Phengite

Over Phengite

Doorschijnende steen, vormen, geschiedenis, historie, naamgeving, etymologie, afkomst, gebruik, krachten, bijzonderheden,

Phengite is een transparante of doorschijnende steen, waarschijnlijk seleniet of gekristalliseerd gips dat door de ouden voor ramen werd gebruikt. Plinius vermeldt dat de bijenkorven ervan werden gemaakt om de bijen aan het werk te zien. Seneca vermeldt dat de Phengite er niet was voor Nero ‘s tijd of iets ervoor. Plinius vermeldt dat er in de tijd van Nero een steen was ontdekt die hard was als marmer, wit en transparant, ook met gele nerven. Dat als de deuren gesloten zijn er nog steeds ligt in is maar op een andere manier dan de lapis specularia (Moskoviet, soort mica). Juba schrijft alzo dat er een steen is in Arabië transparant als glas.

Suetonius zegt, ca. 14, dat Domitianus, toen hij vermoedde dat er complotten tegen hem werden gevormd, ervoor zorgde dat de portieken waarin hij liep werden bekleed met Phengite die door zijn weerspiegeling lieten zien wat er achter zijn rug gebeurde.

Uit; Lapidary or, the history of pretious stones, bij Thomas Nicols 1652.

Van de Phengites of geel marmer.

De Marmor Phengiticum is een marmer met gelige transparante aderen, zegt Boetius. Rulandus zegt dat het een geel doorschijnend marmer is en hoogstwaarschijnlijk zo, anders zou het nooit zoveel glorie in het donker kunnen ontdekken als erover wordt gerapporteerd. Want Cardanus zegt dat het buitengewoon schijnt en geeft een soort van afbeelding. Om deze reden voltooide Nero de tempel van Fortune als het ware innerlijk van de pracht van een gouden huis, dat een gebouw was dat Servius Tullius het eerst begon en het Sejam noemde. Dit huis (zegt Cardanus) was zo afgewerkt door Nero in zijn interne structuur met dit soort marmer dat de lichten ontvangt dat de deuren allemaal gesloten waren en er was zoveel licht binnenin gereserveerd dat er een helder daglicht en pracht te zien was. 

Zijn namen.

Dit marmer wordt Phengiticum en Marmor flavum genoemd, in het Engels the yellow marble.

Zijn soorten.

Rulandus spreekt van twee soorten ervan: I. Marmor flavum dat tussen metalen wordt gevonden en in het Duits ein gelver spot wordt genoemd. 2. Een geel Belgisch marmer dat niet doorschijnend is.

De plekken.

Dit soort marmer, zegt Plinius, wordt gevonden in Cappadocië: het wordt ook gevonden in België.

Zie verder; volkoomen.nl en; volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl