18 februari
Over 18 februari
Heiligen van de dag, naamgeving, etymologie, relikwieën, hun werken en plaats, verering, wonderen, sterven, hoe ze afgebeeld worden,
Uit uvcarmel.wordpress.com
18 februari, H. Simon, Simeon: Griekse vorm van Simeon, in Grieks betekent simos: ‘een stompe neus,’ vgl. Simonoides, de naam van een Grieks lierdichter uit Ceos ca 500 v. Chr. Bij Tacitus komt ook de naam Simo(nis) voor als die van een Jood. Vanuit Germaans si-man, betekent het ‘zege-man.’
De naam van de Israëlitische aartsvader en de zoon van Jacob en Lea, het hoofd van de stam die later met die van Juda tezamen smolt. Ook de naam van een zoon van Alphaeus, ook van een zuster van Maria, de moeder van Jezus.
Simeon, zoon van Cleophas (Alpheus) en broer van James de mindere. Volgens de traditie was hij een broer van Jozef en ze de neef van Jezus. James de mindere werd als eerste bisschop gemarteld en de apostels kozen St. Simeon als zijn opvolger. In 66 en 67 toen Petrus en Paulus in ome stierven brak er een oorlog uit in Judea tegen de Romeinen. De christenen van Jeruzalem werden door God gewaarschuwd voor de vernietiging van de stad. Met St. Simeon aan het hoofd trokken ze naar een kleine stad Pella. Na de verwoesting keerde ze terug naar Jeruzalem en woonden tussen de ruïnes. Er gebeurden vele wonderen zodat de kerk bloeide. Vespasianus en Domitanus hadden bevel gegeven om iedereen die van David af stamde te laten doden, St. Simeon wist te ontsnappen. Toen Trajanus dat decreet vernieuwde klaagden sommige Joden hem voor de gouverneur van Palestina aan als een van David en christen. Hij zou gekruisigd worden en stierf in 107 na de gewoonlijke pijnigingen ofschoon hij 120 jaar oud zou zijn wat hij met groot geduld verdroeg.
In het N.T. komt de naam vrij frequent voor, Simon Peterus, Simon Zelotes (de ijveraar). Er zijn een 8 H. Simeons en 12 H. Simons.
In het N.T. vooral bekend door Simeon, de vrome oude man die in de tempel reeds het Christuskind als redder begroette en zijn prachtige lofzang aanhief, Lucas 2:25.
Sanct Simeonis herba is Alcea rosea of de stokroos, Simeonskruid. Symaertscruyt, de Duitse Sigmarswurz en wordt zo genoemd naar Simeon ‘die de Heer had gezien,’ Lucas 2:25. Nauwelijks is Christus op aarde verschenen of Simeon noemt Hem het Licht tot verlichting van de heidenen. De plant wordt tegen oogziektes gebruikt.
Uit kentorhodox.blogspot.com
18 of 15 februari, in Ierland 8 augustus, H. Coloman, Colman: Iers, wat ‘kluizenaar’, of ‘gehelmde man, ‘betekent..
Coloman was monnik in de beroemde abdij van Iona (bij Hy) aan de Z.W. kust van Schotland, in 661 werd hij abt en bisschop van Lindisfarne, een eiland aan de Oostkust van Noord Engeland als opvolger van H. Finan. Zijn werken worden zeer gestoord door de zware uiteenzettingen tussen roomsgezinde en de Keltische clerus vanwege het Paasfeest en verschillende vormen van de tonsuur. Colman verdedigde Keltische gebruiken op een synode en Wilfrith de Romeinse. Coloman onderwierp zich na de uitspraak aan de synode. Met de Keltische monniken van Lindisfarne en een groep gelijk gezinde Engelsen trok hij zich daarna op het eiland Iona terug, daarna naar het eiland Inishbofin voor de kust van Connaught in Ierland. In 671 stichtte hij in Mayo een nieuw klooster, gestorven in 676 in de abdij Mayo.
Uit famvin.org
18 februari, H. Francis Ragis Clet.
Hij is geboren in 1748 te Grenoble en afkomstig uit een vrome familie van boeren en handelaars en was genoemd naar de heilige Johannes Franciscus Ragis. Hij trad in 1769 in Lyon toe tot de Vincentianen (Lazaristen) en werd in 1773 tot priester gewijd. Hij was leraar moraaltheologie in het college der vincentianen in Annecy en werd daar vanwege zijn encyclopedische kennis de ‘wandelende bibliotheek’ genoemd. In 1786 werd hij rector in Annecy, twee jaar later novice directeur in Parijs en directeur van het interne seminarie der Vincentianen in 1791. In 1792 reisde hij af naar de (Chinese provincie Jiangxi, waar hij de enige Europeaan was. Hoewel hij daar 28 jaar zou werkzaam zijn, slaagde hij er nooit in om de taal onder controle te krijgen.
In 1793 verhuisde Clet naar Hou-Kouang in de Chinese provincie Hopei waar hij hoofd werd van een internationale groep van vincentianen, verspreid over een uitgestrekt gebied. Zijn pastoraal gebied besloeg 270.000 vierkante mijl. In 1811 verhevigden de anti-christelijke vervolgingen. De missionarissen werden ervan beschuldigd de rebellie aan te wakkeren en moesten onderweg hun werk doen, dikwijls verscholen in de bergen.
In juni 1819 werd Francis Clet, op wiens hoofd een prijs stond, verraden door een christelijk onderwijzer die hij had terechtgewezen. Clet werd op transport gezet en moest 100 mijl geboeid lopen. Op 1 januari 1820 werd hij schuldig bevonden aan misleiding van het Chinese volk door de verkondiging van het christendom. Hij stierf als martelaar en werd gebonden op een kruis langzaam met een koord gewurgd te Au-tshung-fu op 18 februari 1820.
Hij werd als een van de martelaren van China zalig verklaard door paus Leo XIII. Zijn heiligverklaring door paus Johannes Paulus II volgde in 2000.
Hij wordt afgebeeld in de zwarte kleding van de orde, soms met platte hoed en brede rand.
De akker ereprijs, Veronica arvensis, is hun symbolische bloem.
Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/