Koraal

Over Koraal

Bloedkoraal, , vormen, geschiedenis, historie, naamgeving, etymologie, afkomst, gebruik, krachten, bijzonderheden,

Uit E. Blackwell.

Naam, etymologie.

Koraal, Duits Koralle, Engels coral uit oud-Frans coral (Frans corail) uit midden-Latijn corallum, uit Latijn corallium en dat uit Grieks korallion dat mogelijk van Semitische afkomst is, Hebreeuws goral: een kleine steen, vergelijk kraal.

Groei.

De koraalriffen ontwikkelen zich nog steeds in warme zeeën en vormen machtige kalkmassa’s langs de kust, de riffen, of ringvormige eilanden, de lagunenriffen of atollen, bijvoorbeeld het 2300 km lange Groot Barrièrerif voor de kust van Australië. Sommige koraalriffen zijn wel 600m lang en soms steken ze als rotsen boven de zeespiegel uit. Hieraan kan je zien dat het water vroeger wel lager is geweest, soms hoger, de koraaldiertjes werken tot 30m diepte. Ze groeien nog vrij snel. Zo was, naar Darwin, een in de Perzische Golf vergaan schip na 20 jaar met koraal van 60cm dikte bedekt.

De rode koralen, Corallium, leven in groepjes. Die groepjes hebben de vorm van grillige boompjes die tot een halve meter hoogte kunnen komen. De harde rode as is net als de boom met schors bekleed, maar bestaat uit roodgekleurde klei. In de schors zitten de koraaldiertjes die met elkaar in verbinding staan zodat het eigenlijk 1 organisme is met veelvuldig vertakte struiken. Het kalk wordt in de diertjes gevormd en vergroeit tenslotte tot een steenharde massa, CaCO3 of hoornmateriaal, waar de zachte massa van de koraaldiertjes als een soort schors omheen zit. Het ligt op een diepte van 80-200m en wordt soms opgevist. De opbrengst wordt steeds minder, mogelijk is er teveel uitgehaald.

Er zijn verschillende vormen van onder andere witte koraal, (Isis) hoornkoraal, orgelkoraal, zwamkoraal, gatenkoraal, sterkoralen, bloedkoralen, labyrint of hersenkoralen.

In Italië bij de Vesuvius in het stadje Torre del Greco draait het leven om bloedkoraal. Het is daar waar de mooi rood gekleurde koraal vandaan komt, bloedkoraal of corallium rubrum. Talrijke handelsnamen zijn afhankelijk van vindplaats en de kwaliteit. De kleur is uniform; lichtrood tot zalmkleurig Momp, middelrood Sardegna en ossenbloedrood Moro, zachtroze met witachtige of zachtroze vlekken engelhuidkoraal.

Vooral de edelkoraal en de witte koraal worden als sier gebruikt. Vele koralen zijn hard en van een dichte textuur, ze kunnen ingesneden of gepolijst worden om er siervoorwerpen van te maken, de bloedkoralen kettingen. Koralen zijn gevonden in afgravingen uit het Neolithicum en waren in Egypte en bij de Kelten geliefd.

In historische tijden kwamen ze meer voor in de Middellandse Zee bij Tunesië, Algerije, Italië, de eilanden Corsica, Sardinië en Sicilië. Hier komen nu nog, maar in mindere mate, de rode en oranjerode vormen voor. Koraal groeit er ook in de Golf van Biskaje. Uit de Japanse Zee zijn er ook witte koralen bekend, voor de kust van Taiwan zijn ze zalmrood, roze koralen groeien bij het eiland Midway in de Grote Oceaan, zwarte soorten bij de Hawaï-eilanden. De koralen uit de Rode Zee en de Indische Oceaan zijn beroemd, ze komen onder andere voor bij het eiland Socotra en Mauritius, evenals de zwarte koralen kabaren die zowat 3 meter lang kunnen zijn en een diameter van 25 cm kunnen hebben. Deze soort leeft ook in de Zuid Chinese Zee en voor de kust van Cuba. Ze zijn gevoelig voor hitte, reinigen met zeepwater, reageert op zuren, gevoelig voor cosmetica en lichaamszweet. Door veroudering verbleken koralen, de kleuren kunnen door een korte behandeling met waterstofperoxide worden opgehaald.

