Sprot
Over Sprot
Sprattus, vorm, gebruik, bestiaria, naam, etymologie, verhalen van de ouden, bijzonderheden,
Uit teksin49.blogspot.com
Naam, etymologie.
Sprattus; van sprat, oud Germaans sprotte; kleine vis.
Sprattus sprattus.
Het is een visje van een vijftien cm lengte en nauw verwant aan de haring.
Het is de sprot die in verse toestand door de vissers wel schardijn of sardijn genoemd wordt, pas nadat ze gerookt zijn heet het sprot. In Engels sprats, Duits Sprotte en esprot bij Franse Kanaalvissers. Het woord stamt uit Germaanse buurtspraak. In de school zitten ook vaak haringen, is het als broedt van haring gezien?
Vorm.
Het visje ziet eruit als een haring, maar is veel kleiner.
Het heeft een wat lange onderkaak.
Is van boven blauwachtig, van onderen zilver glanzend. In de tijd van het kuitschieten krijgt het een goudkleurige zijstreep.
Men onderscheidt de sprotten wel in de Noord- en Oostzee vormen, vooral worden ze van het begin van november tot aan maart in de Theems gevangen en verschaffen dan een goedkoop voedsel voor de armen.
Bestiaria.
Shakespeare, ‘All’s Well that Ends Wel’l iii, 6, 112; ‘He was first smoked by the old Lord Lafeu; when his disguise and he is departed, tell me what a sprat you shall find him’. De oude heer Lafeu was de eerste, die de lucht van hem heeft gekregen, als zij vermomming is afgerukt, zeg mij dan eens, welk een sprot (katvis) gij hem bevindt’ .
Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/