9 april.
Klik hier voor
inleiding heiligen met relikwien, biecht, aflaat, chrisma, era of
tijdsbepaling, weerspreuken, bloemen.
9
april of 25 september, H. Cleophas (Cleopas,
Kleopas, Kleofas, Cleophas):
waarschijnlijk een verkorte vorm van Grieks kleopatros: ‘de roem des vaders.’
Het is
de naam van een van de twee Emmasgangers waarbij Jezus zich na zijn verrijzenis
aansloot op weg naar Emmaus en genoemd in Lucas 24:13-35. Ze
praatten over Christus zijn dood en Hij sloot zich bij hen aan zonder dat ze
hem herkende. ճ Avonds nodigde ze hun reisgezel uit om samen met hen te eten.
Aan de manier waarop Hij het brood brak zagen ze wie Hij was, maar op dat
moment verdween Hij uit hun zicht.
Van de legenden die de gemoederen in het Westen
omstreeks 1500 danig beroerd heeft is het verhaal over de drie huwelijken
van Sint-Anna, het zogenaamde trinubium. Het trinubium vormt de grondslag voor
het netwerk van de familierelaties die de voornaamste personen uit de omgeving
van Christus in n genealogisch systeem bijeenbrengt. Zonder de legende van de
drie huwelijken van Sint-Anna was de heilige Maagschap, die de verwanten van
Christus als het ware in n familieportret verzamelt, ondenkbaar geweest. De
legende verhaalt dat Anna na de dood van haar echtgenoot Joachim nog tweemaal
huwde. Eerst met Cleophas, volgens sommigen de broer van Jozef, en daarna met
Salomas. Uit elk huwelijk werd een dochter met de naam Maria geboren.
Maria ,
de moeder van Jezus.
Maria-Cleophas,
de moeder van de apostelen Jacobus de Jongere of mindere.
Maria
Salome, (Salomas) de moeder van Johannes de evangelist en Jacobus de oudere.
9 april, Maria-Cleophas,
(Cleopas, Kleopas, Kleofas, Cleophas): waarschijnlijk een verkorte vorm van Grieks kleopatros: ‘de
roem des vaders.’
Ze behoort in het N. testament tot de drie Mariaճ onder het
kruis samen met Maria, Maria Magdalena, Maria Salome. Ze zou een dochter zijn
van een tweede huwelijk van H. Anna met een zekere Kleopas en dus een
halfzuster van Maria, hoewel dat niet zeker is. Ze zou de moeder zijn van de
apostels Jacobus de Jongere of mindere.
Ze wordt afgebeeld bij de kruising als een van de draagster
van een zalfpot. Ze zou met de twee andere Mariaճ in Z. Frankrijk bekeringswerk
hebben gedaan, zie Maria Magdalena.
9
april, H. Hugo:
Germaans hug: ‘denkende geest, verstand of herinnering.’
Hugo
is geboren rond 680 als zoon van hertog Drogo van Bourgondië, kleinzoon van Pepijn
van Herstal. Hij werd benedictijner monnik en in 722 bisschop van Rouen en in
723 tegelijkertijd abt van Fontenelle, later bisschop van Parijs. Een groot
deel van zijn inkomen schonk hij weg aan de armen. Hij zette zich in om de
vroomheid en het leren in zijn bisdom en bij zijn monniken te verbeteren.
9 april, Casilda van Toledo
(Burgos).
De
(Heilige) is geboren in de tiende of elfde eeuw te Toledo. Ze was de dochter
van de Moorse koning Ismail van Toledo die tot de ijverigste vervolgers van het
Christendom behoorde, terwijl Casilda hen begunstigde. Ze leed zeer onder een
bloedziekte en vernam in een droom dat ze zou genezen in een christelijk
heilbad in San Vincente in Burgos wat haar eerste heling bracht. Onderweg versperde
de duivel haar de doorgang op een brug, haar engelbewaarder verdreef het
monster. Daarop liet ze zich dopen en leefde voortaan als kluizenaar en
bekommerde zich om christelijke gevangenen. Ze zou steeds in de kerker brood
voor de gevangenen gebracht hebben die haar vader gevangen genomen had, de emir
betrapte haar, maar het brood veranderde in rozen (zie Elisabeth van Thringen
met gelijk verhaal). Ze bleef steeds bij de Christenen tot haar dood die op
deze dag wordt herdacht. Ze is overleden in de 11de eeuw te
Briviesca, Spanje. Over haar graf in Briviesca ontstond later een kerk die naar
de heilige genoemd is en een bedevaartplaats werd. Ze wordt met voorname kleren
afgebeeld en met een rozen in een schort. Naast haar zit de duivel in de vorm
van een monster. Ook zie je haar wel met haar engelbewaarder. Patroon tegen
bloedvloed, onvruchtbaarheid en de stad Toledo en Burgos.
9 april, H. Waltrudis van Bergen
(Mons) (Waldetrudis, Waltraud, Frans Waudru) Germaans wal: ‘slachtveld,’
trud: ‘geliefd,’ resp. ‘kracht,’ een Walkurennaam.
Zij is
geboren in het begin van de 7de eeuw (612?) te Coussolre. Haar
ouders waren H. Walbertus IV, gouverneur van de Frankische provincies Samber en
Maas, en zijn echtgenote de H. Bertilla, een koningsdochter uit Thringen.
Waltrudis zuster de H. Aldegonde, zie 10 juli, wijdde reeds haar leven in
dienst van God.
Waltrudis
werd door haar ouders uitgehuwelijkt aan de edelman Vincentius Madelgarius van
Henegouwen (H. Vincentius), en schonk haar echtgenoot vier kinderen. Na
wederzijds akkoord besloten zij echter uit elkaar te gaan en als kloosterling
de rest van hun leven door te brengen. Hij werd monnik te Haumont. Waltrudis
volbracht de opvoeding van haar kinderen en stichtte daarna een kleine
religieuze gemeenschap, gelegen op een heuvel waarrond later de stad Bergen
(Mons) zou groeien en werd er abdis. Met haar leven van gebed en liefdadigheid
maakte zij diepe indruk op de plaatselijke bevolking. Van haar wordt gezegd dat
ze zieken kon genezen met het kruisteken. Zij overleed op een 9 april,
vermoedelijk op het einde van de 7de eeuw (688?), en werd begraven
in het kleine kloosterkerkje. Daar werd ze onmiddellijk het voorwerp van
volksdevotie hoewel het tot 1039 duurde van ze heilig verklaard werd.
Haar stoffelijk
overschot werd reeds onmiddellijk na haar dood het voorwerp van volksdevotie,
al zou het nog duren tot 1039 voor de officile heiligverklaring.
Sint-Waldetrudis
is ook de patroonheilige van Herentals. De oudste en voornaamste kerk van de
stad is de laatgotische Sint-Waldetrudiskerk. De grootse afmetingen van deze
kerk getuigen van het rijke religieuze verleden van deze Vlaamse provinciestad.
De naam Sint-Waldetrudis wordt in Herentals ook gebruikt voor onder andere een
school en een van de langste straten van de stad.
Ze
wordt afgebeeld in zwart habijt of met wereldlijke kleren met zwarte sluier en
abdissenstaf. Met beide handen spreidt ze haar mantel open waaronder haar vier
kinderen beschutting vinden of haar twee bekendste dochters. Op andere afbeeldingen
verjaagt ze de duivel die haar probeert te verleiden.
De welriekende tuberoos, Polianthes, heet in Engeland
flowers of St. Mary the Penitent.
Zie
verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/