Talksteen

Uit www.gerbenarts.nl

Naam, etymologie.

Talksteen, talk, Frans talc, Duits Talk, Engels talc, Middeleeuws Latijn talcus, Spaanse talque komt van Arabisch talq, Perzisch talk. Een woord gebruikt door de Arabieren en middeleeuwse schrijvers voor verschillende doorschijnen en glimmende materialen als mica, seleniet etc. Talk bij Theophrastus is waarschijnlijk een glimmer naar de beschrijving, staetiet, stear: vet of talk, wordt bij Theophrastus en Plinius vermeld. Verder geeft men de naam van talk aan het vet van runderen. Ook is er een plantaardig product. Dat wordt verkregen van de zaden van Stillingia sebifera en ook van andere planten. Het is van gelijke samenstelling als dierlijke talk maar met een hoger smeltpunt.

Het mineraal talk is een gehydrateerd waterstof-houdend magnesium-silicaat met de chemische formule H₂Mg₃(SiO₃)₄ of Mg₃Si₄O₁₀(OH)₂. Het heeft ongeveer dezelfde samenstelling als meerschuim, hardheid of zachtheid is 1, S. G. 2.8, doch is kristallijn, ofschoon het gewoonlijk in bladerige of schubachtige massa’s voor komt. Het is zeer zacht, vettig als je het voelt en bezit paarlemoerglans. Is wit, groen of geel, door ijzerverontreiniging, zelden kleurloos, in dunne plaatsjes gekloofd is het doorzichtig.

Talkpoeder wordt gebruikt in de verfindustrie, gedraagt zich hydrofoob, heeft een hoog aandeel van bindmiddel nodig als vulsel voor papier en zorgt voor een goede verbinding tussen verf en het te verven materiaal, wond en kinderpoeder, als vulstof in papier, verf, rubber, kunststof en keramiek en als poeder in de cosmetica

Komt voor in Tirol, Steiermarken en Zwitserland.

Zie speksteen en serpentijn.

Boetius. Talcum, Germaans Talck, door sommigen wordt hij de ster van de aarde genoemd omdat hij straalt als sterren en met een zilverachtige glans. Sommigen uit de oudheid denken dat het zilverendiamant was omdat het bestand is tegen de verwondingen van vuur, het lijkt op een spiegelende steen, talk: eveneens schist, waarvan het niet alleen qua kleur ver verwijderd is, maar ook omdat het dat niet is. Opgesplitst in rechte platen, want ze zijn flexibel en op verschillende manieren gevouwen. Het is gemaakt van zeer dunne zilverplaten, is bestand tegen vuur en is duurzaam. Want het smelt niet, brandt niet en verliest zijn kleur niet: om deze reden worden de platen eruit gevouwen, alsof ze uit een asbeststeen bestaan. De talk is meestal wit en zilverachtig van kleur. Daaruit halen scheikundigen olie om koper witter te maken en pottenbakkers maken er klei van. Zijn werken geven een zilveren glans. Talk wordt bij wijze van uitzondering ook door vrouwen gebruikt om het gezicht witter te maken, door het eerst in de vloeistof op te lossen. Het wordt met een ijzeren stamper tot een heel fijn poeder gestampt, vervolgens in een sterke pot gedaan, er wordt een deksel op gedaan, het wordt vastgebonden met ijzerdraden, het wordt ingesmeerd met pottenbakkerskrijt en het wordt drie uur in de zon gedroogd en tenslotte wordt het in de glasoven geplaatst, waar de vlammen het grootst zijn. Na drie of vier dagen wordt het eruit gehaald, wordt het vat gebroken en als het tot kalk is vermalen wordt het verzegeld; zo niet, dan wordt het werk herhaald totdat de kalk volkomen wit is. Daarna wordt het op porfierachtig marmer geplaatst en op een zeer vochtige plaats achtergelaten totdat het voor het bovengenoemde leven in een vloeistof wordt opgelost, zoals blijkt uit John à Porta. Anderen naar bovengenoemde gebruik. Talk zet het stuifmeel met de schroeven van de pot uit talk [195]</b> <b>ze zullen verslinden, waar ze hebben gezworen als ze getuigen zijn, ze hoesten op een glas, en daaruit gieten ze water uit voor de vrouwenmarkt, zoals ik heb gezegd.

Volgens Avicenna is de talksteen gevaarlijk als hij gebroken wordt, omdat er veel energie voor nodig is om hem te breken. Talk is koud in de eerste graad, droog in de tweede graad, het trekt samen, houdt het bloed tegen, voorkomt abcessen aan de borsten en testikels en ook aan de achterkant van de oren. Het wordt toegediend bij dysenterie, voor bloedspuwen, menstruatie en aambeien wordt gegeven met water van weegbree. Verschillende soorten talk zijn te onderscheiden door verschillende kleuren. Op de heuvel van de heilige rots wordt een soort korstig en broos soort gevonden, dat niet door het vuur wordt verteerd, zoals sommigen denken in Plinius Galaicon.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/