2 september
Over 2 september
Heiligen van de dag, naamgeving, etymologie, relikwieën, hun werken en plaats, verering, wonderen, sterven, hoe ze afgebeeld worden,
Uit nl.123rf.com
2 september, H. Stefanus I, Hongaars: Szent Istvn): Grieks stephanos: ‘krans,’ vooral als prijs van de overwinnaar in wedstrijden, vgl. 1 Cor. 9:25.
Stephanus is de eerste christenkoning van Hongarije. Geboren rond 969 als de zoon van de grootvorst Geza, zij moeder heette Sarolt. Zijn heidense naam was Vajk, maar toen hij met zijn vader op zijn 4de of 5de gedoopt werd door een missionerende priester, waarschijnlijk Adalbertus van Praag, kreeg hij de naam Stephanus. Door zijn huwelijk in 995 met de Beierse Gisela, dochter van keizer Hendrik II, werd de invloed van het christendom en de Duitse cultuur in Hongarije versterkt, verder toen hij aan de macht was verspreidde hij het christendom te vuur en te zwaard. Hij versloeg de heidense edelen waaronder zijn oom Koppny zodat hij in 997 alle Magyaarse clans onder zijn leiding wist te verenigen. Ook in zijn strijd met keizer Koenraad II en Boleslaw van Polen was het lot hem goed gezind. Hij was een goed, maar streng en doelbewust heerser die zijn rijk ook kerkelijk organiseerde door de instelling van 2 aartsbisdommen, 8 bisdommen en meerdere kloosters. Door middel van verschillende wetten probeerde hij de heidense gebruiken terug te dringen, schafte het runenschrift af en voerde het Latijnse alfabet in. Hij verdeelde zijn land in 50 graafschappen en beval elk dorp een kerk te bouwen en een priester aan te stellen. Hij nam de koningstitel aan en liet zich met de door paus Silvester II gezonden kroon, de Stephanskroon, op 15 of 17 augustus 1001 kronen, maakte zich een hof met meerdere hofbeambten en liet munten slaan. De aan zijn zoon Eemrich of Emmerik (Imre) geschreven 'vermaningen' berusten waarschijnlijk op abt Gerhard Sagredo. Hij is begraven in de door hem gestichte basiliek in Stuhlweisenburg en werd in 1087 met zijn zoon Emmerik (Hendrik) heilig gesproken. In Hongarije was de dag van zijn begrafenis, 20 augustus, een nationale feestdag met een grote processie te Boedapest. Hij is de schutspatroon van Hongarije. Naar hem heet Hongarije en zijn bijlanden ‘de landen van de Stephanskroon.’
Ze kregen vele kinderen van wie de volgende bekend zijn: Emmerik, (die later ook heilig verklaard werd) Otto, Bernard, Agatha (moeder van Edgar Atheling van Engeland en H. Margaretha van Schotland) en Hedwig (haar dochter was H. Cunegonde van Luxemburg).
Symbolische bloemen zijn de drie passiebloemen, de blauwe, Passiflora coerulea, de inkarnaat rode Passiflora incarnata en de ruigharige Passiflora hirsuta.
Passiflora, in dit woord zit het Latijnse passus: lijden, en flos: een bloem, literair de bloem van het lijden. In de oude Spaanse traditie was het een passiebloem die het kruis beklom en zich vast hield aan de splinters van het hout die door de nagels veroorzaakt waren. De vroege vaders zagen in zijn knoppen de eucharist, in zijn half open bloem de ster in het oosten. In de volle bloem de vijf wonden, de nagels, de hamer, de speer en doornenkroon en de dertig zilverlingen. Dit groeien aan het kruis werd niet herinnerd door de mensen uit Jeruzalem maar was geopenbaard aan St. Franciscus van Assisi in een van zijn visioenen.
2 september, H. Justinus: Latijn iustus: ‘rechtvaardig of rechtschapen.’ Justinus was reeds de naam van enkele Byzantijnse keizers, ook zijn er verscheidene heiligen van deze naam.
Justinus was bisschop van Lyon op het einde van de 4de eeuw. Ca. 384 ging hij naar Egypte waar hij bij monniken in de woestijn leefde en stierf.
Uit www.avondlog.nl
2 september, Margaretha van Leuven, (Fiere Margrietje en Margaretha de trotse)
Ze is omstreeks 1207 geboren als kind van arme ouders. ze werkte in een herberg waar pelgrims onderdak vonden. Toen ze op middelbare leeftijd was werd de herberg overvallen en kwamen de waard en zijn vrouw om het leven en ze ontvoerden Margaretha. Later werd ze met een priem doorboord en in de Dijle gegooid omdat ze haar maagdelijkheid wilde behouden. Toen droegen de vissen haar omhoog en dreef stroomopwaarts naar Leuven.
Ze is gekleed als dienstmeid, en draagt meestal een schort en wordt vaak afgebeeld op de rivier. Vaak steekt er een priem of mes in haar borst.
Ze is de patroonheilige van het horecapersoneel en is tot nog toe enkel zalig verklaard. Is de patroonheilige van het horecapersoneel.
Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/