4 augustus

Over 4 augustus

Heiligen van de dag, naamgeving, etymologie, relikwieën, hun werken en plaats, verering, wonderen, sterven, hoe ze afgebeeld worden,

Uit www.rkk.nl

4 augustus of 8 augustus, Sint Dominicus Guzman: Latijn: 'De Heer toebehorend,' mogelijk betekent de naam ook: 'Op de dag des Heren (zondags) geboren.'

Dominicus is afkomstig uit een Spaans geslacht Guzman. Hij werd ongeveer 1170 geboren te Caleruega in Castilië en was rond 1199 koorheer in Osma. Zijn vader Felix stamde uit het oude Spaanse geslacht van Guzman, zijn moeder Aza wordt bij de Dominicanen en in Spanje als heilige vereerd. Door zijn oom, de aartspriester d’Apan, werd hij te Gumiel onderwezen in de humanoria en ging hij op 14-jarige leeftijd naar de universiteit van Valencia, studeerde daar ongeveer 10 jaar filosofie en theologie, werd kanunnik bij de regulier koorheren te Osma (nu Burgo de Osma) die bisschop Diego van Azevedo met zijn hulp hervormde. In 1203-04 maakte hij met Diego twee reizen naar Z. Frankrijk, kwam daar op de hoogte van verderfelijke leringen en grote uitbreiding van de sekte der Albiganezen en kreeg de overtuiging dat een bekering van hen die op een dwaalspoor gebracht waren slechts door prediking en voorbeeld van onthouding mogelijk was. Hij wijdde zich nu aanstonds aan deze taak, eerst twee jaar samen met Diego en na diens terugkeer naar het bisdom alleen van 1208 tot 1215. Spoedig vormde hij het plan een eigen orde van predikers te stichten wiens leden door de gelofte van vrijwillige armoede onthecht werden van de goederen van deze wereld en zich door diepgaande studie voorbereid geheel zouden wijden aan de verbreiding van de evangelische waarheden. Als grondslag koos hij de regel van de H. Augustinus. Wat hem dienstig was nam hij over uit de constituties van de Premonstratenzers. In 1216 kreeg hij de goedkeuring van paus Honorius III waarop de orde zich zeer snel verspreidde. Zelf stichtte hij kloosters in Frankrijk, Italië en Spanje. Voor de vrouwelijke tak van zijn orde werd van gewicht de stichting van het nonnenklooster S. Sisto te Rome.

Hij werd de stichter van de Dominicaner orde. Met de Franciscaner orde was het de machtige hervormingsbeweging van de Middeleeuwen. Door zijn toedoen verspreidde de naam zich. Sinds 1219 leefde hij meest in Rome en Bologna en stierf daar op 6 augustus 1221. In 1234 werd hij heilig gesproken door Gregorius IX. Dominicus inspireerde mensen door zijn opgewekte aard, praktische instelling en scherp oog voor de tekenen van de tijd. Hij richtte een dynamische orde op met als hoofdtaken preken en zielzorg. Van Dominicus zijn behalve enkele brieven geen geschreven werken bewaard gebleven.

De legenden hebben zijn leven met vele wonderen opgesierd. Al stervend zei hij dat hij immer zijn zuiverheid had bewaard en daarom draagt de orde de lelie in haar wapen. Dominicus ijverde voor de verspreiding van de rozenkrans en zijn monniken, de Dominicanen, brachten het gebruik overal in zwang.

Naar de legende leidde hij een zeer streng leven. Op een dag wentelde hij zich in doornen en rozen ontsproten op deze stekelige planten.

Als uithangbord werd St. Dominicus wel uitgehangen bij een herberg. De Dominicaner monniken heten goede drinkers te zijn. St. Dominicus wordt afgebeeld met een ster boven het voorhoofd en een hond naast zich die een brandende fakkel in de bek draagt. Dat omdat zijn moeder voor zijn geboorte droomde van een hond die met een fakkel in de mul door een korenveld liep en het in brand stak, een symbolische voorspelling dat Dominicus orde de hele wereld zou verlichten, domini canes betekent dan ook honden van de Heer. Hij wordt meestal jong afgebeeld in het kleed van de orde, ringbaardje en een kaalgeschoren hoofd met een krans haar, tonsuur. Hij komt voor met boek en soms met ene kerk of klooster erop, witte lelie, vaandel en een toorts als symbool van zijn preken die de wereld in brand zou zetten, een gouden ster op zijn borst die zijn peettante tijdens zijn doop op zij n voorhoofd zou hebben gezien, de rozenkrans die hij van de moeder Gods kreeg. Ook zie je dat een engel hem brood aanreikt, H. Petrus die hem de sleutel geeft, brandende boeken als verwijzing naar de ketterse boeken en heilige boeken die en vuurproef ondergingen waarbij de heilige boeken ongeschonden bleven, een ladder naar het visioen van de prior van Brescia die 2 ladders de hemel uit zag komen waarlangs Dominicus geest naar boven kon klimmen, wereldbol onder de voeten als afwijzing van het wereldse. Patroonheilige van de naaisters, kleer- en sigarenmakers omdat de fakkel op een sigaar leek.