Uit Gart der Gesuntheit.

Gebruik.

‘Full fathom five thy father lies’.

Of his bones are coral made’. Tempest 1,2,397.

Vondel, De Bruiloft van Maria Stuart en Willem van Oranje;

‘Bij geluk wordt gunst gewonnen

Wat de joffers in de vliet

Ooit borduurden, vlochten, sponnen

Wijden zij aan ’t zeegebied

De getrouwe tot een gifte

Rood koraal, en halskarkant’.( halssieraad van voornamelijk aan elkaar geregen parels en juwelen)

Bestiaria.

Koraal groeit als een boom in de zee en heeft aanvankelijk een groene kleur. Wanneer het de lucht bereikt wordt het hard en rood. Het is een halve meter lang. Hij die het draagt zal nooit bang zijn voor bliksem of storm. Het veld waarin het wordt geplaatst zal zeer vruchtbaar zijn en beschermd tegen hagel of andere stormen. Het verdrijft boze geesten en geeft een goed begin aan alle ondernemingen en brengt ze tot een goed einde.

‘Maerlant: ‘Corallus is een geheel rode steen. Van hem vinden we al blode dat het een kruid is dat lange tijd groeit op de zeegrond en als men het in de lucht brengt dan ontvangt het de stenen kracht. Omtrent Sardinië in de zee vindt men het en nieuwer meer. Lang vindt men deze stenen, vijftien cm en langer, nee geen. Tegen bliksem en tempeest is deze steen goed geweest. Deze braken de ouderen veel dat ze de koraal in stukken braken en wierpen het op het veld met de zaden tegen het slechte weer en aan olijven bomen hingen zij het om de hagelstrijd. Kwade geesten schuwt het al. Het is goed tegen menig misval, gezond is hij het lichaam tegen de fluimen die miskomen’.

Herbarius in Dyetsche, ‘Van koraal zijn er twee soorten als een rode en witte. Je zal als de beste kiezen die rood, groot en helder is en hoe meer het naar het rood trekt en geen gaten of weinig heeft, hoe beter het is. Van de witte moet je die kiezen die het witst is en zonder gaten. Koraal heeft de kracht om te versterken, te zuiveren, samen te trekken of te stoppen en het heeft een verborgen kracht tegen vallende ziekte.

Tegen een bloedneus doe je in de neus koraalpoeder dat met het sap van tasjeskruid gemengd is en het helpt.

Het poeder van koraal dat je murw in een vers ei doet is goed tegen de rode loop of geef het daar tegen met weegbreewater’.

Ravelingen; ‘Het emmer of amber wordt de kleine kinderen voor een beschutsel van alle vergif aan de hals gehangen, het koraal keert alle haat en nijd van het huis waar het in is.

Megenberg; Corallus is een steen al rood. Van hem vinden we al blode dat het een kruid is lange tijd en groeit op de zeegrond en als men het in de lucht brengt uit dan ontvangt de stenen kracht. Omtrent Sardinië in de zee vindt men het en nieuwer meer. Lang vindt men deze stenen half voet en langer nee geen. Tegen bliksem en tempeest is deze steen goed geweest. Deze braken de ouderen veel dat ze braken koraal in stukken en wierpen het op het veld met de zaden tegen het weer ongenade en aan olijven bomen hingen zij het en om de hagelstrijd. Kwade geesten schuwt het al. Het is goed tegen menig misval. gezond is hij het lichaam

tegen de fluimen die miskomen.

A. Magnus; Als u stormen wil temmen en over vloeden gaan. Neem de steen die Corallus of koraal wordt genoemd en sommige zijn rood en sommige wit. En het is beproefd dat het stremt lopend bloed, neemt weg de gekte van hem die het draagt, geeft wijsheid. en dit is beproefd door zekere mensen in onze tijd. En het is goed tegen stormen en gevaar van vloeden’.

