20 september

Uit commons.wikimedia.org

20 september, H. Eustachius en Gezellen: van Grieks eu: ‘goed’ en stachos: ‘korenaar, vrucht,’ dus rijk aan aren, vruchtbaar. Eustatius is van Grieks eustathes: ‘stevig, rustig, evenwichtig.’ De namen zijn moeilijk te scheiden, ook de hieronder vermelde heiligen worden door sommigen identiek geacht.

H. Eustachius was een van de 14 noodhelpers, hij is nu van de lijst der heiligen geschrapt.

Volgens de legende was hij een Romeins overste onder Trajanus en heette oorspronkelijk Placidus. Op de jacht bij Tivoli werd hij bekeerd toen hij in ‘t gewei van een achtervolgd hert een groot gloeiend kruis zag. Hij liet zich met zijn gezin dopen en nam de naam Eustachius aan. Toen bekend was dat hij christen was werd hij van have en goed ontnomen, zijn vrouw en kinderen gescheiden en leidde als christen een zeer moeilijk leven. Hij werd door Trajanus teruggeroepen om de stad te beschermen tegen de barbaren. Toen hij na de overwinning met zijn gezin weigerde om de afgoden te danken voor de overwinning wordt Trajanus woedend en werpt hem voor de leeuwen, zijn gezin wordt in een bronzen ketel gekookt.

Patroonheilige van Parijs, Madrid en van de jagers, houtvesters, brandweerlieden en blikslagers, hij wordt aanroepen bij trieste familiegebeurtenissen, wanhopige situaties en tegen schadelijke insecten.

Hij wordt afgebeeld als soldaat of jager met een jachthoorn, vaandel en palmtak. Naast hem zie je vaak een hert met een kruis in het gewei volgens het verhaal dat een hert tijdens de jacht naar Eustachius wendde en hem vroeg waarom hij hem wilde doden. Het hert zei; ‘Ik ben Christus, laat u dopen. Weet dat ik de jager ben en gij het wild.’ Af en toe zie je hem met zijn kinderen die door ene hert gered werden bij een aanval van wilde dieren. Zeer zelden zie je hem met een bronzen os levend wordt verbrand nadat de wilde dieren in de arena zich voor hem hadden gebogen in plaats van hem te verscheuren.

Deze legende komt in vele varianten in de Europese en zelfs Oosterse literatuur voor. Vergelijk de legende over St. Hubertus.

De waarschijnlijk identieke Eustathius (Eustace) is geboren in Side, Pamphylia. Belijder gedurende de achtervolgingen van Diocletianus, hij was een geleerd man, werd bisschop van Beroea te Syrië. Hij werd geroepen om St. Philogonius van Antiochië op te volgen, wat hij eerst weigerde omdat hij bang was dat hij in zo'n belangrijke stad tot verleidingen zou vervallen, hij werd op meer of mindere manieren gedwongen ca. 325 patriarch van Antiochië te worden. Hij was op de synode van Niceaea en sprak met andere bisschoppen om de ene bisschop naar een andere plaats te promoten. Hij was een strijder tegen het Arianisme in woorden en geschriften. Hij werd verbannen met veel van zijn priesters en dekens vanwege zijn oppositie tegen Eusebius van Antiochië, die een van de leiders van de Arianen was, naar Thracië waar hij ca. 337 overleed. Hij werd door een vrouw beschuldigd dat hij de vader van haar kind was, dat door medewerking van Eusebius van Antiochië. Voor haar dood verklaarde ze tegenover vele priesters dat hij onschuldig was en dat de vader een andere Eustachius was. Naar de Gulden Legende was Eustachius een ridder die evenals vele edellieden van zijn tijd noch lezen, noch schrijven kon. Hij kon geen gebed van buiten leren en enkel zeggen, zijn leven lang, Ave Maria. Op zijn graf ontsproot een lelie die, op ieder blad met gouden letters, deze twee woorden vertoonde.

De zgn. buizen van Eustachius, die de verbinding vormen tussen de keelholte en het inwendige van het oor, zijn zo genoemd naar een Italiaans geleerde uit de Renaissance.

Uit en.wikipedia.org

20 september, H. Agapitus I (Agapetus I): Grieks agapetos: ‘geliefd of bemind.’ Bekend uit het Griekse evangelie naar Mattheus 3:17, ‘Deze is mijn Zoon, de geliefde, in wien ik mijn welbehagen heb.’

Naam van twee pausen, 535-536, van wie de eerste heilig werd verklaard.

Hij was een Romein van aanzienlijke afkomst, zoon van de priester Gordianus. Zijn vader werd echter vermoord tijdens rellen in het pontificaat van Symmachus. Agapitus I werd verkozen door de Roomse geestelijkheid, door middel van vrije pauselijke verkiezing, geen conclaaf, op 3 juni 535 paus. Hij werkte met Cassiodorus samen om in Rome een bibliotheek op te richten van kerkelijke auteurs in het Grieks en Latijn. Ze vertaalden ook Griekse boeken naar het Latijn.

Op aandrang van de oost-Gotische koning Theodahat ging hij naar Constantinopel om voor hem vrede af te smeken bij keizer Justianus, respectievelijk de keizerlijke veldheer Belisar die op het punt stond Italië te veroveren. Hij vertrok midden in de winter met 5 bisschoppen naar Constantinopel waar hij in februari 536 arriveerde en met alle eer ontvangen werd. Hoewel hij op politiek niveau erg weinig bereikte, bereikte hij op religieus niveau wel veel. Agapitus maakte de patriarch van Byzantium, Anthimus, uit voor indringer en ketter ,omdat deze zich zonder toestemming bij het monofysitisme had gevoegd. Anthimus trok zich hier niets van aan en zei dat Agapitus terug moest keren naar zijn verlaten stoel in Rome. Hier trok de paus zich ook niets van aan en weigerde dit. Dit maakte de keizer boos en hij dreigde zelfs zo ver te gaan om de paus te verbannen. De paus sprak de keizer hiervoor aan en overtuigde hem dat Anthimus niet geschikt was voor zijn ambt. Deze werd dus ontslagen en vervangen voor de meer orthodoxe Mennas. Kort hierna werd hij ziek en stierf na een pontificaat van 10 maanden. Zijn lichaam werd in een loden kist teruggebracht naar Rome waar hij in de Sint Pieter werd begraven. (of; hij is gedood te Constantinopel op 22 april 536.)

Submission van Berengerius aan paus Agapitus I uit www.arteslista.com

Agapitus II was een Romein en paus van 10 mei 946 tot augustus 956. Hij steunde Otto I in zijn inspanningen om het noorden van Italië te evangeliseren. Zelf had de paus alle wereldlijke macht over Rome verloren aan prins Alberik III die zijn zoon Octavianus, de latere paus Johannes XII, als opvolger van paus Agapitus II aanbeval. Hij wees Otto' s verzoek om hem tot keizer te kronen in 951 af.

De bloem van zijn dag is de herfsttijloos, Colchicum autumnale, en Limonium vulgare, de lamsoor.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/