Chromiet

mUit www.nl.all.biz

Naam, etymologie.

Chromiet of chroom, chroma: kleur, omdat chroomverbindingen vaak sterk gekleurd zijn. Duits chromit, Frans chromite.

Het is een ijzer-chromaat met de chemische formule Fe²⁺Cr₂O₄. en heeft een hardheid van 5.5, S. G. van 4-4.8, het is zwart als ijzer met een zwakke metaalglans en ondoorzichtig en zwak magnetisch. Het behoort tot de spinelgroep.

Chroom werd in 1797 in krokoiet ontdekt en gelijk werd het chroom ijzererts in N. Oeral gevonden. Chromiet komt voornamelijk voor in zogenaamd chromietzand, een erts bestaand uit metaaloxiden, in de uiterlijke vorm van een donker zand. Chroom, Duits Chrom, Frans chrome; metaal, Latijn chroma, Grieks khroma; kleur, van khros, lichaam huidskleur, dat vanwege de mooie kleuren. Het werd voor het eerst gevonden aan de rivier Wjasma, Ural, en beschreven in 1797 door Louis Nicolas Vauquelin die het mineraal naar zijn belangrijkste bestanddeel chroom noemde. Rond 1880 begon de ontwikkeling van chroomstaalverbindingen, een gedeelte wordt gebruikt in vuurvaste stenen, chamotte en chemische industrie.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/