Heiligen van de dag, Weerspreuken. file:///Users/niekkoomen/Sites/Volkoomen/heiligen/25 december.htm

 

uit full-of-grace-and-truth.blogspot.com

Klik hier voor inleiding heiligen met relikwieën, biecht, aflaat, chrisma, era of tijdsbepaling, weerspreuken, bloemen.

25 december of 24 december, H. Eugenia: Grieks, ‘van edel geslacht, welgeboren.’ Naam van verscheidene heiligen.

Eugenia is geboren in de 3^de eeuw, vermoedelijk te Alexandri en was martelares te Rome, vermoedelijk rond 255. Legendarische passio, weer met het motief dat ze in mannenkleren monnik werd. Een historisch exacte levensbeeld van de heilige Eugenia is niet meer te verkrijgen.

Er zijn vele legenden die zich om het leven en sterven van de martelares sponnen. Daarnaar was ze een dochter van de Romeinse prefect van Alexandrië H. Philippus. Ze bekeerde zich samen met twee dienaren van haar vader, H. Protus en H. Hyacinthus. Verkleedt als man zou ze in een mannenklooster ingetreden zijn en niet herkend onder de broeders geleefd hebben onder de naam Eugenius, tenslotte werd ze tot abt gewijd. Aangeklaagd vanwege overspel door een vrouw die ze van ziekte genezen had en wiens avances ze weerstond en pas toen men een onderzoek wilde instellen legde ze haar masker af, scheurde haar kleren open, en verliet het klooster. Onder de jury was haar vader die zo ontdekte dat ze zijn dochter was en bekeerde hem en werd later bisschop die onthoofd werd vanwege zijn geloof. Ze bekeerde vele anderen waaronder haar moeder Claudia. Ze ging naar Rome waar ze onder keizer Valerianus de dood vond, waarschijnlijk onthoofd of met een steen in het water geworpen die dan van haar hoofd af viel, in een gloeiende oven gestopt, maar het vuur doofde en tenslotte onthoofd. Haar graf is in het Coemeterium Aproniani aan de via Latina. Al gauw na haar dood zette haar verering in.

Ze wordt afgebeeld in maagdelijke kleding met martelaarskroon, palm en zwaard. Patroon tegen doofheid en bezetenheid. Ze werd bekeerd en gemarteld met Hyacinthus en Protus.

Uit www.rkk.nl

25 december, H. Anastatica van Sirmium (of van Zara) : van Grieks anastasis: ‘wederopstanding,’ als ’door de doop tot nieuw leven opgestaan.’ Of geboren op de dag van de wederopstanding.

Anastasia de Jongere was een aanzienlijke Romeinse vrouw die door haar moeder Fulvia (Fausta) als een christin was opgevoed om vervolgens met de heidense Publius te huwen die haar gehechtheid aan het christendom niet kon dulden en haar mishandelde. Hij overleed tijdens een missie naar Perzi. Als weduwe zorgde ze voor de christenen die onder de vervolgingen leden van Diocletianus. Toen de christenen ten tijde van Diocletianus gruwelijke vervolgingen te lijden hadden werd zij te Aquileja gevangen genomen. Op een schip met andere gevangenen werd ze wonderbaarlijk gered van verdrinking door St. Theodata. De gevangenen landden op het eiland Palmaria waar ze levend verbrand werden in 303, men bracht haar as naar Zara in Dalmatië, vervolgens naar Sirmium in Pannonia en eindelijk naar Constantinopel. Of ze werd met vuur gemarteld en met zwepen geslagen. Daarna werden haar botten gekraakt, ze kwam echter geheel genezen van de pijnbank. Haar borsten werden afgesneden, haar tanden gebroken en haar tong uitgerukt. Ze stief uiteindelijk door onthoofding rond 304.

Men heeft enige brieven die zij, zoals men zegt, in de gevangenis geschreven en aan haar biechtvader Chrysogonus gezonden heeft. Er is vrijwel niets van haar bekend, uitgezonderd haar dood, maar er is geen eind aan de verhalenvertellers. Patrones van martelaars, wevers, weduwen. Ze wordt afgebeeld martelares met een palmtak, met een sluier of los hangend haar op een brandstapel. Verder soms met een kroon, en een zalfpot waarmee de lichamen van de martelaars verzorgde, afgesneden borsten en een schaar. Die werd wel niet bij de marteling gebruikt, maar daardoor is ze wel patrones van de wevers geworden, ook van perscensuur. Wordt aangeroepen tegen borst en hoofdpijn .

Anastasia was ook de naam van een groothertogin van Rusland hetgeen bijgedragen heeft tot een bijdrage van de populariteit van die naam in het oosten.

De Roos van Jericho is de plant van de dag, Anastatica.

