8 februari.
Klik hier voor inleiding
heiligen met relikwieën, biecht, aflaat, chrisma, era of tijdsbepaling,
weerspreuken, bloemen.
8 februari, of 17 december, St. Jan
van Matha.
(Johannes) Hebreeuws Johanan: ‘Jahweh is genadig,’ een veel gebruikte Joodse
naam, Johannes de Doper, de Baptist, Lucas 1:15, Matth. 3 en dergelijke.
Hij
is geboren in Faucon-de-Barcelonnette, Z. Frankrijk, kort voor 1160. Hij diende
lange tijd aan het pauselijke hof ten tijde van het pontificaat van Gregorius
IX. Hij studeerde voor priester en aangespoord door een visioen waar een engel zijn handen boven twee
getekende slaven hield stichtte hij tezamen met Sint-Felix van Valois, de Orde
van de Allerheiligste Drie-eenheid tot vrijkoop der gevangenen, beter bekend
als de Trinitariër. Overleden te Rome in het jaar 1213 en werd heilig verklaard
in 1666.
Hij
wordt in het witte kleed van de orde afgebeeld met in de hand een gebroken
ketting en aan zijn voeten zitten soms geketende slaven, soms bevrijdt een
engel de slaven en soms zie je hem als hij een Sarasijn een beurs geeft. Andere
afbeeldingen tonen aan hoe hij het habijt ontvangt van de H. Drie-eenheid. Ook
toen ze 1200 slaven hadden bevrijd en hun wonderbaarlijke terugreis want de
Moren hadden roer en zeilen onklaar gemaakt. De twee heiligen bonden hun pijen
aan de mast waarna de reis voorspoedig verliep.
Deze
dag is ook de feestdag van Jeroom
Emiliaan en van Honoreit.
8 februari, 20 juli, H. Hiëronymus Emilianus (Gerolamo Emiliani, Jerome
Emiliani, Jerome Aemilian, Hiëronymus Emiliani) Grieks hieronumos: ‘met een)
heilige naam.’
Girolamo Emiliani is geboren in 1486 te
Veneti als zoon van
Angelo Emiliani (populair Miani) en Eleonore Mauroceni. Hij werkte in het leger
en verdedigde in 1508 Castelnuovo tegen Cambrai. Hij werd gevangen genomen en
wonderbaarlijk bevrijd, maakte een pelgrimstocht naar Onze Vrouwe van Treviso
vanwege een belofte. Vervolgens werd hij magistraat te Castelnuovo, maar kwam
al gauw terug voor de opvoeding van zijn neven, in zijn zeldzame vrije tijd studeerde
hij theologie en deed veel aan naastenliefde. Na zijn aanstelling als priester
in 1518 waren de ziekenhuizen van de armen zijn favoriete plaats. In het jaar
van de pest, 1528, scheen hij overal te zijn, vooral was hij er voor de wezen.
Hij huurde een huis voor ze bij de kerk van Ast. Rose en regelde hun behoefte
met behulp van gelovige mensen. Hij zorgde ook voor een hospitaal van
ongeneeslijke die gesticht was door St. Cajetan. In 1531 ging hij naar Verona
waar hij de bewoners tot een hospitaal te bouwen wist te bewegen, te Brescia
een weeshuis en Bergamo een voor jongens en meisjes. Hij vestigde ook een huis
voor gevallen vrouwen die berouw wilden doen. Twee priesters begeleidden hem
nu, Alessandro Besuzio en Agostino Bariso, in 1532 stichtte hij een religieuze
gemeenschap en plaatste het moederhuis te Somasca waardoor de leden bekend
werden als Somaschi, de regel was de zorg voor wezen, armen en zieken en eiste
dat alles in het teken stond van religieuze armoede. Hij wordt de vader der wezen genoemd, stichter van de Somaschi
vaders. Hij stierf in dienst van de pestziekten te Somasca in 1537. hij werd
door paus Benedictus XIV in 1747 zalig en door paus Clements XIII heilig
verklaard in 1767.
