16 januari

Uit catholicfire.blogspot.com

16 januari, H. Marcellus I: Latijns van Marcus, Զan Marsլ de oorlogsgod. Al bij de Romeinen bestond een familie Marcelli, bijvoorbeeld Marcus Claudius Marcellus was generaal tijdens de tweede Punische oorlog in de 3^deeeuw v. Chr. Het was eveneens een naam van de neef van keizer Augustus. Verschillende heiligen zijn er van deze naam.

Marcellus I was paus in 307-309 en de eerste paus na de vervolgingen onder Diocletianus, de dertigste paus. Hij trachtte de kerkelijke toestanden na de achtervolgingen weer op orde te brengen. Hij liet de afvalligen van het geloof door boete weer in de Kerk opnemen, maar strafte zwaar diegene die van hun geloof gevallen waren tijdens de christenvervolgingen, daar kwam onrust van waarna keizer Maxentius hem weer vervolgde en werd hij uit Rome verbannen en stierf aan de doorstane martelingen. Onder zijn bewind werd het celibaat ingevoerd. Een legende zegt dat de keizer hem degradeerde tot stalknecht, eerst in de stallen van de stad en later in de kerk die hij nog gewijd had die later omgevormd was tot stal. Daar zou hij gestorven zijn.

Hij wordt afgebeeld in armoedige kleding en meestal met paard of ezel terwijl zijn tiara aan zijn voeten ligt. Patroonheilige van palfreniers en stalknechten.

Uit andrejkoymasky.com

16 januari H. Hilaria: Latijn hilaris, Grieks hilaros: Զrolijk, opgeruimd of opgewektլ vgl. hilariteit.

Hilaria zou de dochter zijn van keizer Zeno, 474-491. Ze had nog en zuster, Thaopesta, vader was orthodox en hield van de kerk. Hilaria leefde al van jongs af aan alleen en dacht ze aan het kloosterleven. Met haar 18^de verliet ze het hof en ging naar Egypte, verkleed in mannenkleren (een geliefd thema in legenden) Ze ging naar de wildernis van St. Macarius toen ze een heilige man ontmoette, Anba Pemwab en verteld hem haar verlangen om monnik te worden en ze werd monnik onder de naam Hilary. Drie jaar later ontdekte Pemwab dat ze de dochter van keizer Zero was, hij hield het geheim en plaatse haar in ene grot en bezocht haar af en toe. Ze bleef er 15 jaar en omdat ze baard droeg dachten de monniken dat ze een eunuch was, een gecastreerde, en noemde haar Hilary de eunuch. Ondertussen werd haar zuster bezeten door een kwade geest wat haar vader veel geld kostte. De keizer stuurde haar naar de wildernis Sheheat (Scetis) want die mensen daar waren vanwege hun heiligheid overal bekend. Hij vertelde dat God hem twee dochters had gegeven, een die verdwenen was en waarvan hij niet wist waar ze was, de andere bezeten. Hij vroeg om voor haar te bidden zodat de plaats van haar verdwenen zuster weer kon innemen. Toen de prinses daar arriveerde met haar begeleiders werd er na het lezen van de brief voor hen gebeden, maar ze genas niet. Tenslotte besliste de vader om St. Hilary de eunuch te bezoeken (haar zuster) zodat die zou bidden voor haar genezing. Ze weigerde, maar de ouderlingen overtuigden haar, St. Hilary herkende haar zuster maar die haar niet. Ze omarmde en kuste haar zuster vaak en liep huilend weg. Een paar dagen later was haar zuster genezen van haar ziekte en St. Hilaria nam haar mee naar de ouderlingen en zei; 'Door jullie gebed heeft God haar genezen. Ze stuurden Thaopesta terug naar haar ouders waar iedereen juichte bij haar terugkeer. Ze vertelde dat St. Hilary de eunuch, die haar door gebed genezen had haar vaak gekust had, haar vader had achterdocht en verzocht de ouderlingen om haar te sturen zodat hij hem kon bedanken. Toen ze hem bevalen te gaan begon hij bitter te huilen en vroeg hem te sparen voor die trip. Ze vertelden hem dat de keizer een rechtvaardig man die veel van de kerk hield en dat het niet verstandig was om zijn bevelen te negeren. Ze ging en werd begroet met allen die bij haar/hem waren. Toen had hij een privé ontmoeting met Hilaria en vroegen hem, waarom kuste en omarmde jij als heilig man de prinses? Toen vroeg ze om de bijbel en vroeg om hem niet te weerhouden om naar de wildernis terug te gaan. Ze brachten de bijbel en verzekerden het hem en toen maakte ze zichzelf bekend. Ze bleef er drie maanden en wilde terug, haar ouders weigerden, maar ze herinnerden hen aan hun eed. Toen schreef de keizer naar de gouverneur van Egypte en vraag hem elk jaar honderd bussels tarwe, zes honderd maten olie en alles dat de monniken nodig hadden naar hen te sturen. Hij lette er ook op dat er cellen werden gebouwd. Hij bouwde ook een prachtig paleis in het klooster van St. Macarius. Van toen af aan nam het aantal pelgrims geweldig toe. St. Hilaria bleef nog vijf jaar na haar terugkeer in de wildernis. Niemand wist dat ze een vrouw was tot ze stierf.

