Hartenbeest

Alcelaphus buselaphus.

Naam, etymologie.

Bubale of bubal, hartenbeest, in het Engels heet het hartebeest, van Afrikaans hertebeest, de boeren dachten dat het op een hert geleek. Niet naar de hartvormige spiegel, Duitse Hartebeest en Franse bubale.

Uit Buffon.

Vorm.

Ze hebben koeachtige, smalle koppen waarop een paar s vormige gebogen horens zitten.

Ze worden een honderd tachtig cm lang met een halve meter lange staart. Een dier van bijna 1,5m aan de schouder met een gewicht van 120-200kg. Donkerbruin en de vrouwtjes wat lichter. Ze hebben beide horens die wel 70cm lang kunnen worden.

Bijbel. Bestiarium.

In Deuteronium 14:5 komt ‘yachmur’ voor, het is een van de moeilijkste namen van reine dieren. De 70 overzetters gebruikten het Griekse woord bubalos ervoor, dit heeft dezelfde wortel als waar buffel van af stamt, bubale is er een vertaling van.

De echte bubale zou vrijwel onmogelijk met dit woord vertaald kunnen worden, maar een complicatie komt van een andere hoek, 1 Koningen 4:23, waar het opgesomd wordt als een gewone maaltijd voor Salomons dagelijkse voorraad. Dit suggereert een dier dat zo gewoon is dat het zonder veel problemen gevangen kan worden of geschikt als parkdier is en daarom beschikbaar. In het oude Egypte werden zo vele dieren gehouden.

Dit dier was wel bekend bij de ouden en vooral in Egypte waar het afgebeeld gevonden wordt en er zelfs een in gebalsemd is. Het werd veel gejaagd vanwege zijn vlees.

Het dier komt voor van Marokko tot Egypte. De Arabieren in zuidelijk Palestina kenden het bij zijn N. Afrikaanse naam en vertelden dat het vaak kwam te drinken aan de oostkant van de Dode Zee. Nauw verwante vormen komen nog voor in andere delen van Afrika, maar deze is al lang geleden verdwenen uit Egypte, is misschien geheel verdwenen.

Uit Gessner.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/