Koraal wordt verkregen uit de Rode Zee en is een boom zolang het bedekt is met water en zo gauw het uit het water is en door de lucht geraakt wordt dan verandert het in steen. Plinius houdt het koraal voor een plant: ‘de koralen hebben de vorm van een struik en zijn van een groene kleur. Hun bessen zijn onder water sneeuwwit en week en als ze er uit genomen worden ze gelijk hard en lijken in grootte en aanzien op de vruchten van de koraalboom, door ze slechts aan te roeren zullen ze als ze nog vers aan de stam hangen tot steen worden.

Koralen zijn ontstaan toen de Gorgone Medusa het hoofd werd afgeslagen, het bloed spatte alle kanten op en vandaar heten ze Gorgonacea. Gorgona was een monsterachtig, vrouwelijk wezen. Iedereen die naar haar keek versteende. Perseus overwon haar door de kap van onzichtbaarheid te dragen waardoor hij haar het hoofd kon afhouwen. De zeemeerminnen gooiden er zeewier op om te kijken of ze nog steeds haar verstenigde werking had en zie, het wier werd hard en werd koraal. Minerva, de beschermster van Persues was zo met deze zaak ingenomen dat ze het koraal de eigenschap meegaf om als tegengif te dienen en het onheil van reizigers af te wenden. Rode koralen zijn dan ook het afweermiddel tegen het boze oog. Heksen vertellen dat deze steen bliksem weerstaat. Zijn kracht en werking is wonderlijk want het weert de bliksem af, wervelwinden, stormen en winden van schepen en huizen waar het in is. En het is dubbel wit en rood en wordt nooit langer dan een 10cm gevonden. En de rode helpt tegen vijandelijk kwaad en toorn en tegen verschillende wonden en vermeerdert vruchten en bespoedigt het begin en eindigen van zaken en behoeften.

Koraal behoudt en bevestigt de tanden in mensen en zo wordt het gebruikt bij kinderen, ook om ze gemakkelijker te krijgen en voor dit doel wordt het om de nek gedragen. Er bestaat het bijgeloof dat het verkleuren van de kogeltjes het ziek worden van het kind aanduidt. Plinius meldt: ‘de twijgen zullen de kinderen voor ongeluk behoeden als men ze hen aanbindt’. Aan die snoeren met tandkralen hangt men ook graag een stukje viooltjeswortel en een wolfstand.

Koraal kon bitter water zoet maken en werkt immuun tegen gif. Dioscorides schrijft: ‘hun kracht is adstringerend en zeldzaam verkoelend. Vlees en dergelijke woekeringen brengt ze terug en verdrijft vlekken in de ogen. Het werkt krachtig tegen bloedvloeiingen en is een goed middel tegen plasmoeilijkheden. Met water ingenomen weekt ze de milt’. Celsius noemt koraal onder de bijtende middelen. Het helpt de vrouwen om vruchtbaar te worden en is goed tegen hartverlammingen.

Van Beverwijck’ Zoveel als bij onze vrouwen de Indiaanse parels in waarde zijn zo kostelijk plag bij de Indiaanse mannen het koraal geacht te wezen en hun priesters dragen het om zichzelf voor alle gevaar te beschermen, zoals Plinius schrijft. Het groeit in de Zee als een boom en dat op verschillende plaatsen, dan het meest bij het eiland Sicilië en soms ook ontrent Provence tussen Nizo en Marseille waar het met grote moeite en kosten zeer diep in de zee gevist wordt. Het blijft in het water zacht, maar zo gauw het uitgetrokken is wordt het steenhard.

Alle koraal is bijna van delfde aard en vooral de rode die het meest in het gebruik is en eigenlijk bedoeld wordt als men van koraal spreekt en is zoveel beter hoe roder het is. Het witte verkoelt wat meer en hoe witter hoe beter, dan het zwarte koraal is het rode van krachten het meest gelijk.

