Zwaluwsteen

Uit; https://www.researchgate.net/publication/259953236_Chelidonius_The_Swallow_Stone

Zwaluwsteen. Een fabelachtige steen die door zwaluwen (of andere vogels) van de zee zou worden gebracht om hun jongen te laten zien en zijn in de magen van laatstgenoemden te vinden. De mythe wordt opgemerkt door verschillende schrijvers vanaf Plinius.

Exemplaren van de zwaluwsteen (Chelidonius) zijn onder meer kleine clusters van agaat, kalkhoudende deksels die de openingen van slakken afdichten, rivierkreeft, gepaarde kalkafzettingen in de maag en mogelijk fossiele vistanden en grotere foraminiferen (een soort eencellige organisme). Van af de klassieke tot de vroegmoderne tijd werd aangenomen dat zwaluwstenen veel genezende eigenschappen hebben die worden gebruikt in de volksgeneeskunde, evenals bescherming kan bieden tegen kwade krachten en tal van persoonlijke eigenschappen aan de eigenaar verlenen.

De tovenaars hechten veel waarde aan . Ook de kleine korrels die gevonden worden in de krop van jonge zwaluwen, vastgebonden aan de linkerarm van de patiënt; want zwaluwen, zo wordt gezegd, geven hun jongen steentjes zodra ze dat zijn uitgebroed. Als een epilepsiepatiënt bij het begin van de eerste aanval de eerste van een zwaluwbroed gebruikt dat is uitgebroed, zal hij een perfecte genezing ervaren: maar in een latere periode zal de ziekte wordt behandeld door een zwaluwsteen te gebruiken met wierook of door het hart van de vogel behoorlijk vers op te eten. Nee, zelfs meer dan dit, een kleine steen uit een zwaluwnest zal de patiënt verlichten moment dat het wordt toegepast, zeggen ze; ook als amulet gedragen, zal het altijd dienen als conserveermiddel tegen de ziekte.

Het verslag van Chelidonius, de zwaluwsteen, werd later verfraaid door Damigeron (tweede) eeuw na Christus) in zijn De Virtutibus Lapidum (De deugden van stenen). Damigeron schreef over de zwaluwsteen: De rode steen geneest gekken, krankzinnigen en depressies. Doe er dit mee: Neem een ​​schone linnen lap, doe het erin en plaats het om de linkerarm van de zieke en binnen drie dagen zal hij genezen zijn. Bovendien maakt het degenen die het dragen aangenaam en rijk en vriendelijk en aangenaam. Evenzo, als de zwarte steen is gedragen, het brengt een gelukkig resultaat voor alle zakelijke aangelegenheden en hij die het draagt kan de woede weerstaan ​​​​en bedreigingen van koningen en heersers. Want wie het bij zich heeft zal ieders lof winnen en iedereen leiden naar zijn bestemming, aanvaard zijn gezag want hij zal eerlijk tegen hen zijn. En als iemands ogen pijn doen, vermaal het dan met water en wrijf het op en hij zal genezen. En als je het uit het nest haalt zorg er dan voor dat noch de moeder, noch de vader is in de buurt want op deze manier zal het effectiever zijn. Nu de zwarte steen, stop het in een geel linnen vod, verlicht de derdedaagse en dagelijkse koorts en het is uitstekend tegen alle soorten tumoren.

Het is alsof het in contact komt met de aarde en lekt dan op de een of andere manier de occulte kracht van de stenen weg, een principe dat in een aantal wordt aangetroffen van andere fabelachtige stenen (de Zahir mora of ooievaarssteen) Damigeron beveelt aan dat met het oogsten van de steen uit het nest bereikt moet worden wanneer beide oudervogels afwezig zijn. Naar het vaak ontoegankelijke komvormige nest te komen van klei gebonden met speeksel en bekleed met stro en veren, gepleisterd onder overhangende overkappingen zoals balken kan het niet een gemakkelijke taak geweest. Het volgen van complexe regels voor het verzamelen van de stenen moet hebben de taak nog stressvoller gemaakt, maar ten minste twee auteurs beweren dat te hebben gedaan.

Het kwam vrij vaak voor dat bepaalde sterk gelijkende gebeeldhouwde stenen’ als mannelijk werden geïdentificeerd en vrouwelijk in de laatmiddeleeuwse en renaissance literatuur. Twee stenen, meestal n van elke kleur, werden gewoonlijk in die stenen aangetroffen van zwaluwen die hen bezaten. Agricola stelt dat ze ԥen symmetrische vorm hebben en zijn altijd hol en daarom vrij kwetsbaar. Ze zijn meestal lichtgrijs aan top terwijl het holle convexe gedeelte donkerpaars is, vaak met onregelmatige vlekken. De collectieve wijsheid was dat ze, hoewel ze er duidelijk uitzagen, toch zijn onschatbaar.

Plinius introduceert het idee dat, vastgebonden aan de linkerarm, de zwaluwsteen het meest bruikbaar is in behandeling van patiënten met epilepsie. Alexander van Tralles (ca. 525–ca. 605), in navolging van Plinius, nam zwaluwstenen op in zijn lijst van geneesmiddelen die effectief zijn bij epilepsie. Deze aanpak werd ook ondersteund door Dioscorides, Albertus Magnus, en door een aantal latere auteurs voor wat ze gewoonlijk de vallende ziekte.’ Er wordt ook beweerd dat de steen uitgebreide krachten heeft om de geest te genezen. Latere auteurs vermelden allemaal dat de rode steen gekken en depressieve mensen geneest. ‘Lunatick passion’ is de term die vaak wordt gebruikt voor deze aandoeningen. Vermoedelijk is het feit dat de steen moet worden verzameld tijdens een wassende maan waarvan werd gedacht dat het sympathieke magie was die geschikt is om waanzin te behandelen.