St. Dominicus dwong de duivel de kaars vast te houden toen die hem in de gedaante van een aap verscheen en hem trachtte af te leiden van zijn vrome overpeinzingen door allerlei grimassen. De aap spartelde en schreeuwde, maar 't hielp hem allemaal niets en verbrandde er zijn voorste vingers bij.

Uit communio.stblogs.org

4 0f 9 augustus, H. Jean Baptist Maria Vianney of Johannes Maria Vianney of pastoor van Ars: Jean, een vorm van Johannes, Hebreeuws Johanan: ‘Jahweh is genadig,’ een veel gebruikte Joodse naam.

Hij is geboren op 8 mei 1786 te Dardilly bij Lyon. Eenvoud, boetvaardigheid, bovennatuurlijke geest en grote zielenijver kenmerkte het leven van deze pastoor van Ars. Als pastoor van Ars, Ars-sur-Formans, maakte hij de verwaarloosde parochie tot een modelgemeenschap en een centrum van mensen die behoefte hadden aan geestelijke steun. In 1806 opende de pastoor Balley van culy een klein seminarie waar Jean-Marie ging studeren. Hij was een matige leerling. Zijn priesterroeping werd echter vanwege zijn vroomheid niet betwijfeld. Hoewel hij niets van filosofie begreep werd hij uiteindelijk tot priester gewijd en als kapelaan naar culy gestuurd. Toen pastoor Balley daar overleed, werd Jean-Marie Vianney benoemd tot pastoor in Ars-sur-Formans, een klein dorpje in de buurt van Lyon in het huidige departement Ain. Daar wist hij door zijn preken, zijn vroomheid en zijn roep van heiligheid velen tot geloof en boetvaardigheid op te roepen. Uit heel Frankrijk kwamen mensen om bij de Pastoor van Ars te kunnen biechten. Hij kreeg zoveel gelovigen zodat hij soms 17 uur per dag de biecht moest horen. Zijn leven werd gekenmerkt door allerlei wonderlijke genezingen, voorspellingen en vooral spectaculaire voorvallen waarin men aanvallen van de duivel op zijn werk en zijn persoon zag. Zo verteld een verhaal hoe de duivel 's nachts eigenhandig het bed van de pastoor in brand stak. Ook dat hij hem door de mond van een bezetene liet weten; 'Als er drie van uw slag op de wereld waren, dan was het met mijn rijk gedaan.

De relieken van de H. Pastoor van Ars rusten in een basiliek die is gebouwd aan het einde van de negentiende eeuw. Het lichaam van de heilige is nog geheel intact. Zijn hart is opgeborgen in een apart schrijn die zich in de hartkapel te Ars bevindt. De reliek van het hart is ook reeds op andere plaatsen geweest; zo was zij in Rome bij paus Benedictus XVI in mei 2005. Tijdens de maand augustus was ze in Keulen tijdens de Wereld jongerendagen.

Tegenwoordig trekt het dorpje Ars-sur-Formans 450.000 pelgrims per jaar. Hij is de patroon van de zielenherders. Overleden op 4 augustus 1859. Hij werd heilig verklaard in 1925 door paus Pius XI. Hij wordt afgebeeld met een zwarte soutane met superplie en stola en een boek. Meestal als oude man met dun grijs haar en ingevallen wangen.

Uit everydaysaholiday.org

4 augustus, Sithney (Sezni).

Geboren in de Britse eilanden en emigreerde van Engeland naar Guic-Sezni, Bretagne, waar hij en klooster stichtte. Een Bretonse legende zegt dat God hem koos om patroon voor meisjes te worden die een man zoeken, de heilige wilde dat niet omdat hij dan nooit rust zou krijgen en liever de zorg had voor dolle honden dan vrouwen. Dat leek God een goed idee en sindsdien krijgen zieke of dolle honden water uit zijn bron als tonic. Gestorven rond 529 aan natuurlijke oorzaken, relikwieën zijn er in het klooster Guic- Sezni.

De bloem van hun dag is het rondbladig klokje, Campanula rotundifolia. De Engelsen noemen die wel eens St. Dominic ‘s bell.

Twee zinnia's, Zinnia elegans en Zinnia multiflora, zijn hem gewijd.

Is het heet op Sint Domijn, ‘Het zal een strenge winter zijn. Ook:

Als Sint Dominicus gloeit, een strenge winter bloeit.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/