Heiligen van de dag. file:///Users/niekkoomen/Sites/Volkoomen/heiligen/29 mei.htm

 

Uit ocam.org

Klik hier voor inleiding heiligen met relikwieen, biecht, aflaat, chrisma, era of tijdsbepaling, weerspreuken, bloemen.

 

29 mei, 27 of 25 mei, Maria Magdalena de Pazzi; ‘vrouw uit Magdala’ (Aramees megdala: ‘koren,’ dit was een plaats aan het meer van Genesareth. 

Op 2 april 1566 werd Maria Magdalena in Florence geboren als Catharina de Pazzi. Ze was de enige dochter van de vooraanstaande familie de Pazzi’ s. Zij werd met toegewijde zorg opgevoed en ver gehouden van alle wereldse gevaren. Reeds op 16-jarige leeftijd trad ze in het karmelietessenklooster Santa Maria degli Angeli in met de naam Maria Magdalena in 1582. Zij was het lot van de Kerk toegedaan.  Door gebed en versterving deed zij boete tot welzijn van de kerk. Op haar ziekbed legde zij maanden later haar gelofte af. ‘Lijden, niet sterven!’ luidde haar levensdevies. In de daarop volgende vijf jaren leed zij lichamelijke pijnen, maar vooral ook geestelijke ziekten. Duivelse beproevingen en aanvallen werden haar deel. Zelfs haar profetische gave ervoer zij als pijn. Alle visioenen werden door haar medezusters op papier gezet. In 1590 werd zij van haar kwalen bevrijd en zei; ‘Het noodweer is voorbij, dank en prijst met mij onze liefdevolle Schepper.’ Ze was toen hersteld. Op 25 mei 1607 stierf Maria Magdalena op 41-jarige leeftijd in haar klooster in Florence. Haar lichaam is tot op heden niet aangetast. Paus Clemens IX (1667-1669) sprak deze grote heilige in het jaar 1669 heilig.  Patrones van Florence en Napels.

Maria Magdalena viel in extase bij het aanzien van een bloem. De zusters van het klooster wisten dit, ze konden met een bloem of een ander plantendeel, ja, door een simpel gesprek over de schoonheid van een bloem haar in extase voeren. Ze wordt afgebeeld in het bruine kleed van haar orde, rozenkrans aan haar gordel en soms met een doornenkroon en een brandend hart, witte lelie en de gesel, spons, speer en kruis van de lijdensweg. Bekend zijn de afbeeldingen waarbij Christus haar een bruidsring aan de vinger schuift, mystiek huwelijk, of zijn hart met het hare ruilt. Vaak zie je haar knielend voor een vlammend hart, een duif of lichtstraal die uit de hemel komt als verwijzing naar haar mystieke ervaringen.

Uit www.catholic.org

29 mei, H. Maximinus, Saint Maximin: Latijn maximus: ‘de grootste’ en uitbreiding van die naam. Het werd een eretitel voor succesvolle legeraanvoerders, bijvoorbeeld. Quintus Fabius Maximus. In verschillende vormen een heiligennaam.

Hij is geboren te Silly bij Poitiers. Hij was de vijfde bisschop van Trier en tegenstander van het Arianisme op het hof van Constantine die Athanius een paar maal als gast hadden tijdens zijn verbanning voordat hij bisschop was en weer in 343. Hij begon als voorstander van Paulus van Constantinopel, nam deel aan de synode van Sardica en toen vier Ariaanse bisschoppen naar Trier kwamen om keizer Constantijn aan hun zijde te krijgen weigerde hij ze te ontvangen. Op 12 september 346 stierf hij te Trier in 353 werd hij begraven in de kerk die later naar hem genoemd werd. Hij is schutspatroon van Trier. Hij wordt afgebeeld als een bisschop met boek, kerkmodel en, volgende de legende van Corbinian, draagt een beer zijn reisbagage. Wordt aangeroepen tegen meineed, verdwaald op zee en vernietigende regens.

 

 

 

Uit whitewashedfeminist.wordpress.com

29 mei / 18 juli, H. Theodosia van Constantinopel: Grieks theodorus: ‘geschenk van God.’

