Heiligen van de dag. file:///Users/niekkoomen/Sites/Volkoomen/heiligen/22 maart.htm

 

Uit atthenedoftheday.blogspot.com

Klik hier voor inleiding heiligen met relikwieën, biecht, aflaat, chrisma, era of tijdsbepaling, weerspreuken, bloemen.

22 maart, H. Lea: Hebreeuws voor ‘wilde koe, antilope.’ Naam van een dochter van Laban, vrouw van Jacob, Genesis 29.  Uit Latijn betekent het; de leeuwin.

Lea is in de 4^de eeuw in Rome geboren en daar gestorven op 22 maart 384. Ze was een aanzienlijke weduwe te Rome die zich met een kring vrome, ontwikkelde vrouwen om St. Hironymus schaarde. Ze leidde een vrouwenklooster en wordt door Hironymus om haar bijzonder eigenschappen als christin in een korte necrologie geprezen. Ze wordt daarom te Rome mater virginum genoemd, moeder van maagden. Ze wordt in weduwenkleren voorgesteld die voor een kruis bidt, is patroon van weduwen.

22 maart / 2/3 september Octavianus. Latijn, vaak een rangtelwoord waarmee de Romeinen hun kinderen ‘nummerden’ secundus, tertius en dergelijke. Octavianus werd een bekend Romeins geslacht, de beroemdste van dit geslacht was wel keizer Augustus.

Priester.

Uit en.wikipedia.org

22 maart of 15 september, H. Catharina van Genua, Meest wordt de naam in verband gebracht met Grieks katharos: ‘rein, schoon, zuiver,’ volgens anderen is het woord van aikaterine, op welk woord de Russische vorm Ekaterina wijst. Hoewel het ook kan van aeikaterine: ‘de altijd reine,’ of uit Syrisch kethar: ‘kroon.’

Catharina was de jongste dochter van Jacobus Fieschi, onderkoning van Napels. Ze is geboren in 1447 en voelde zich al van jongs af aan aangetrokken tot het religieuze leven, op haar dertiende wil ze in het klooster treden waar haar oudere zus Limbania woont, de abdis weigert, ze is te jong en wil ook niet teveel leden van die adellijke familie in haar klooster hebben. Als zestienjarige trouwt ze met een lichtzinnige edelman uit Genua, Giuliano Adorno, daarom werd ze ook wel Flisca Adurna genoemd die tenslotte door haar bekeerd wordt. Na ongeveer vijf jaar van depressies en eenzaamheid gooit Catharina het plotseling over een andere boeg. Ze stort zich in het uitgaansleven van haar tijd. Maar ook dat vervult haar niet. Op 22 maart 1473 zet haar biechtvader haar op een ander spoor en vanaf dat moment laat zij zich leiden door de liefde van God voor de meest kwetsbaren in de samenleving van haar tijd. Haar man Giuliano gaat korte tijd later failliet en ook bij hem gaat het roer om. Zij gaan nu wonen in een arbeiderswijk in een huisje bij het ziekenhuis Pammatone. Hier blijven ze 32 jaar lang wonen en werken. Als lid van de Lombardische Annuncatieorde wijdde ze zich voortaan in het hospitaal Pammatone aan heldhaftige ziekenverpleging en aan zeer strenge, door buitengewone verschijningen begenadigde ascese. Samen zetten zij zich ten tijde van de pestepidemie van 1493 en 1494 in voor de zieken en de stervenden. Catarina is dan rectrix van het ziekenhuis. Catharina is een heftige vrouw en haar inzet voor haar geloof en haar zieken is radicaal. Ze laat zich daarbij niets zeggen door priesters die zich vanwege hun functie als haar meerderen beschouwen. Zij is een vrouw van uitersten, zowel in de toewijding in haar werk als in haar mystieke extases. In de advent en de vastentijd ontzegt ze zich vrijwel alle voedsel. Ze zou dan alleen leven van de dagelijkse communie die ze wegslikte met een mengsel van water, zout en azijn. De laatste jaren van haar leven is ze ‘verteerd door het vuur van de liefde,’ volledig opgebrand. Na een laatste slopende ziekte sterft ze op 15 september 1510 en werd in 1737 heilig verklaard.

Haar openbaringen is ook een door theologen geschatte verhandeling over het vagevuur, Traktaat van het Vagevuur, en gesprekken tussen de ziel en God, onder de titel: Ԕheologie der liefde van de H.C, van G.ռ/p>

Ze wordt in adellijke kleding afgebeeld knielend voor het altaar met een kruisbeeld waarvan een lichtstraal op haar valt. Soms heeft ze een brandend hart op de borst of in de hand. Schedel, boek schriftrol en ganzenveer naar haar mystieke ervaringen. Wordt aangeroepen tegen zweren.

Uit saints.sqpn.com

22 maart, H. Jozef Oriol. Van aureola; goud.

Hij is geboren in 1650 te Barcelona van eenvoudige afkomst. Hij wilde missionaris worden in het H. Land of Japan, werd echter aangesteld als priester van Santa Maria del Pino in Barcelona. Hij leefde daar in een kamer zonder bed in een volksbuurt en leefde van water en brood. Hij genas vele zieken en was bij het volk zeer geliefd. Overleed in 1702 en heilig verklaard in 1909.

Hij wordt afgebeeld in zwarte soutane en meestal geknield en meestal met de verschijning van de H. Maagd. Dat omdat hij nogmaals naar Rome ging om de paus te vragen om als missionaris ingezet te worden. hij werd in Marseille ernstig ziek en toen verscheen aan hem Maria die hem beval terug te keren. Hij gehoorzaamde en gaf zijn droom op. Ook zie je hem soms geknield op het water omdat hij eens een rivier overstak toen hij het angelus hoorde luiden. Daarop knielde hij neer om te bidden op het water alsof het een stenen vloer was.

Hun bloem is het glanzende speenkruid Ficaria, dat in de lente aller ogen en harten verrukt.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/