24 november.
Klik hier voor inleiding
heiligen met relikwieën, biecht, aflaat, chrisma, era of tijdsbepaling,
weerspreuken, bloemen.
24
november, H. Johannis van het Kruis (Spaans Juan de la Cruz, eigenlijke naam Juan de Yepes).
Hebreeuws Johanan: ‘Jahweh is genadig,’ een veel gebruikte Joodse naam,
Johannes de Doper, de Baptist, Lucas 1:15, Mattheus 3 en dergelijke.
Titelheilige van de kathedraal en voornaamste patroon van het bisdom Den
Bosch.
Hij is geboren op 24 juni 1542 en gestorven op 14 december
1591, was een Spaans heilige, mystiek dichter en kerkleraar. Van de vader van
Juan, Gonzalo de Yepes, is bekend dat hij door zijn familie (zijn ooms) werd
uitgestoten omdat hij een zijdeweefster, Catalina Alvarez, zwanger had gemaakt
en met haar was getrouwd. Hij stierf na de geboorte van Juan, die zijn derde
kind was. Zijn moeder stond hem af aan een intern weeshuis, Colegio de la
Doctrina, waarna hij in het hospitaal ‘Le las bubas’, terechtkwam, waar
ernstige gevallen van syfilis werden behandeld. In 1563 trad hij in bij de
Karmelieten in het Santa Ana klooster in Avila onder de naam ‘Juan de San Matas.’
Johannes hielp Theresia van Avila bij haar stichtingen van contemplatieve
kloosters waarin de Heer beter gediend zou worden. In deze kloosters werden de
oude constituties van de Karmelieten gehandhaafd. Dat wil zeggen dat de brede
interpretatie van de regels, die tot laksheid hadden geleid, opnieuw werd
versmald. De reden dat deze regels breder werden geïnterpreteerd, had te maken
met een sterke concurrentie van andere ordes, zoals de Augustijners en
Dominicanen. Om als orde te kunnen overleven (en genoeg toetredingen te hebben)
waren de Karmelieten verplicht geweest om hun regels te versoepelen. Juan en
Teresia gingen hier tegenin en werden de grondleggers van de reformatie van
Spanje. Het eerste klooster dat tot de ‘ongeschoeide’ mag worden gerekend, is
dat van San Jos in Medina del Campo. Het werd in 1567 gesticht zonder
toestemming van bisschop Mendoza. De bisschop was tegen de stichting, omdat een
klooster dat de oude regels wilde naleven, geen vaste inkomsten mocht hebben,
en dus aangewezen was op giften. Teresia mocht geen aanleiding tot het lijden
van anderen (haar medezusters) zijn. De stichting werd daarom door Teresia in
het geheim voltrokken. Գ Nachts werd het huis ingericht dat als klooster ging
dienen en Գ ochtends werd er de eerste mis gehouden. Hierna kon het klooster
enkel ontbonden worden door de generaal van de orde in Rome, en was de bisschop
buiten spel gezet. Juan zal Teresia nadien helpen om de Encarnation, het
klooster van de Menswording, waar Teresia oorspronkelijk uit kwam, te
hervormen, door als biechtvader op te treden en de zusters op de juiste weg
naar God te leiden. Later zal Juan Teresia begeleiden bij illegale stichtingen
in het zuiden van Spanje. Voor deze stichtingen verkreeg zij namelijk geen
toestemming van de ordegeneraal Rubeo. Hierna wordt Johannes opgesloten en
gegeseld wegens weerspannigheid; hij had immers een gelofte van gehoorzaamheid
afgelegd bij zijn intrede. Tijdens zijn opsluiting te Toledo in 1575 overdenkt
hij de weg naar God (geestelijke ontsnapping). Nadat de afsplitsing van de
Ongeschoeide Karmelieten officieel was ingezet, zou hij in gedichten de Heer
loven. Na zijn dood werd hij in 1675 zalig en in 1726 volgde zijn heilig verklaring. Paus Pius XI verhief hem in 1926 tot
kerkleraar. Hij is de heilige van de dichters. Zijn belangrijkste gedicht is Het
geestelijk Hooglied. Hierin vergelijkt hij de Heer met een hert. Hij zegt
door dit hert te zijn verwond (de genade van God is zo groot dat het hem als mens
verwondt in de ziel) en hij zwerft rond op zoek naar het hert dat van hem is
weggevlucht. Hij vraagt aan de herders en aan de bloemen om het hem te komen
vertellen als ze Hem zien. Op het einde vindt er een vereniging plaats tussen
de ziel (Juan) en het hert (de Heer). Een beroemde tekening, gemaakt door Juan,
toont Jezus aan het kruis, van bovenaf gezien. Hieruit is later afgeleid dat
Juan het geloof overschouwde, het allemaal overzag. Deze tekening is
wereldberoemd geworden doordat Salvador Dali hem verwerkte in een schilderij,
dat hij toepasselijk ‘El Cristo de San Juan de la Cruz’ noemde.