Sinds
1717 bestaan er weeshuizen in Sint-Niklaas. Een krankzinnigengesticht en een
weeshuis, samen in dezelfde straat, maken het bestaan van een kleine
kloostergemeenschap leefbaar. Het slagen van deze poging blijft uit tot 1839.
In dat jaar keurt Mgr. Delebecque een voorlopige regel voor de eerste Broeders
goed. Hun patroonheilige is Hiëronymus Emiliani die al in de
zestiende eeuw weeshuizen had gesticht in Noord-Italië.
Hij
wordt als edelman of als priester afgebeeld, meestal met enkele kinderen, soms
met een ketting in de hand vanwege zijn gevangenschap of met een kogel naar
zijn militaire leven. Ook een sleutel van de gevangenis die hij van de H. Maagd
zou hebben gekregen heeft hij wel eens in de hand.
8
februari of 17 juli, Salomon, (Salomo): Hebreeuws sjelomoh:’ de
vreedzame.’ De naam van de bekende koning van Isral, zoon van David en Bathseba
1 Koningen 1:11. Spreekwoordelijk geworden door zijn wijsheid wat in zijn
liederen, spreuken, raadsels en vooral in het Hooglied, 1 Koningen 1-11 en 2
Kronieken, 1-9. Hij was erg goed in het maken van liederen en spreuken en om
die reden kwam veel van de traditionele Joodse wijsheid in de Bijbelboeken
Koningen, Spreuken, Hooglied en Wijsheid op zijn naam te staan. Op Gods vraag;
Wat wil u dat Ik u Geef? Had hij immers een opmerkzame geest gevraagd om recht
te kunnen spreken voor Gods volk en om onderscheid te kunnen maken tussen goed
en kwaad, 1 Koningen 3:5-9. Beroemd is zijn uitspraak in een geschil tussen
twee vrouwen, van wie de een haar kind in de slaap had doodgedrukt. Beiden
zeiden dat ze de moeder waren van het levende kind. Uiteindelijk gaf hij
opdracht het levende kind doormidden te hakken en eerlijk in de vrouwen te
verdelen. Een van de moeders smeekte dat het kind dan maar aan de ander geven
moest worden. Zij was de ware moeder. Deze beslissing is de geschiedenis
ingegaan als het Salomonsoordeel, 1 Koningen 03,16-28.
Oudtestamentische
figuur, Salomon, de zoon van koning David en Bathseba, de derde koning van Israël.
Salomon was beroemd vanwege zijn wijsheid, weelde en zijn bouwwerken. Tijdens
Salomoՠs
regering werd de tempel van Jeruzalem voltooid. Beroemd is zijn gebed bij de
inwijding. Isral had een tijd van vrijheid, voorspoed en een internationale
economische en politieke betekenis onder Salomon.
Ԅe
faam die JHWH Salomo verleend had was ook doorgedrongen tot de koningin van
Sheba en zij wilde het zelf wel eens zien, want ze zat vol met allerlei vragen
die ze hem graag zou willen stellen. Zij begaf zich naar Jeruzalem met een zeer
grote stoet kamelen, beladen met reukwerken, zeer veel goud en kostbare stenen.
Toen zij bij Salomo gekomen was, legde zij hem alles voor wat zij in de
gedachte had. Maar Salomo wist het antwoord op al haar vragen; niets was voor
de koning zo duister dat hij het antwoord schuldig moest blijven. Toen de
koningin van Sheba zag hoe wijs Salomo was en toen zij het paleis zag dat hij
had laten bouwen, de spijzen op zijn tafel, de hovelingen die mee aanzaten, de
lakeien in hun uniform, de schenkers, de brandoffers die hij geregeld opdroeg
in de tempel van Jahwe, was zij buiten zichzelf van verbazing en zei ze tot de
koning: ‘het is dus waar wat ik in mijn land gehoord heb over uw wijsheid en uw
ondernemingen. Ik heb het niet kunnen geloven, totdat ik hier kwam en het met
eigen ogen zag. Heus, men heeft mij nog niet de helft verteld; u bezit meer
wijsheid en rijkdom dan ik gehoord had. Wat een voorrecht voor uw mannen, wat
een voorrecht voor Uw dienaren, dat zij voortdurend voor u staan en uw woorden
van wijsheid mogen horen. Gezegend zij Jahwe uw God, die in u zoveel
welgevallen heeft gehad dat Hij u geplaatst heeft op de troon van Israël, en u
in zijn aanhoudende liefde voor Israël tot koning aangesteld heeft om recht en
gerechtigheid te handhaven’. Zij gaf de koning honderd twintig talenten goud,
zeer veel reukwerk en ook kostbare stenen. Nooit meer is er zoveel reukwerk
aangevoerd als de koningin van Sheba toen aan Salomo heeft geschonken.