Die zou, naar het bijgeloof, eenmaal in het jaar en wel met kerstmis bloeien. Het is een gewoonte in menig gezin van Duitsland en vroeger nog in Limburg om een Jericho takje in water te zetten. Richten alle takjes zich op dan mag men een goed jaar verwachten, blijft die daarentegen gesloten dan ziet het er niet best uit. Hetzelfde gebruik is in zwang in het Zuid-Zwitserse Val di Poschiavo. Terwijl men op de ontplooiing der bloemen wacht worden er kerstliederen gezongen of brengt men de tijd met gebed en overweging door. Op de vraag waarom deze plant op 25 december in het water gezet wordt kijken we naar het oude kerstliedje, ҅r is een roos ontsprongen- uit een wortel zacht etc. Ook de christelijke verbeelding, waar de gehele natuur aan deelneemt, speelt een rol bij de geboorte D’Erd grunet und bringet rossle.’ In de kerstnacht is de natuur, bij het volksgeloof, op haar hoogtepunt, varens bloeien, de vlierboom bot uit, het vee kan spreken, dan bloeit ook de kerstroos.

Als een meisje op de 24^ste ճ avonds achteruitloopt naar een perenboom en er negenmaal omheen draait zal ze de gedaante van haar toekomstige zien. Ze kan ook naar het kippenhok gaan en hard op het deurtje tikken. Gaat er een kip kakelen dan zal ze dat jaar nog niet trouwen, als de haan zich laat horen wordt ze al gauw bruid. Heeft ze geen perenboom of kippenhok, dan moet ze naar de tuin gaan en 12 saliebladeren plukken en naar alle windrichtingen uitstrooien. Dan zal ze de schaduw van haar aanstaande zien.

Wil ze weten of haar geliefde trouw is dan moet ze op midzomernacht een roos plukken en die tot deze avond bewaren. Ziet die er nog fris uit dan zal hij haar trouw blijven en haar liefde zal bloeien.

Met een witte kerst komen er minder doden, ligt er helemaal geen sneeuw dan volgen er meer doden. Ga om de kachel zitten en bekijk de schaduwen, diegene die geen hoof heeft zal het volgende jaar overlijden.

In de Achterhoek gelooft men dat op deze nacht Derk met de beer rondrijdt en alles vernielt wat buiten rondslingert, op andere plaatsen gebeurt dit met Nieuwjaar. Alles wordt buiten dus opgeruimd en het erf schoon gemaakt.

Kerstmis, Engels Christmas (Oud Engels: Cristes Maesse, Christ’s Mass) (Feast of the Nativity)

Jaarlijks feest van de geboorte van Christus. In de vroegste dagen was er zo’n feest niet, zijn geboorte werd gevierd met Driekoningen door de Grieken en andere Oosterse kerken of Verschijning des Heren. Eerste vermelding, toen gehouden op 20 mei, werd gehouden door Clement van Alexandria rond 200. De Latijnse kerk begon rond.300 het op 25 december te vieren, hoewel er niets zeker is dat Hij op die dag geboren is. Priesters hebben het privilegie om drie missen op te dragen, middernacht, aanbreken van de dag en ochtend. Origineel was dat alleen voor de paus dat rond de 4^de eeuw begon, de nachtdienst begon in het Lateraanse basiliek (waarin volgens de traditie de voerbak of kribbe van Bethlehem wordt bewaard), een tweede in de kerk van St. Anastacia wiens feest op deze dag is en een derde in de basiliek van het Vaticaan. Zie zonnereligie.

Kerstspreuken.

Als de zon met Kerstmis schijnt op de toren, dan is het vlas verloren.

Als met kerstmis de muggen zwermen kunt ge in maart uw oren wermen. Ook:

Als met kerstmis de muggen zwermen moet ge met Pasen uw gat verwermen. Ook:

Een Kerstmis, die u buiten ziet, een Pasen straks met kou u biedt. Ook:

Een Kerstmis aan de wand, is Pasen aan de brand. Ook:

Een warme Kerstnacht maakt een koude Pasen.

Zit op Kerstmis de kraai nog in Դ klavergroen, op Pasen zal hij Դ in een sneeuwveld doen. Ook:

Groene Kerstdag, witte Pasen. Men zegt ook het tegenovergestelde:

Een witte Kerstnacht maakt een groene Pasen.

Geeft Kerstdag warme zonneschijn dan zal er te Pasen nog houtvuur zijn.

Hangt ‘t ijs op Kerstmis aan de twijgen, ge zult met Pasen palmen krijgen.

Is de Kerstdag vochtig en nat, ton en schure niets bevat. =Is dus een slecht voorteken voor de oogst.

Is er wind in de Kerstdagen, dan zullen de bomen veel vruchten dragen.

Is op Kerstmis de hemel klaar verwacht dan vrij een vruchtbaar jaar.

Kerstmis aan deur is Pasen aan մ veur.

Kerstmis in de sneeuw, Pasen in de modder.

Kerstmis winderig, Lichtmis stil, een massa hooi beloven wil.

Kerstnacht helder en klaar, geeft een gezegend jaar.

Met kerstmis lengen de dagen, zoverre als dat ge een teil pap kunt omstoten. =zeer weinig. Ook:

Met Kerstmis lengt de dag, zoveel een mus geeuwen mag.

Met kerstmis sneeuw belooft met Pasen klaver.

Zijn de bomen met Kerstmis wit van sneeuw, ze zijn in de lente wit van bloesem.

Sneeuw in de kerstnacht geeft een goede hopoogst.  

Vliegen op Kerstdag de muggen rond, dan dekt op Pasen het ijs de grond.

Vorst voor kerstdag brengt geen afslag. =Valt de winter voor kerst al in zal hij toch niet eerder dan gewoonlijk eindigen.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/