24 november, H. Chrysogonus:
Grieks, ‘uit goud geboren,’ wat gezegd werd van de Perzen.
St. Chrysogonus was martelaar en leed te Aquileia,
waarschijnlijk onder de vervolgingen van Diocletianus. Hij werd daar begraven
en vereerd. Zijn naam wordt gevonden in de zogenoemde ‘Martyrologium
Hieronymianum’op twee verschillende dagen, 31 mei en 24 november, met de
plaats, Aquileia. Zeer vroeg werd de verering van hem overgebracht naar Rome
waar een kerk in Trastevere zijn naam draagt. Deze kerk (Titulus Chrysogoni)
wordt voor het eerst vermeld in de Romeinse synode van 499, maar dateert
waarschijnlijk uit de 4de eeuw. Het is mogelijk dat de stichter van
de kerk een zekere Chrysogonus was en dat, vanwege de gelijkenis
van zijn naam, de kerk al gauw vereerd werd aan de martelaar van Aquileia. Op dezelfde manier werd de verering van St.
Anastasia van Sirmium naar Rome overgebracht rond de zesde eeuw en ontstond de
legende die hem een Romein maakte en hem in verband met St. Anastasia bracht.
Volgens deze legende was Chrysogonus eerst een functionaris van
de vicarius Urbis, en de christelijke leraar van Anastasia, dochter van
de edele Romein Praetextatus. In het gevang geworpen tijdens de vervolgingen
van Diocletianus troostte hij met zijn brieven de gekwelde Anastasia. Op bevel
van Diocletianus werd Chrysogonus voor de heerser van Aquileia gebracht en ter
dood veroordeeld en onthoofd. Zijn lichaam werd in de zee gegooid, kwam aan
land en werd begraven door de oude priester Zoilus. Zijn dood zou op 23
november geweest zijn, in de Romeinse martyrologia is zijn feest op 24 november
en bij de Grieken op 16 april.
De bloem van zijn feestdag
is Stapelia radiata die nu bloeit, ook de gepunte Pernettia valt nu op.
24 november, Maria Adolphina van
Ossendrecht. Maria,
Hebreeuws Mirjam, zuster van Mozes en Aaron, Num. 26:59. Er zijn wel een 60
verklaringen voor de naam. De meest
gebruikte is: ‘bitterheid.’ Een van de oorzaken van de onzekerheid is de
schrijfwijze, zonder klinkers. De Septuagint maakte er Mariam van, de
gebruikelijke Griekse vorm.
De gelukzalige Maria Adolphina Dierkx werd in 1866 te
Ossendrecht, Bisdom Breda, geboren. Al op jonge leeftijd verloor zij haar
moeder. Ze werd door andere familieleden opgevoed en ging werken in de fabriek
en in de huishouding. Later kreeg ze een betrekking in het nabij
gelegen Antwerpen. Daar leerde ze de zusters
franciscanessenmissionarissen van Maria kennen. Op 26-jarige leeftijd trad ze
in bij deze congregatie en ging ze voortaan als Soeur Marie Adolphine door het
leven waar ze een voorbeeld was van onthechting en godsvrucht tot de H. Maria.