De levensbeschrijving van deze heilige maag stamt uit de 14^de eeuw, volgens Constantijn Acroloplita. Ze zou uit vrome ouders geboren zijn die al vroeg stierven en Theodosia ging al jong in een klooster. In die tijd stak de storm op van keizer Leo de Isaurier die elke tegenspraak geweldig neersloeg en zeer tegen de verering van heilige beelden werkte. Omdat de heidens en Moslimmannen niet tussen het beeld en oerbeeld te onderscheiden waren meende hij ook dat de christen het niet konden en noemde de beeldenvereerders afgodendienaars. Op keizerlijk bevel werden de beelden kapot geslagen. In het begin was er een verstoring van een, volgens de overlevering, van een door Constantijn de Grote boven de ingang van het keizerlijke paleis hangend Christusbeeld. Bij deze gelegenheid werd de dader door opgewonden vrouwen van de ladder gegooid, er ontstond een volksoploop en de keizerlijke patriarch Anastasius werd uit het venster gegooid. Dat was het signaal voor bloedige maatregelen. Onder hen die getroffen werd was Theodosia die deze daad, hoewel in het klooster, toegeschreven werd. Ze werd met al haar medezusters nu moorddadige slagen onthoofd. Haar relikwien werden lange tijd in een ‘Dexiocrates’ genoemde kerk te Constantinopel vereerd.

Uit en.wikipedia.org

29 mei, H. Bona van Pisa, (Bonna of Bonne)

Ze is in Pisa geboren in 1156. Als kind had ze al Christus verschijningen en op tienjarige leeftijd werd ze lid van de derde orde der Augustinessen en beschouwde het leven als een pelgrimsreis. Zij getuigde daarvan door achtereenvolgens naar Rome, Santiago de Compostella en het Heilige Land te pelgrimeren. Daar zou haar Christus in eigen persoon verschenen zijn op de berg waar Hij veertig dagen had gevast zou en haar een ring aan de vinger hebben gestoken, mystiek huwelijk. Als ze niet onderweg was, ze begeleidde pelgrims naar Santiago de Compostella, verbleef ze in haar kluizenaarshut, even buten Pisa. Zij bezat mystieke gaven, kon in de toekomst zien en wonderen verrichten. Overleden rond 1207.

Ze wordt als pelgrim afgebeeld met staf, Sint Jakobschelp en kalebas of als non in het zwarte habijt van de orde. Zij is patrones van Pisa, van de pelgrims en sinds 1962 ook van de stewardessen!

 

29 mei, Guido van Avesne, 42^ste bisschop van Utrecht.

Na de dood van Willem waren de stemmen van de kanunniken verdeeld voor het kiezen van een nieuwe bisschop. Sommigen stemden voor Guido, schatmeester van de Luikse kerk en broer van Johannes II, graaf van Holland en Henegouwen. De anderen gaven hun stem aan Adolfus, proost van de domkerk.

Maar omdat Guido door verschillende machtige vorsten voorgedragen werd is hij bisschop geworden.

Hij was mooi van gelaat met een schone gestalte, goed van uitspraak en verstand en met verschillende deugden begaafd. Hij was zeer spaarzaam omdat hij met grote schulden beladen was waardoor hij een tijdje in Frankrijk woonde om daar zuinig en sober te leven tot de tijd dat hij zijn schulden kon afbetalen. Clemens V die de pauselijke stoel naar Avignon bracht heeft hem in 1311 op een kerkvergadering te Vienne uitgenodigd waar de orde der Tempelieren uitgeroeid en de herwinning van het H. Land gehandeld werd. Daar zou hem de kardinaalshoed aangeboden zijn geweest wat hij afgeslagen heeft. De koning gaf hem wel een jaarlijkse inkomst. Onder zijn die van Stellingwerf door een gerucht over zijn dood aan het muiten geslagen wat hij hen bij zijn terugkomst gauw verleerd heeft.

Hij is overleden, vermoedelijk door vergif, op 29 mei 1317. Ligt begraven in de domkerk.

Onder deze bisschop, die zijn bisdom zonder schulden heeft nagelaten was er in Europa een geweldige hongersnood. Vuile verrotte krengen, kruid en onkruid zo het te velde stond, wortels van bomen en alles wat in uiterste nood gegeten kon worden was een banket voor de ellendige mensen. De armen stierven met duizenden en duizenden, bossen, wouden, velden en wegen lagen als bezaaid met dode lichamen. Dit heeft twee jaar geduurd en zou door een staartster voorspeld zijn geweest.

Hun dagbloemen zijn de blauwe berg Centaurea, Centaurea montana, de bleekgele Centaurea C. ochroleuca en de grote naar vlier ruikende iris, Iris sambucina.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/