helft van zijn
bezittingen aan de armen, en alles wat hij had afgeperst, vergoedde hij
viervoudig. Volgens de overlevering zou hij later naar Galli zijn gegaan en
daar onder de naam Amator (Amadour) in de naar hem genoemde plaats Rocamadour
het evangelie verkondigd hebben. Hij wordt daar nog vereerd. Volgens de
traditie klom Zaches in de wilde vijgenboom (Ficus sycamorus) om de Heer te zien. Bij de mystieke spelen van de
middeleeuwen ontbrak ten ene male die boom in Engeland waardoor de esdoorn als
vervanger optrad. Vandaar dat de boom nu algemeen bekend is als sycamore.
Rocamadour ligt tegen de klifs en kijkt over de Alzou
rivier uit. De schrijn van Rocamadour was een van de meest vereerde Maria
pelgrimage gedurende de middeleeuwen. De plaats was eens een heilige plaats van
Sulevia, Minerva en Idunna (een drievoudige godin verenigd in Cybele) en later
een Keltische schrijn. Het eerste christelijke gebruik dateert van de 11de
eeuw toen pelgrims kwam om een zwarte Maagd te zien in een kleine kapel die in
de rosten was gebouwd. Historistische vermeldingen vertellen dat in 1166 een
onbedorven lichaam begraven was in een grot bij de kapel en zo begint de legende
van St. Amadour. De identiteit van het lichaam was onbekend, maar er werd
aangenomen dat het een kluizenaars was die in dat gebied gewoond had. Vanwege
zijn verering van God kreeg hij de naam Amator, wat de ‘geliefde’ betekent
en vandaar de naam van de plaats, Roc-Amadour, the ‘rots van de geliefde.’
Pelgrims kwamen en verschillende legendes over het lichaam begonnen te
verschijnen. De populairste hiervan bevatte een bijbels karakter die bekend was
als Zaches die eens Jezus in zijn huis had uitgenodigd. Na de kruisiging zou
St. Zacheus naar Gaul gereisd zijn onder de naam Amadour en begeleid door
engelen naar de schrijn van de godin Cybele waar hij de zwarte Maagd
installeerde die gemaakt zou zijn door St. Lucas. (het beeld is van walnoot en
in de 11de eeuw gemaakt en op een altaar van drudensteen
geplaatst) Ook werd er boven de schrijn
een hospitaal gesticht voor reizigers naar Compostela. In die tijd zou de
schrijn vruchtbaarheid geven aan bruiden.
Uit
kirchensuchmaschine.diomira.de
20 april, Wiho.
Wiho was een Fries en werd de eerste bisschop van Osnabrück
dat rond 780 door Karel de Grote gesticht was. Zijn gebied omvatte de landen
tussen Eems en Hunte en viel onder het aartsbisdom Keulen.
20 april, H.
Hildegonde van Schonau.
Ze is geboren rond de 12de eeuw uit een
adellijke familie. Geboren te Neuss bij Keulen. Haar vader werd al gauw
weduwnaar en besloot om een bedevaart naar Palestina te maken waar ze mee
mocht. Dat was een gevaarlijke tocht en ging ze als twaalfjarige verkleed in
jongenskleren. Op de terugweg overleed haar vader en een medereiziger beroofde
haar. Terug in Keulen werd ze bediende van een kanunnik die een bedevaart naar
Rome wilde maken. Nog steeds als jongen verkleed ging ze mee, bezocht de paus
en beleefde veel avonturen, werd vals tot de galg veroordeeld en net op tijd
gered, weerstond de proef met het brandijzer zonder er een blaar van over te
houden, viel in de handen van rovers etc. Terug in Duitsland trad ze in bij de
Benedictijnen van Schonau als broeder Joseph. Pas na haar dood in 1188 ontdekte
men dat ze vrouw was.
20
april, H. Adalarius of Athalarius die dezelfde schijnt te wezen als
Adalherus, priester en martelaar met Bonifatius. Hij is eerst begraven in de
Salvator kerk te Utrecht. Dan is hij met
de H. Eobanus naar Fulda gebracht en van Fulda naar Erfurt en begraven in het
klooster van Maria. Dat klooster was door Bonifatius gebouwd, stortte tenslotte
van ouderdom in. Toen het weer opgebouwd moest worden in 1154 zijn de lichamen
weer vervoerd, Adalarius op 20 april en Eobanus op 26 juli. Welke ontvoering zoՠn
aangename en lieflijke geur geroken werd zodat iedereen verwonderd stond. Ja,
de blinden, de kreupelen, doven, stommen, melaatse en alle die razende koortsen
hadden werden daar genezen.
De bloem van de dag is het lieve lentebloem, een
sneeuwklokje, Leucojum vernum.
Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/