Spodium

Naam, etymologie.

Spodium is Latijn voor as of roet, Grieks spodion en wordt ook gebruikt voor gebrande beenderen in de vereniging met as.

Spodium is vaak gebrand ivoor. Het heeft een lang medisch gebruik. Hippocrates bijvoorbeeld in de medische poëem van Salerno; ‘wie weet waarom spodium het bloeden stopt?’ In deze zaak verwijst hij naar as van ossenbeenderen.

Herbarius in Dyetsche, ‘Spodium of gebrand ivoor is koud in de derde graad en droog in de eerste. Spodium is olifantenbeen dat van binnen merg heeft. Maar olifantstanden verbrand je niet. Die spodium moet je kiezen die bleekachtig is en zeer licht, dat sommige zwartachtige delen heeft is het ook goed, maar van weinig krachten.

Spodium is goed tegen het rode bloedgang, (dat is het rode vloed) en tegen het bloed spuwen als je het zo geeft: Neem poeder van spodium met weegbreewater of met het sap van weegbree. Poeder van spodium dat je in de neus blaast stopt het bloeden van de neus, volgens Platearius’.

Het komt ook voor bij de bereiding van messing dat als vervanger van het zeldzame spodium gebruikt werd, dan van smeltende metalen.

Johan van Beverwijck; ‘t scheelt niet van Pompholyx, dan alleen in fijnheid. Want het komt uit de grove vonken die op de vloer van de koperovens neer vallen waarom het ook niet zo zuiver is, maar grover en bruiner en wordt derhalve in de winkels Nil griseum en in Duitsland Grauw-Nicht genoemd. Het heeft dezelfde krachten van Pompholyx, behalve dat het meer tezamen trekt’.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/