Koraal, zoals het door zijn tezamen trekkende aard de maag versterkt en het bloedlozen zeer stelpt zo houdt het ook het hart in zijn krachten en beschermt het tegen de besmetting van pestige ziekten. Koraal wordt ook klaar gemaakt en daarvan een zout en magisterium gemaakt net zoals we van parels verhaald hebben’.

Ravelingen; ‘Het bedwingt het overvloedig groeien van het vlees en neemt de plekken en schilfers van de ogen weg, het vervult nochtans holle zweren met vlees en geneest de littekens en met water ingenomen geneest het de druppelplas en de gezwollen milt, verdrijft ook de vallende ziekte, aan de hals gehangen en ook gedronken en stelpt alle lopen, vloeden, bloedgangen, bloedspouwen, maandstonden en rode loop en met wijn of water (als er koortsen zijn) gedronken laat het slapen. Hiervan maken de alchimisten ook vreemde bereidingen, tincturen en extracten die ze in vele gebreken en vooral van het hart zeer prijzen. De gewone man weet er wonder mee te doen, dan is daarin dikwijls bedrogen als ook zijn diegene die geloven dat de huizen door koraal van de bliksem zou beschermd worden. Vele geloven dat bolletjes van koraal die aan een snoertje geregen zijn en om de hals van de jonge kinderen gehangen dat ze minder stuipjes en ongerustheid verhoeden en dat als ze zo gebruikt worden het bloeden van de neus stelpen, de lever verkoelen en daarboven alle toverij en begoocheling krachteloos maken’.

Uit; Lapidary or, the history of pretious stones, bij Thomas Nicols 1652.

Van de koraal.

Dit is een knop van maritieme schoonheid en het plezier van kinderen en de beste of natuurlijke knoppen omdat het de springvloed van de zee hun groei enigszins bevordert. De koraal is een plant van naturen die in de zee past en die, hoewel bedekt met het water van de zee, groen en zacht is, maar zodra hij boven de golven wordt verheven en in het gebied van de lucht komt verandert het van kleur en verandert zijn aard; zijn kleur van groen naar een zeer nobel en mooi rood, zijn zachtheid in de verdichte stevigheid van een steen, mooi en duurzaam, door de werking van de lucht die zijn soms zachte en slappe substantie omvat. Het is (onder de wateren van een zilte zee) een bloeiende, groeiende plant, door de natuur ontsproten is met het ornament van vele mooie takken die niet dan met geweld van de plaats van groei wordt verdreven en boven de overlopen van de wateren aan het licht wordt gebracht, maar het bloost de schadelijke hand die geweld aanbied aan zijn geheime stille, tedere, zich uitbreidende groei. De koraal is een heerlijke, aangename, mooie, rode, harde steen die lijkt op een plant, versierd met vele mooie takken. Ovidius 4. Metamorf. over het origineel van de koraal heeft deze fictie: Medusa’s hoofd wordt afgehakt. Perseus nam het en legde het in het zand van de kust met bladeren en groene staven eronder, die staven werden door de taaiheid van het hoofd hard en groeiden in een steenachtige substantie die toen de zeenimfen ze zagen ze die staven namen en verspreidden het in het buitenland in de zee die de zaden van koraal werden.

Van de vervalsingen.

In navolging van de natuur vindt de kunst vaak uitstekende manier om op deze steen te lijken. De manier waarop is dit. Neem de struik die groeit uit de oude wilde perenboom die nauwelijks een voet hoog is en bedek het met een zeer harde pleister gemaakt van Minium, Colofonium en witte was; omdat dit volkomen droog is moet het bij het vuur worden gehesen of gepolijst en het zal zo precies op het koraal lijken zodat het er nauwelijks van zal worden onderscheiden. Of neem het fijne poeder van koraal en het wit van een ei en meng ze samen en met Minium en druk ze dan in vormen.

Zijn namen.