Kort na haar professie ging ze in 1899 met zes Franse medezusters naar de
missie in China om te werken in her weeshuis van Tay JuenFu, provincie Chansi.
Ze stierf er al na een jaar op 9 juli 1899 met 28 andere van de 1ste
en 3de Orde van de H. Franciscus de marteldood door de handen van de
boksers. Ze worden na een korte ondervraging onthoofd, de hoofden werden enkele
dagen tentoongesteld. Zij werden op 24 november 1946 zalig en op 1 oktober
heilig verklaard door paus Pius XII. Die anderen waren Gregorius Grassi,
Franciscus Fogolla, Antonius Fantosati en gezellen.
24 oktober, Maria en Flora,
Maria, Hebreeuws Mirjam, zuster van Mozes een Aaron, Numeri 26:59. Er zijn wel
een 60 verklaringen voor de naam. De
meest gebruikte is: ‘bitterheid.’ Een van de oorzaken van de onzekerheid is de
schrijfwijze, zonder klinkers. De Septuagint maakte er Mariam van, de
gebruikelijke Griekse vorm.
In 711 kwam er een Moslim leger
uit N. Afrika die naar Spanje trok. Onder hun leider Tariq ibn Ziyad landden ze
te Gibraltar en brachten een groot deel van het Iberisch schiereiland onder hun
macht gedurende een acht jaar durende campagne. Het Iberische schiereiland werd
Al-Andalus genoemd door de Moslim heersers. De Umayyad kaliefs van Damascus
vestigden zich te Cordoba zodat de stad luxueus en belangrijk werd. Ze stelden
de shariah in. Christenen en Joden werden behandeld als dhimmis of
Ԣeschermdeհersonen en een subject voor belasting. Godsdienstlastering tegen de
Islam, Moslims of Christenen, waren zaken waardoor je ter dood veroordeeld
werd. Bijvoorbeeld je zei dat Jezus God is. Vele Christelijke kloosters bleven
open, de christelijke populatie werd geleidelijk aan opgenomen. Het schandaal
van Eulogius, wiens tekst de enigste bron is voor die marteldoden en vereerd
was als een heilige in het midden van de 9de eeuw, zetelde met de Moslim autoriteiten tegen de martelaars die hij beschouwde
als fanatiekelingen. Het sluiten van kloosters begon rond het midden van de 9de
eeuw en toen moedigde hij de martelaars aan als de manier om het geloof van de
christenen te behouden. Hij componeerde traktaten en een martyrologia om de
zelfvernietiging van martelaars te rechtvaardigen waarvan een enkel manuscript,
Documentum martyriale, en drie boeken van zijn Memoriale sanctorum
en zijn Liber apologeticus martyrum in Oviedo bewaard worden. In Cordoba
werden tussen 850 en 859 48 christenen en meestal Christelijke monniken
onthoofd. Hij behoorde tot de laatste twee die onthoofd werden.
De hagiografie van de 48 martelaars van Cordoba werden in
Christelijk Spanje ontwikkeld die in detail de executie beschrijft door Moslims
in Al-Andalus. Ze waren de bekendste nieuwe heiligen in de 9de eeuw.
Dat gebeurde met een paar uitzonderingen tussen 851 en 859, ze werden publiekelijk geëxecuteerd
toen ze hun geloof trouw bleven, sommige martelaars verschenen voor de
Moslimautoriteiten om Mohammed te ontkennen, andere, christelijke kinderen van
Islam/Christen huwelijken verklaarden openlijk hun christelijkheid.
Flora en Maria werden op 24
november 951 veroordeeld. Ze kwamen beiden uit een huwelijk van een Moslim en
Christen. Maria was de zuster van Walabonsus die eerder gedood was.
Flora ‘s vader, die stierf toen ze jong was, was een Moslim, en zo werd haar
christen zijn geoordeeld als afvallige. Ofschoon ze alle twee de Islam
ontkenden werd Maria veroordeeld wegens godslastering en Flora als afvallige.
De plant van de dag is Berberis aquifolium wat nu Mahonia
aquifolium heet.
Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/