Heiligen van de dag. file:///Users/niekkoomen/Sites/Volkoomen/heiligen/29 april.htm

 

Uit www.agneskerk.org

Klik hier voor inleiding heiligen met relikwieen, biecht, aflaat, chrisma, era of tijdsbepaling, weerspreuken, bloemen.

29  april of 6 april, H. Petrus van Verona (Petrus Martyr), Grieks petra: ‘rots,’ als symbool van vastheid, betrouwbaarheid, vgl., Frans pierre: steen en Pierre. 

Petrus is geboren rond 1200 in Verona, zijn ouders waren katharen en voedden hun zoon op in het gedachtegoed van de katharen. Hij werd leerling van de Dominicus in 1220 en keerde zich af van het geloof van zijn ouders en werd prior in Asti en Piacenza die veel ketters bekeerde. In 1251 werd hij inquisiteur van Lombardije waar veel katharen leefden. De eerste jaren leverde dat geen conflicten op, maar op een dag sloeg het noodlot toe. Petrus was  in 1252 op weg van Como naar Milaan toen hij belaagd werd door een grote groep katharen-sympathisanten. Deze huurmoordenaars hadden van hooggeplaatste Milanese katharen de opdracht gekregen Petrus te doden. Zijn laatste geloofsuiting deed hij terwijl hij langzaam stierf. Met het bloed uit zijn gapende hoofdwond schreef hij het woord ‘Credo,’ ik geloof,  op de grond.

St. Petrus van Verona wordt vereerd als genezingsheilige. Afbeeldingen van Petrus Martyr ‘s dood zijn vaak bloederig. Hij werd namelijk om het leven gebracht door een harde klap met een hakmes of bijl op zijn hoofd. Meestal zien we Petrus als dominicaan, met een mes in zijn schedel, of met een vinger op de mond (gebod om te zwijgen).

Hij wordt aangeroepen tegen hoofdpijn, bliksem en storm, wat verwijst naar het wolkenwonder waarbij de menigte waar hij tegen preekte tegen de zon beschermd werd door een wolk, en geldt ook als patroon van de zieken in het algemeen. Als dominicaner heilige wordt hij vooral vereerd in Dominicanenkerken en –kloosters, zoals in de kloosterkerk te Zwolle waar een speciaal altaar aan hem is gewijd.

Uit en.wikipedia.org

29 april, H. Hugo de Grote, (Hugo van Cluny, Hugo van Semur):  Germaans hug: Ԥenkende geest, verstand of herinneringծ

Hij is in 1024 geboren als zoon van de Bourgondische graaf Dalmatius van Semur. Hij trad op veertienjarig leeftijd in de abdij van Cluny, bij Macon, en kreeg les van zijn verwant Hugo van Auxerre. In 1049 werd hij er abt als opvolger van de H. Odilo, een zeer hoogstaand en gelovig mens, bestreed simonie en corruptie bij de geestelijken zoals op het concilie van Reims in 1049. Hij was ook te Rome in 1059 waar het systeem van de pauskeuze vastgelegd werd. Voorzitter van de synode te Toulouse en was raadgever van vele pausen en verschillende koningen. Stichter van vele kloosters in Frankrijk, Itali, Spanje en Duitsland, de bouwkunst van Cluny benvloedde geheel West Europa. Hij stierf op 28 april 1109 en werd in 1120 heilig verklaard.

Hij wordt  meestal afgebeeld als abt in zwart habijt, vaak hoe hij bij een bezetene de duivel uitdrijft. Wordt tegen koorts aangeroepen waarvan hij een broeder en soldaat genas.

 

 

Uit ualr.edu

29 april, H. Sibylla: Grieks sibulla, Latijn sibylla, wel verklaard als ‘waarzegster.’ Het was de benaming voor vrouwen die in de oudheid in geestvervoering de ԭondՍ waren van de orakels. De beroemdste was die van Cumae wier uitspraken in de Sibillijnse boeken op het Capitool te Rome bewaard werden. Later ontstonden dergelijke verzamelingen in Joods-Christelijke kringen als een vorm van goddelijke openbaringen (vgl. het Dies Irae: ‘David cum Sibylla, ‘zoals David in Sibylla getuigen,’ In de middeleeuwen werden ze met profeten en met verschillende volkeren in verband gebracht. In de christelijke kunst van de vroege middeleeuwen komt bijvoorbeeld de Erythrische Sibylle naar voren onder invloed van Augustinus (De Cicitate Dei, XVII, 23) waar een aan Lactantius ontleende voorspelling aangaande de Verlosser deze Sibylle in de mond gelegd wordt. Reeds in de 14^de eeuw denkt men zich de Sibyllen in als een reeks van 12 door God genspireerde vrouwen. Vaak werden ze afgebeeld en vooral op de kerkdeuren waar ze als heidense profetessen de Kerk voorspelden, maar niet naar binnen kwamen.

Beschermvrouw van dromen en visioenen. Ze wordt door die mensen aangeroepen die niet verder kunnen in hun leven omdat ze hun dromen en visioenen uit het oog hebben verloren. Ze helpt eenzaamheid te overwinnen. Door creatief werkende mensen wordt ze om inspiratie en ideen aangeroepen. Ze is bereid om in uitzichtloze situaties te helpen of het nu een mens of een land is.

Uit communio.stblogs.org

29 of 17 of 30 april, sinds 1965, samen met de andere heilige abten van Citeaux, ook op 26 januari H. Robertus. (Robert van Molme of Molesme)

Hij is geboren in 1028 bij Troyes en was eerst monnik en later kluizenaar. Hij is de stichter van de benedictijner abdij Molesme bij Dijon. Toen de gemeenschap zich volgens hem zich niet voldoende aan de regels hield trok hij weg met onder andere de H. Albericus en stichtte in 1098 de kloosterorde der cistercinzers in het Franse Citeaux, van cistercium; waterput, om een strenger navolging van de Regel van Benedictus te bewerkstelligen. De beweging kent echter pas succes wanneer Bernardus van Clairvaux de leiding overneemt. Overleden op 17 april 1111 en werd in 1222 heilig verklaard

Hij wordt afgebeeld in het zwarte habijt van de Benedictijnen of het zwart-witte van de Cistercinzers met een of twee kerkmodellen in de hand. Verder met een ring omdat zijn moeder voor zijn geboorte een ring van Maria ontving voor hem, lelie en een schaal met aardbeien die hij eens onder de sneeuw opgroef voor een zieke gravin.

Het gewone robertskruid Geranium robertianum is haar symbolische bloem omdat ze ten dien tijde haar rode knopje open vouwt.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/