Stymphaliden

De vreselijke roofvogels met hun van scherpe punten voorziene koperen veren vlogen over de moerassen en over de rivier de Styx, de rivier van de onderwereld die zijn oorsprong had in Arcadië.

Het zijn mensen vretende vogels die in de Griekse mythologie voorzien waren met ijzeren snavels en klauwen en met bronzen veren die ze als pijlen afschoten en daarbij pantsers doorboren.

Ze lijken qua grootte en vorm op kraanvogels. Ze leefden bij het Stymphalische meer in Arcadië.

Het was een van Hercules taken om het land van de stymphaliden te bevrijden. Het was zijn 6^de taak.

Bestiaria.

Stymphalische moerassen.

In de Stymphalische moerassen was de broedplaats van een kolonie afschuwelijke vogels van Ares die mensen en dieren tot hun prooi maakten. Hoog uit de lucht schoten ze de spitse bronzen pennen van hun vlerken af. Op aarde grepen en verscheurden ze met hun stalen snavels en klauwen ieder levend wezen dat binnen hun bereik kwam. Dagelijks deden ze zo hun moordend werk in en om het plaatsje Stymphalos in Arcadië. In de tempel in Stymphalus vindt men nog afbeeldingen van de vogels.

Hercules vond ze daar juist bij honderden neergestreken op de kudden, op herders en boeren, vrouwen en kinderen. Alles vluchtte in paniek naar alle kanten op. Wat kon hij in zijn eentje tegen die enorme zwerm beginnen? De hydra van Lerna en andere monsters had hij al gedood, maar hij had niet genoeg pijlen over voor al deze vogels Vervuld van verlangen om nog te redden wat te redden was stond hij daar toen plotseling Athena voor hem verscheen met een reusachtige ratel die door Hephaistos gemaakt was. In Hercules sterke arm draaide die dadelijk wervelend rond en door het helse lawaai verschrikt vloog de zwerm omhoog en waagde het niet meer neer te strijken. Maar met hun scherpe pennen bestookten ze Hercules die toen die zijn giftige pijlen op hen afschoot. Krimpend van pijn hield hij vol tot hij de meeste vogels had neergehaald en de rest op de vlucht was gegaan in oostelijke richting. Enkele stymphaliden vlogen naar het eiland van de oorlogsgod Ares, Aretias in de Zwarte Zee, waar Jason en de Argonauten hen troffen op hun zoektocht naar het Gulden Vlies. Ze sloegen met hun zwaarden op hun schilden om de vogels te verjagen die hun koperen pijlen op de mannen afvuurden.

Pausanias theoretiseerde dat de Stymphaliaanse vogels afkomstig waren uit Arabië, daarbij verwijzend naar de aanwezigheid van woeste woestijnvogels die bekend staan als de Stymphaliden. Hij geeft vervolgens toe dat de bevolking van Stymphalos, in Arcadia, het resultaat kan zijn van een paar eigenzinnige vogels die hun weg naar Griekenland vonden. In navolging van deze redenering leidt Pausanias af dat ze de naam Stymphaliden verdiend hebben vanwege hun faam in Griekenland en de naam hebben verdrongen die ze oorspronkelijk in Arabië hadden!

Uit nl.wikipedia.org

Areseiland.

Ze vlogen hierna naar het oosten, naar het Areseiland in de Zwarte Zee en werden daar een verschrikking voor de zeelieden. De scherpe bronzen pennen die ze lieten vallen kostten aan velen het leven.

De Argonauten zouden ook dit eiland bezoeken. Op een gegeven ogenblik vloog een grote donkere vogel krassend over de Argo en meteen stootte Oileus een pijnkreet uit, een vlijmscherpe pen stak in zijn schouder. Het Areseiland kon dus niet ver meer zijn. Ze verzorgden de wond en zetten hun helmen op en hielden hun schilden zo dat die als een dak hen beschermden. Toen zetten ze koers naar dat gevaarlijke oord terwijl ze met de speren tegen de schilden sloegen en hun krijgskreten zo hard schreeuwden als ze konden. Nauwelijks hadden ze onder dit helse kabaal het eiland bereikt of een zwerm van duizenden vogels vloog in paniek op en verduisterde een ogenblik de zon. Op de schilden van de mannen kletterde een regen schichten neer als hagelstenen op een dak. Niemand werd gewond. De Aresvogels hadden het eiland voor goed verlaten.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/