Zwavel
Over Zwavel
Sulphur, vormen, geschiedenis, historie, naamgeving, etymologie, afkomst, gebruik, krachten, bijzonderheden,
Uit; http://www.lenntech.com/images/zwavel1.jpg
Naam, etymologie.
Zwavel is een scheikundig element, S, atoomnummer 16,
Zwavel, eerder swevel, oud Hoogduits swebal, nu Schwefel, oud Engels sweffel, Latijn sulpur, mogelijk van een Indo-Europese taal als swelpos.
Sulfer, solfer, sulver of solver, Zweeds swafel, Engels sulfur, van Latijn sulfur, sulphur; van een wortel die branden betekent, in oud-Frans was het solfre, Frans soufre, bij Kilian was het solfer, sulphur, van Gallisch soulfre, solfer of swevel, van solfer, sulphureus, vermoedelijk afgeleid van het Indo-Europees suel-, swelplos, van swel; branden, smeulen. Sanskriet sulbari of zulbari; vijand van koper, Arabisch sufra. Of met de oorspronkelijke betekenis; bedwelmende stof.
Brimstone, midden Engels brimston, bremstone, oud Engels brynstan, van branden, burn, stan; steen.
Vorm.
Zwavel is een niet-metaal met een helder gele kleur. Als zelfstandig element is het geurloos. Zwavel wordt in de buurt van vulkanen gevonden, vaak bij sulfaten. Op aarde komt zwavel als verbinding in grote hoeveelheden voor in mineralen zoals pyriet, galena, sfaleriet, gips en bariet.. Ook in verbinding met gips, keukenzout en bitumineuze leistenen. In alle levende wezens komt zwavel voor omdat de aminozuren methionine, cysteïne en cystine zwavelverbindingen bevatten. Dat wil zeggen dat de meeste eiwitten zonder zwavel niet kunnen bestaan. Omdat aardolie ontstaan is uit organismen is het voorkomen van niet elementair zwavel daarin niet vreemd. Waar veel zwavelwaterstof in de natuur ontstaat, bijvoorbeeld riolen, of opgelost in het water van bronnen, zet zich daar gemakkelijk zwavel af. Het wordt bij 120 graden vloeibaar, S.g. 2, en meestal geel van kleur, brandt gemakkelijk met een blauwe vlam die een verstikkende reuk geeft, zwaveldioxide.
Gebruik.
Al in de 9de eeuw v.Chr. was bekend dat een mengsel van zwavel, kool en teer uiterst brandbaar was en daarom werd het regelmatig toegepast bij oorlogshandelingen. In de 12de eeuw werd in China buskruit uitgevonden dat een mengsel was van kaliumnitraat, houtskool en zwavel. In de mythologie werd zwavel vaak in verband gebracht met de hel. Vroegere alchemisten gebruikten voor zwavel een symbool dat bestond uit een driehoek met daarop een kruis. Proefondervindelijk was bekend geworden dat zwavel makkelijk reageerde met kwik. Rond 1774 was het de wetenschapper Antoine Lavoisier die ontdekte dat zwavel een chemisch element was en geen verbinding. In de chemische industrie wordt zwavel veelvuldig gebruikt als grondstof voor velerlei verbindingen, bij de productie van zwavelzuur en de rubberindustrie waar het wordt gebruikt voor het vulkaniseren, grondstof voor kunstmest, reductor in vuurwerk, (vroeger werd het ook lucifers gebruikt), in de tuinbouw voor bestrijding van echte meeldauw op sierteeltproducten en in de biologische fruitteelt Zwavel wordt gebruikt voor de bereiding van buskruit en zwavelzuur, voor het bleken van stro en wollen goederen.
Shakespeare, ‘To put fire in your heart, and brimstone in your liver’, Twelfth Night, 3,2,21-2.
Als je enig beest of enig deel ervan, in welke kleur ze ook mag zijn, in wit wil veranderen, scheer de haren weg en berook het gene wat geschoren is met de rook van zwavel, witte haren zullen daar groeien. Je kan hetzelfde doen met bloemen.
Het wordt in de bijbel en bij Homerus als rookmiddel vermeld. Plinius vermeldt dat het sulphur op de Liparische eilanden en bij Napels gewonnen werd. Het is een van de vier elementen, namelijk het brandbare principe. De zwavelsteen wordt gesmolten en wat over blijft wordt gedestilleerd, wordt de damp vast is dat de bloem van zwavel, is de temperatuur in de ontvanger zo hoog dat het gesmolten afgetapt kan worden, dan heb je pijpzwavel.
Wegens haar brandbaarheid wordt het gebruikt bij buskruit bereiding, lucifers, als bloem van zwavel bij schimmelbestrijding en als geneesmiddel. Het is een duivelsstank.
Herbarius in Dyetsche: ‘Sulfur, dat is solfer of zwavel. Er zijn twee soorten zwavel zoals levende zwavel, dat komt uit zwavelaarde en dooie zwavel die kunstmatig gemaakt wordt. Die heeft niet zo’n grote kracht. Die zwavel moet je kiezen die groen is, het heeft de kracht om te ontbinden en te verteren.
Een zalf die gemaakt is van zwavelpoeder en van Veratrum alba (dat is wit nieskruid) met olie van lijnzaad en was is zeer goed tegen jicht, tegen het fleerfijn in de leden en voeten en tegen vallende ziekte et cetera.
Een half drachme zwavel in een vers ei gedaan en zo genomen is goed tegen het oude astma, dat is tegen moeilijk adem halen’.
Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/