Chiram,
die met zijn vloot uit Ofir goud aanvoerde, bracht vandaar ook zeer veel
sandelhout en kostbare stenen mee. Dit sandelhout liet Salomo verwerken tot
meubilair voor de tempel van Jahwe en het koninklijk paleis, en verder nog tot
citers en harpen voor de zangers. Nog nooit was er zulk sandelhout aangevoerd
en men heeft het, tot vandaag toe, ook nooit meer gezien.
Van
zijn kant gaf Salomo aan de koningin van Sheba al wat zij maar wenste, naast
wat hij haar uit eigen beweging aanbood. Hierop aanvaardde zij de terugreis en
keerde met haar dienaren naar haar land terug, 1 Koningen 10,01-13.
Tegen
het einde van zijn leven maakte Salomo een beslissende fout: hij gaf de meisjes
in zijn harem toestemming hun oorspronkelijke goden te vereren. Zo sloop een
waardepatroon in het leven van de Isralieten binnen dat niet in overeenstemming
was met Gods aanwijzingen. Daar ligt in de ogen van de Bijbelse profeten de
oorzaak van alle ellende die Isral in de komende eeuwen zal overkomen. Na zijn
dood viel het rijk uiteen in het Noord en Zuidrijk rond 926 v. Chr..
Hij
is patroon van de Solomon-eilanden. Omdat hij door de traditie wordt beschouwd
als de dichter van het Hooglied in de bijbel, wordt hij ook vereerd als patroon
van de liefde.
Hij
wordt bij timmerlieden als uithangbord gebruikt. Een koekenbakker die Spreuken
gelezen had over ‘lippen die druppen van honingzeem,’ hing het bij zijn
koekbakkerij.
Voor
het bouwen van de tempel gebruikte Salomon geen gereedschappen. 1 Koningen 6:7 ‘en
geen hamer of beitel of enig ijzeren gereedschap werd gehoord bij het bouwen
van het huis.’ Het werd dus op magische wijze gebouwd. De Salomonszegel dankt
zijn naam aan de zegelachtige indrukken in de kruipende wortelstok. Dit is een
vertaling van middeleeuws Latijn Radix
Sigilli Salamonis of sigillum salomonis. Een Rabbijnse sage verhaalt: ‘Salomon
moest de Schamir hebben om de rotsen die hij tot het bouwen van zijn tempel
nodig had te laten springen. Hij liet dus het nest van een auerhoen opzoeken en
met kristal bedekken. Daar de auerhoen nu niet meer bij zijn jongen kon komen
vloog hij weg en haalde de Schamir en wou die op het kristal leggen. Maar nu
begonnen Salomon ‘s knechten zo hard te roepen dat de vogel verschrikt werd en
de Schamir (springwortel) liet vallen. Dit zou de wortelstok van de
salomonszegel geweest zijn.
Als
dank voor de springkracht van de wortel, wat vooral handig was tijdens de
tempelbouw, drukte Salomon zijn stempel hierop. Het werd een soort toverstaf,
de springwortel van de sprookjes.
Uvularia
amplexifolia en de heggenrank Bryonia alba behoren tot deze dag.
Naar
Guido Gazelle is de plant van zijn dag de struik die hij barberinekens noemt,
de zuurboom of Berberis.
Zie
verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/