8 april

Uit www.hanscomfamily.com

8 april, H. Perpetuus van Tours: Latijn perpetuus: ‘doorlopend, onafgebroken of bestendig,’(in liefde)

Hij was lid van een voorname familie waaruit St. Eustachius was voortgekomen, zijn voorganger en St. Volusianus was zijn opvolger. Perpetuus was de achtste bisschop van Tours rond 461-491, in die tijd zou het christendom behoorlijk ontwikkeld zijn. Al gauw na zijn aanstelling zat hij een raad voor met acht bisschoppen in Tours op het feest van St. Martinus over geestelijke discipline en zorgde ook goed dat zijn klerken dat uitvoerden, priesters zouden daarom verwijderd zijn. hij was bekend om zijn liefdadigheid voor de armen. Bouwde kloosters en verschillende kerken en vooral bij een basiliek de tombe van Saint Martinus te Tours. Hij zou gestorven zijn op 1 januari, 8 december 490 of 8 april 491.

Hij wordt afgebeeld als bisschop met in de hand een Mariabeeld, kerkmodel en een olieflesje. Dat omdat de welriekende olie uit zijn graf vloeide die een genezende kracht had voor verschillende ziektes. Wordt aangeroepen tegen reuma en hernia.

Uit bjdworld.blogspot.com

8 april, H. Walter van Pontoise (Walther, Walterus, Wouter, Galterus, Gautericus, Gauterius, Gualbertus, Frans Gauthier): Germaans wald of walt: ‘heersen,’ her: ‘heer of leger,’ dus ongeveer, de heerser over het leger.

Walter Gautier is geboren te Andainville bij Abbeville, Picardië, in de elfde eeuw. Een goede geleerde die professor in filosofie en retoriek was. Later kwam hij in de benedictijner abdij van Rebais en Brie. Toen koning Philip I hem als nieuwe abt van Pontoise aanwees herinnerde Walter hem eraan dat God het was die zulke eer bewees, niet de koning. Hij zocht eenzaamheid en vertrok twee keer uit Pontoise door naar Cluny te vluchten, maar elke keer werd hij gedwongen terug te keren. Hij ging toen naar paus Gregorius VII om er vanaf te komen zodat hij zijn eenzame leven kon vervolgen. Maar de paus vertelde hem om de gaven te gebruiken die God hem had gegeven en verbood hem nog een keer het klooster te verlaten. Een krachtig strijder tegen de simonie van het hof en ontzag ook de koning niet zodat hij zelfs een keer werd geslagen en in de gevangenis kwam. Hij is overleden op Goede Vrijdag in 1099 nadat hij een klooster ter eren van Maria gesticht had te Bertacourt bij Amiens.

Hij wordt afgebeeld in het zwarte habijt van de orde met aan zijn voeten kroon en scepter als symbool voor het afzetten tegen macht en naar zijn conflict met de koning. In de hand heeft hij korenaren en wijnstok als symbool van eucharistie en werd daardoor beschermheilige van de wijnbouwers. Ook heeft hij wel een kloostermodel, na een visioen van de H. Maagd stichtte hij het klooster te Bertacourt.

Schutspatroon van gevangenen en wordt aangeroepen tegen koorts, waaraan hij stierf, reuma waarvan hij velen genas en het verlies van zicht. Jongeren die zijn beeld bespotten werden blind en genazen pas nadat ze berouw toonden.

In Frankrijk heten zekere appelen pommes de St. Gauthier.

8 april, Arnoldus I, 30^ste bisschop van Utrecht, Theodoricus, 31^ste bisschop van Utrecht.

Na de dood van Balduines zijn Diderik VII, graaf van Holland, Otto, graaf van Gelderland met een grote hoop krijgsvolk binnen Utrecht gekomen en hebben gezorgd dat de domproost Theodoricus of Diderik, broer van de voorgaande Balduines en een deel voor Arnoldus Isemburg, proost van Deventer gestemd hebben. Paus Innocentius III zou hier een uitspraak doen, maar Arnoldus was daarvoor al gestorven te Rome op 8 april 1198 en daar begraven. Dus werd Theodericus aangesteld die op de terugreis van Rome te Pavye stierf.

Dat leidde wel tot een oorlog tussen die van Gelderland en Holland.

Zijn symbolische bloemen zijn het aardveil, Glechoma, drie narcissen, Narcissus bicolor, N. primulensis en N, tubiflorus en het standelkruidmannetje, Orchis mascula.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/