In het Hebreeuws wordt het Ramoth genoemd als Job 28; 18. In het Grieks noemt Metrodorus het dus naar de fictie van zijn origineel uit het Gorgonen hoofd. Het wordt van Plinius 32.c.2 en van enkele anderen behalve hem Corallum, Caeralium, Ciralium en Cieralium genoemd, omdat het met netten wordt uitgetrokken of met een ijzeren instrument wordt uitgesneden. Het wordt ook wel Dentrites van Plinius genoemd. Het wordt ook genoemd in het Latijn Coralium en Corallium en Sandastrum. In het Arabisch Bassad, Besed, Bassath, Belisis. In Duits koraal. Iraanse Corallo. In het Frans du Coral.

Van zijn soorten.

Dioscorides, Plinius, Cardanus, Rulandus en Boetius rekenen drie soorten koraal; rood, wit en zwart, toch zijn deze allemaal of van hetzelfde soort groen terwijl ze nog op de plaats van hun groei onder de wateren van de zee blijven. De beste van deze soorten is het rode koraal dat het natuurlijke Minium imiteert. Vervolgens is het witte koraal en dan het zwarte. Er is ook koraal geelachtig, bruinachtig, groenachtig en roodachtig die veel minder is dan de schoonheid van de eerste koraal.

Van de plaatsen.

Sommige van dit soort koralen zijn te vinden in de westelijke delen van Engeland, rond S. Michaels Mount. Er is Coralline gevonden dat groeit tot oesterschelpen onder een plaats genaamd Reculvers en Marget in het Ile of Thanet en op andere plaatsen langs het zand van daar naar Dover.

Zijn aard en eigenschappen.

De koraal is koud en droog en samentrekkend. Er is van vermeld dat het mooier zal zijn als een man het draagt ​​dan als een vrouw en dat het ondankbare vlekken zal krijgen als de bezitter ervan gevaarlijk ziek wordt. Door de verandering van zijn kleur wordt gezegd dat het aankomende ziekten verzacht. Als het op de manier van een amulet wordt gedragen wordt er gezegd dat het angsten verdrijft en mensen behoedt voor aanvallen, voor evenwicht, voor epilepsie en voor de beledigingen van duivels, voor donder, stormen en allerlei gevaren: want daarom waren afgodendienaars gewoon om deze steen op te dragen aan Jupiter en aan Phoebus. Aan deze steen werd gedacht dat hij de macht had om de begoochelingen van de duivel te verhinderen en mensen te beschermen tegen Incubus en Succubus. Aldus Anselmus, Boetius & Dioscorides. Arnoldus de villa nova raadt aan om aan pasgeboren kinderen zodra ze ter wereld komen en voordat ze iets hebben geproefd tien korrels van het poeder van Coral in de moedermelk te geven waardoor hij zegt dat ze de hele dag bewaard zullen blijven van hun leven van de epilepsie. Dezelfde remedie Camillus Leonardus Medic. Pisaurensis zegt dat hij dat vaak heeft meegemaakt. Er is een samenstelling van gemaakt die Diactrallium wordt genoemd, waarvan wordt gezegd dat het zeer effectief is tegen braken en alle fluxen van de buik geneest. Of dit kan in poeder worden gebruikt en het enige poeder van het koraal wordt gegeven in het gewicht van een halve drachme tegen alle besmettingen plagen, vergiften en kwaadaardige koortsen en om het hart te herscheppen. De tinctura Corallorum en de sal Corallorum zijn begiftigd met hetzelfde poeder en dezelfde vermogens waarover we hierna wellicht een gelegenheid zullen hebben, naar gelang van ons succes in deze, voorliggende onderneming.

Zijn waardigheid en waarde.

Een ons koraalkralen werden gewoonlijk verkocht voor een kroon, soms of meer, soms voor minder. Anselmius Boetius zei dat hij een van deze met vele takken versierde struiken zag, die naar schatting honderd kronen waard waren. Die zijn van grote achting bij de prinsen. Als de koraal op elk moment faalt in zijn schoonheid kan het weer worden hersteld door te wrijven met nitraat.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl