11 april

Uit lifeintune1981.blogspot.com

11 april, of 10 november, Leo I de Grote: Latijn leo, Grieks leoon: ;leeuw.’ Naam van verscheidene heiligen en 13 pausen.

De Paus van deze naam is geboren te Rome, volgens anderen in Toscane rond 390. Hij was een zoon van Quintianus uit Toscane en de opvolger van Sixtus III, 440-461, een groot dogmaticus. Tijdens een gezantschapsreis naar Gallië (Frankrijk) werd hij als aartsdiaken tot paus gekozen en in februari van het jaar 440 te Rome gewijd. Als eerste bisschop van Rome maakte hij aanspraken op het oppergezag in het hele voormalige Romeinse Rijk en wist dat ook door te zetten. Hij nam de naam pontifex maximus aan wat tot dan toe alleen door de keizer kon worden gedaan. Door zijn invloed kwam keizer Valentinianus III tot het besluit om een wet uit te vaardigen die de Heilige Stoel verhief tot de hoogst wetgevende en rechterlijke macht in de Kerk, 445. Zijn preken, vol diepe wijsheid, leven voort in het brevier, hij heeft 116 preken en 173 brevierden geschreven. Gedurende de lange strijd over de naturen van Christus poogde hij door sluwheid en gematigdheid heerschappij te voeren over de strijdende partijen. Hij bond terstond de strijd aan tegen de vele ketterijen en in zijn beroemde brief Epistula Dogmatica aan patriarch Flavianus van Constantinopel zette hij de ware leer uiteen over de twee naturen in Christus. (Monofysitisme: leer die werd ontwikkeld door de monnik Eutyches in de 5^e eeuw, waarin Christus menselijke natuur zou zijn opgegaan in zijn goddelijke natuur. Zoals een waterdruppel zich mengt met wijn.). Op het Concilie van Chalsedon in het jaar 451 werd zijn brief voorgelezen en onder luide toejuichingen door iedereen aanvaard als de zuivere weergave van de leer. Verder streed hij tegen het pelagianisme (leer van de Engelse monnik Pelagius: De mens is als schepsel vrij om door eigen inspanning de weg naar het heil in te slaan: er is geen erfzonde). Ook deze leer werd op het Concilie streng veroordeeld. Hij onderwierp de Afrikaanse kerk aan die van Rome en wist de Illyrische in toom te houden. In 452 wist hij Attilla, koning van de Hunnen, ervan te weerhouden Italië te verwoesten. Toen echter in 455 de Wandaal Genserik Rome overrompelde en aan de plunderzucht van zijn soldaten ten prooi gaf kon hij slechts bereiken dat er geen moord of brandstichting plaats zou hebben en dat de 3 voornaamste kerken verschoond bleven. Hij stierf 10 november 461 en ligt begraven in de St. Pieter te Rome, zijn gedachtenis is op deze dag en 28 juni.

Paus Benedictus XIV verhief hem tot Doctor Ecclesiae. Hij kreeg de bijnaam ‘de Grote’ vanwege zijn werken en preken en het hoogtepunt van het pauselijk gezag onder zijn leiding.

Je ziet hem soms afgebeeld met een draak aan zijn voeten, Attila of de ketters die hij bestreed. Verder heeft hij een evangelieboek bij hem, hostie, kruisstaf, tiara en een engel met een vlammend zwaard. Soms zie je hem knielen voor het graf van Petrus. Een van zijn stellingen was namelijk dat Petrus voortleeft in elke paus waardoor hij het gezag in het oostelijke als westelijke deel stelde. Patroon van organisten, zangers en muzikanten.

Uit www.stgemmagalgani.com

11 april, H. Gemma Galgani (Camigliano): Latijn gemma: ‘knop (van een plant) edelsteen, juweel of parel,’ of Latijn gemina: ‘tweeling,’ tegelijk geboren.

Gemma is geboren te 1878 in Camigliano en overleden in 1903 te Lucca.

Ze was de dochter van een arme apotheker en toen ze negentien was werd ze wees en ging werken als dienstbode te Lucca. Ze wilde passionist worden, maar kon dat niet vanwege haar slechte gezondheid omdat ze zichzelf verwaarloosde, at nauwelijks, sliep weinig en verwondde zich. Ze had een visioen waarbij Gabriël van de Moeder der Smarten tot haar sprak, ze verrichtte in dit visioen een wonder door Gemma te genezen van haar tuberculose. Ze beleefde veel extases en bovennatuurlijke ervaringen en ontving in 1899 de stigmata, wonden van Christus. Die waren soms zichtbaar en soms niet, maar keerden telkens terug en in 1900 kwamen er ook hoofdwonden bij en een jaar later kreeg ze ook de wonden van de geseling te verduren. In 1940 werd ze heilig verklaard en daarna kwam haar verering op, vooral in Sittard waar een Sint Gemma kapel is.

Patrones van apothekers en drogisten. Ze wordt afgebeeld als jong meisje en meestal in donkere kleren met op het hart het symbool van de passionisten, een kruis met hart waarin geschreven staat; Jesu XPI Passio. Meestal heeft ze een witte lelie in de hand en een kruisbeeld.

Uit nl.wikipedia.org

11 april, H. Godeberta van Noyon: Germaans god: ‘god,’ bert: ‘stralend, schitterend of glanzend,’ dus ongeveer, stralend als een god.

Ze is geboren in 640 te Boves, Amiens bij voorname ouders. ze besloot maagd te blijven en werd door bisschop Eligius werd Godeberta tot abdis gewijd van het door haar te Noyon gestichte klooster wat ze van koning Chlotarius III gekregen had in de buurt van Noyon aan de oever van de Oise waar ze rond 700 overleed. Naar de legende doofde ze hevige kerkbrand te Noyon door er een kruisteken over te maken.

Stadspatrones van Noyon. Ze wordt afgebeeld als abdis met een abdissenstaf en in de andere hand heeft ze de ring die ze van de H. Eligius kreeg, mystiek huwelijk. Ze wordt aangeroepen tegen droogte, regen en brand, ook besmettelijke ziektes omdat toen Noyon door de pest getroffen werd raadde ze de burgers aan om drie dagen te vasten en zich te bekeren waarop de epidemie verdween.

Hun bloem is de paardenbloem, Taraxacum dens leonis.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/