Vliegend hert

Over Vliegend hert

Lucanus, vorm, gebruik, bestiaria, naam, etymologie, verhalen van de ouden, bijzonderheden,

Uit Wikipedia.

Naam, etymologie.

Lucanus; de naam Lucanidae is al vermeld door Plinius en Linnaeus noemde het daarom zo.

Lucanus cervus. (hert)

Vorm.

Vliegend hert, Duitse Hirschkafer, Franse le Lucane cerfvolant en in Engels de horn- of stag beetle heeft de naam ontvangen naar de sterk vooruitstekende getande bovenkaak van de mannetjes die op het gewei van een edelhert lijken.

Het diertje leeft op eiken, de larven doorboren de stam in de lengte. Meestal zijn de bomen waarop ze voorkomen al aangetast voordat deze beestjes verschijnen zodat het kwaad niet zo erg is.

Gloeiende kolen.

De Romeinen hingen het de kinderen om de hals als geneesmiddel tegen ziektes en wormen bij kinderen.

Als eikendier is het een Thor dier, in Duits heet het wel Donnerpuppe. Omdat Thor’ s hamer, de bliksem, vaak een eik treft heeft men niet graag zijn dier in huis, het trekt de bliksem aan. Het dier draagt gloeiende kolen op zijn horens en steekt die onder de daken. Vandaar de naam Duitse naam Brenner, Feuerschroter, Hausbrenner en Furboter: vuurboeter, van boeten: aanleggen.

Bestiaria.

Maerlant bij krekels; ‘Een derde soort vindt men mede die men heet in sommige plaatsen vliegend hert in het Latijn die alle gevleugeld zijn, lange horens, als wij het weten, tanden in tweeën gespleten. Men doet hem het hoofd af, het leeft lang nadat de buik het begeeft’.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/