Andere autoriteiten zijn tevreden met het gebruik van het water waarin de steen is gedrenkt tot het wassen van de ogen. Albertus Magnus staat apart en beveelt dat de steen wordt gewikkeld in de bladeren van de stinkende gouwe (Chelidonium majus), die was ook bekend als het zwaluwkruid. Deze associatie komt uit Plinius: 'De zwaluw heeft ons laten zien dat de chelidonia (stinkende gouwe) zeer nuttig is voor het zicht door het feit dat ze het gebruikt voor de genezing van zijn jongen wanneer hun ogen zijn aangetast. Als gevolg hiervan werd het gekookte sap van de plant gemengd met honing en aangebracht op de ogen als zalf . John Gerard (1545-1612) verwijst naar de stinkende gouwe in zijn Great Herball,: Ԉet sap van het kruid is goed om het zicht te scherpen, want het reinigt en verteert verwijder slijmerige dingen die aan de bal van het oog klievenՠ. Nicolas Culpeper (1616-1654) stelt een volkomen redelijke vraag in zijn Engels Arts: ԩs dit niet veel beter dan de ogen in gevaar brengen door de kunst van de naald?ՠNaast het bovenstaande zou een reeks andere aandoeningen en ziekten worden genezen door de zwaluwsteen, met inbegrip van vierdaagse, derdedaagse en dagelijkse koorts (meestal soorten malaria), tumoren, tyfus, hardnekkige ziekten en aandoeningen, slaap- of vergeetachtige ziekte, aanhoudende zweren, 'periodieke stoornissen' en geelzucht.

Wanneer ze worden verpulverd in een gouden vijzel met een gouden stamper en goed gemalen poeder en wordt in de ogen van een persoon gestrooid wiens ogen niet helder zijn vanwege het water dat erin zit zal het zijn zicht, als hij het poeder regelmatig gebruikt, en genezen zijn.

Megenberg; Celidonius heet zwaluwensteen. Die is ongesteld en klein en vindt men het in het zwaluwen lijf. De steen is er in twee soorten. De ene is rood en de andere zwart. Men herkent die jongen zwaluwen die de steen hebben in hun lever alzo; want diezelfde keren hun snavel tezamen alsof ze vrede betekenen aan elkaar. De rode zwaluwensteen verzacht de maanzieke lieden en de onzinnige en de dagelijkse ziekte en maakt de mensen welbespraakt en aangenaam of minzaam. Men zal de steen in een linnen doek wikkelen en aan de linkerzijde dragen. De zwarte zwaluwensteen zal men ook in een linnen doek dragen en die is de lieden goed die handel plegen zoals kooplieden en dergelijke mensen. Het verzacht toorn en zo men het in water wast dan klaart het de ogen op en scherpt dat gezicht. Wanneer men het in een gele doek draagt dan verzacht het de koorts en de schadelijke ziektes. Is echter dat men het in stinkende gouwe bladeren wentelt dan maakt het dat gezicht donker.;

Maerlant; ԃelidonius als men zegt, is die in het zwaluwnest ligt. Lelijk is hij en niet door hard. Sommige zijn rood en sommige zijn zwart. Zwaluwen jongen, die hebben in, leer ik dat men dus bekennen, de bek tegen bek zitten ineen die hebben in zich deze steen. Die rode is goed gedragen aan hem, die pleegt de nieuwe maan kwade geesten te hebben van binnen en hem die werd ook buiten zinnen en die lang kwalen draagt. Ze dragen, als men hier gewaagt in een linnen kleed gewonden

te linkerhand te zelve stonde. Als men ook de zwarten vindt is het mede nuttig dat men het bindt in een kleedje en die is goed hem die koopmanschap doet en boodschappen draagt in verre lande. Gramschap zo verzacht het gelijk.

Met water gedweild, dat is waar maakt het donkere ogen helder. In een bruin/rood kleedje zo wil het gedragen zijn dan is het goed tegen de rede en tegen kwade humeuren mede.

Albertus Magnus; ԁls je aangenaam en prettig wil zijn. Neem de steen die Celidonius genoemd wordt, van die zijn sommige zwart en sommige wat rood, het wordt uit de maag van een zwaluw getrokken. Als diegene die wat rood is gewikkeld wordt in een linnen kleed of in een kalveren huid en gedragen onder de linkerarmoksel is het goed tegen gekte, oude ziektes en kwalen en de slapende of vergeetachtige ziekte en tegen epidinam wat een schurft is die over het hele lichaam loopt.

Evax zegt dat deze steen maakt een man wel bespraakt, aangenaam en prettig. De zwarte steen is goed tegen wilde beesten en verbolgenheid en brengt begonnen zaken tot een einde. En als het gewikkeld wordt in de bladeren van Chelidonium wordt er gezegd dat dit het gezicht dof maakt. En ze zullen in de maand augustus gedragen worden en twee stenen worden vaak gevonden in een zwaluw.’

Zie verder; volkoomen.nl en; volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl