26 juni.
Klik hier voor inleiding
heiligen met relikwieën, biecht, aflaat, chrisma, era of tijdsbepaling,
weerspreuken, bloemen.
26
juni, de gebroeders Pieter en Pauwel, Paul: Hebreeuws Johanan: ‘Jahweh is genadig,’ een veel gebruikte
Joodse naam, Johannes de Doper, de Baptist, Lucas 1:15, Mattheus 3 en
dergelijke.
Deze martelaars worden op deze dag gevierd. Twee
gebroeders in dienst van de dochter van keizer Constantijn, Constantia, de een
als bediende en de ander als hoofd van de huishouding. Ze weigerden in de
huishouding van Juliaan de Afvallige te dienen toen hij keizer werd en werden
in het geheim gemarteld en onthoofd in zijn huis in 362. Een basiliek in Rome
is naar Paul en Johannes genoemd. Er zijn twijfels over de echtheid, als het
echt is zijn er vragen over de datum. Hun bestaande passio is een aanpassing
aan het verhaal van St. Juventinus en Maximinus. Traditioneel wordt er verteld
dat ze als legerofficieren dienden in het hof van Constantia. De keizer zond ze
om onder zijn generaal Gallicanus te dienen die Thraci verdedigde tegen de
Scythen. Dat waren zulke formidabele krijgers dat sommige legers van Gallinacus
zich overgaven. Jan en Paul zeiden dat hij zou overwinnen als hij christen
werd, wat hij deed en zo werden ze teruggeslagen. Het ging hun goed tot kort na
360 toen keizer Julianus met de vervolging van christenen begon zodat de twee
heiligen verklaarden dat ze hem niet meer wilden dienen. Ze werden ontboden aan
zijn hof, maar ze bleven weg. Hij gaf hen toen tien dagen de tijd om hun
houding te veranderen, maar ze bleven standvastig. Hij stuurde de kapitein van
zijn lijfwacht en de broers werden geëxecuteerd op de Coelian heuvel in Rome.
Een 35 jaar bouwde een rijke senator, Pammachius, een kerk die ter hun eren
opgericht werd, Santin Giavanni e Paolo, die nu verdwenen is. Gewoonlijk werden
de lichamen buiten de stadsmuur begraven, maar hun lichamen werden in hun eigen
tuin gevonden wat overeenkomt met de legende dat de kapitein van Julianus
lijfwacht hun lichamen heimelijk begraven had.
Hoewel in Gysbreght van Aemstel en Maeghden
een toenemende belangstelling voor het Rooms-katholicisme onmiskenbaar is, kan
daar toch nog niet gesproken worden van een bewust Roomse fundering. Bij Peter
en Pauwels is dit wel het geval. De centrale plaats welke aan de stad Rome
wordt toegekend, de haast uitdagende verwerking van de talloze mirakelverhalen
om de dood van de beide apostelen, en vooral de nadrukkelijke aanvaarding van
Petrus als stedehouder van Christus, laten er geen twijfel aan bestaan of
Vondel komt er rond voor uit, dat hij voor de Rooms-katholieke Kerk gekozen
heeft.
26 juni, H. Maxentius van Poitou, (Maixent) : Latijn maximus: ‘de
grootste.’ Al de naam van een Romeins keizer, Maxentius Marcus Aurelius
Valerius, 306-312, bekend om zijn wreedheid, hij vond de dood in de Tiber.
Maxentius is geboren ca 448 te Agde bij Narbonne,
Frankrijk, bij een welgestelde familie als Adjutot. Hij studeerde onder St.
Severus en werd monnik in Vauclair en nam daar de naam van Maxentius aan. Vanaf
500 tot aan zijn dood was hij abt van het klooster waaruit later de stad Saint
Maixent l’Ecole ontstond bij Poitiers, Poitou. Hij
stierf rond 515. Hij wordt vereerd vanwege zijn soberheid en talrijke wonderen
worden aan hem toegeschreven, genas zieken, veranderde water in wijn en bracht
een dode tot leven en omdat hij de streek beschermde tegen barbaarse
invallers.
Hij wordt afgebeeld als monnik met vogels die uit zijn
handen kwamen eten.
26 juni, H. Pelagius van Cordoba (Pelayo) : Grieks pelagos: ‘zee,’=
Latijn pelagus (‘Hoge) zee,’ Grieks pelagios: ‘tot de zee behorend.’
Pelagius is geboren in Asturië rond 912. In 925 werd hij
op 13 jarige leeftijd, na 3 jaar opsluiting in een kerk, wegens zijn geloof
door de Moren gedood. Zijn vrijheid werd hem aangeboden als hij zich tot de
Islam bekeerde en verschrikkelijke daden bekende. (of dat bisschop Hermoigius
door de Saracenen gevangen genomen werd en zijn tienjarige neef Pelagius in
zijn plaats genomen werd als gijzelaar. Omdat hij een mooie knaap was voelde de
kalief zich tot hem aangetrokken en overlaadde hem met geschenken, hij ging
daar niet op in zodat de kalief hem drie jaar opsloot in een kerker) Vanwege
zijn standvastige weigering werd hij gemarteld met nijptangen wat hij zes uur verdroeg
en tenslotte stierf. Zijn stoffelijk overschot werd gevierendeeld en in de
Guadalquivir geworpen waaruit het door christenen opgevist werd en naar Leon in
967 en naar Oviedo in 985 overgebracht.
Hij werd in Spanje een nationale heilige. Hij draagt leliën
en zij zijn het zinnebeeld van zijn reinheid. De Benedictijner poet Roswitha
van Gandersheim schreef een lange poëem ter zijner eren. Hij wordt afgebeeld
als een jongeling met een zwaard in zijn linkerhand, zijn linkerhand is aan
stukken gehakt. Hij wordt ook met rode hete tangen afgebeeld. Wordt aanbeden in
Cordoba, Leon en Orviedo. Schutspatroon
van het hoornvee omdat hij volgens anderen voor een wilde stier werd gegooid.
26 juni, H. Vigilius: Latijn vigil: ‘waakzaam, wakker, vlug.’
Vigilius was een Romeinse patricir die te Athene
studeerde. Later vestigde zijn familie zich te Trentino. Hij werd bisschop van
Trente in Z. Tirol, voltooide de kerstening van de streek en stichtte de domkerk
te Trente waar hij begraven ligt. Hij werd ca. 400-405 door de heidenen
gestenigd bij het Gardameer in de Val di Rendena
omdat hij een beeld van Saturnus had omgegooid. In de kunst wordt hij
als bisschop afgebeeld die een schoen vast houdt.
De zinnebeeldige bloem van die dag is de blauwe
melkdistel, Sonchus coeruleus, een Alpenplant.
Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/