30 maart

Uit heiligenkalender.lagelanden.net

30 maart, H. Benjamin: Hebreeuws: ‘zoon van het zuiden, van de rechterzijde, het geluk.’ De jongste zoon van Jacob die bij zijn geboorte door zijn moeder Rachel, die stervende was, Ben-oni: ‘zoon van mijn smart,’ genoemd, Gen 35.18. Hij wordt afgebeeld met de beker in zijn zak, de koningsbeker werd bij hem gevonden zodat hij van diefstal beschuldigd werd.

Een H. Benjamin was martelaar in Perzië, begin 5^de eeuw.

Uit en.wikipedia.org

30 maart of 4 januari, H. Angela van Foligno (Angelina): mogelijk Germaans en Grieks vermengd. Voor zover Germaans van een stam met de betekenis ‘uit het volk der Angelen,’ de meeste gaan terug op Grieks angelos: ‘boodschapper’ (van God) engel, resp. op het bijvoeglijk naamwoord angelikos: ‘aan een engel gelijk.’

Angela is geboren in 1248 te Foligno uit rijke, niet christelijke ouders, ze trouwde jong en had verschillende kinderen en leefde er op los. Na de dood van haar man, moeder en kinderen op haar veertigste kwam ze tot God om boete te doen. Ze behoorde tot de derde orde van de H. Franciscus. Bekend door haar bekering, visioenen, extase, stigmatisatie die lang zonder eten kon blijven, haar geschiedenis en haar werken over het lijden van Christus, zgn. kruistheologie, die naar andere mededelingen door haar biechtvader Rainald opgeschreven werden in Liber visionum et instructionum. Gestorven op 4 januari 1309 te Foligno en is begraven in de kerk van St. Franciscus te Foligno, in 1693 zou ze zalig gesproken zijn door paus Innocentius XII.

Ze wordt afgebeeld in het bruine habijt van haar orde en in haar handen de martelwerktuigen van Christus. Of als ze geknield de communie krijgt van Christus naar een visioen. Patrones van kinderen, seksuele bezoekingen, verleidingen, weduwen.

Uit heiligenkalender.lagelanden.net

30 maart, H. Amadeus van Savoie.

Hij is op 1 februari 1435 geboren te Thonon-les-Bains als zoon van de hertog van Savoie en Anne van Lusignan. In 1455 nam hij de regering van zijn vader over. Ondanks de toevallen waaraan hij leed maakte hij zich zo bemind dat men hem de bijnaam ‘De Gelukkige ‘gaf. Feit is dat hij bijzonder veel zorg en aandacht had voor hulpbehoevende en arme onderdanen. Toen zijn ziekte hem niet langer toestond verantwoordelijkheid te dragen droeg hij in 1469 de regering over aan zijn vrouw Yolande, een kleindochter van koning Karel VII van Frankrijk. Hij trok zich terug in Vercelli waar hij op 37-jarige leeftijd stierf. Onmiddellijk na zijn dood werd hij reeds als een heilige vereerd, maar het duurde tot 1677 voor hij officieel heilig werd verklaard. Ook zijn dochter Louise van Savoie werd zalig verklaard.

Hij is patroon van Savoie en van het koningshuis van Savoie. Zijn verering werd vooral gestimuleerd door Franciscus van Sales.

Hij wordt afgebeeld als hertog met een buidel in de hand, aalmoezen uitdelend; soms met een vaan waarop staat: ‘Viligite pauperes’ (= Hebt de armen lief).

Uit www.kjg-quirin.de

30 maart, H. Quirinus van Neuss (aan de Rijn, Quirinus van Rome, Corijn of Krijn): Quirinus was oorspronkelijk de oorlogsgod van de Sabijnen, de naam wordt wel verklaard als ‘lanszwaaier. De inwoners van de Sabijnse stad Cures werden Quirites genoemd. Quirinus werd later een bijnaam voor Romulus en Augustus. Zijn voornaamste heiligdom lag op een van de Romeinse heuvels, daarom Quirinalis genoemd, hier ligt het tegenwoordige Quirinaal. Het was ook de naam van een Romeins stadhouder van Syrië in de tijd dat Christus geboren werd, Lucas 2:2.

Quirinus was waarschijnlijk een Romeins tribuun of lijfwacht van paus Alexander I. Volgens de legende is hij met zijn dochter Balbina gedoopt door paus Alexander I. Hij werd martelaar te Rome tijdens keizer Hadrianus, ca 130. Al het personeel van paus Alexander I dat zelf toegaf christen te zijn werd gearresteerd en door martelingen gedood. Eerst werden zijn voeten afgezaagd en vervolgens werden beide benen in het midden van zijn schenen afgezaagd, toen de knieën en stierf tenslotte aan het gevolg van bloedverlies.

Zijn relikwieën kwamen te Neuss doordat paus Leo IX ze aan zijn zuster Gepa schonk, abdis te Neuss. De verering verspreidde zich in sterke mate in de Rijnstreek, vooral nadat Keulen bevrijd was van het beleg door Karel de Stoute, 1774-1775, hetgeen men aan de hulp van Quirinus toeschreef. (St. Grein) De romaans-gotische dom St-Quirin te Neuss, die gebouwd is boven deze relieken, werd een bekende bedevaartplaats.

Hij wordt afgebeeld als middeleeuws edelman of als Romeins officier met zwaard, martelaarspalm en schild waarop negen kogels, de negen kogels uit het stadswapen van Neuss. Afbeeldingen met havik of honden verwijzen naar het verhaal dat die dieren zijn afgesneden tong niet aanraakten. Hij wordt aangeroepen tegen beenkwalen, zijn benen werden afgehakt, ontstoken ogen en verlammingen. Schutspatroon van vee en vooral van paarden. Hij wordt ook bij ons vereerd in Ammerzoden, Erp, Nuenen, Oosterhout en Oud Gastel.

Het St. Quirijnskruid of St. Karijnskruid is het welbekende hoefblad, Tussilago, ook de els.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/