Uit cherpusphum.blogspot.com

16 januari, H. Honoratus (Honore): Latijn honor: 'eer,' honoratus: 'zeer geerd.'

Hij is geboren in Trier, Duitsland of in Lorraine, Frankrijk, rond 350 en stierf te Arles rond 429. hij is geboren in een Gallo-Romaanse familie van consuls. Hij kende goed de kunsten. Hij bekeerde zich in zijn jeugd van heiden tot christen en nam zijn oudere broer Venantius mee. Ze wilden de gewone wereld vaarwel zeggen, maar hun vader hield dat tegen. Eindelijk kreeg hij steun van de Heilige Caprasius, een heilige kluizenaar, die hun de weg van heiligheid leerde. Ze zeilden alle drie van Marseille naar Griekenland om in een verlaten gebied te gaan leven. Venantius stierf te Modon, Honoratus was ook ziek zodat hij en zijn mentor gedwongen werden om naar Rome te gaan. Hij wilde als heremiet gaan leven, maar God had andere plannen met hem. Eerst leefde hij bij Frejus. Twee kleine eilanden zijn er bij de kust van Cannes, een grote die Lero heette (nu St. Margaret) en de kleinere die Lerins heette (nu Saint Honorat) Rond 400 ging hij naar een kleiner eiland met anderen als Lupus van Troyes, Eucherius van Lyon en Hilary van Arles. Dit was het begin van het klooster Lerins die wel 1400 jaar geduurd heeft, de regel was die van St. Pachomius. Rond 426 werd hij gedwongen om aartsbisschop van Arles te worden, dat duurde maar drie jaar en hij stierf uitgeput in 429. zijn verwant Hilary volgde hem op als bisschop van Arles die een werk over hem schreef met de moeite die Honoratus deed op het eiland om niemand te bekritiseren, overwerkt of gek te laten worden, ondanks zijn slechte gezondheid. Velen bezochten het eiland en keerden in prima geestelijke toestand weer terug, onder andere H. John Cassianus. Hij wordt meestal afgebeeld als iemand die serpenten van het eiland Lerins verdrijft. Hij wordt soms afgebeeld als bisschop over Lerins met ene Phoenix onder en haalt water uit een rots met zijn mijter naast hem

Honoratus was bisschop van Arles in 426 en stichter van het klooster Lerin. De geestelijke vader van talrijke leidende figuren in de Gallische kerk.

H. Honorat en de H. Margareta waren broer en zus. Hij stichtte het klooster Lerins. Zij bestuurde op een naburig eiland een gemeenschap van christelijke maagden. Margareta mocht haar broer niet bezoeken, de regel verbood haar om een mannenklooster te bezoeken. Daarom smeekte ze haar broer om haar geregeld te bezoeken, maar ze klaagde over de weinige bezoeken. Er werd besloten dat de Honorat haar een bezoek zou brengen elke keer als de kers bloeide. Margareta bad nu tot God dat een kers die op de oever groeide elke maand zou bloeien. En het wonder gebeurde zodat Honorat maandelijks over de onder zijn voeten vast geworden zee stapte en zijn zuster een bezoek bracht.

Uit thebananarepublican.blogspot.com

Honorius I, de 70^ste paus, hij volgde op 27 oktober Bonifatius V op, 2 dagen na zijn dood. Hij werd bekend vanwege zijn bouwactiviteiten te Rome, reconstrueerde het aquaduct van Trajanus en herstelde het dak van de St. Pieter. Maar hij viel in onmin vanwege het monofysitisme en werd door het concilie van Constantinopel in 690 veroordeeld.

Uit en.wikipedia.org

Honorius II is geboren als Lamberto Scannabacchi en was paus van december 1124 tot aan zijn dood in 1130. Daarvoor was hij kardinaal bisschop van Ostia en Velletri en legaat van paus Callixtus II bij Hendrik V. Bij de pausverkiezing van 1124 werd Teobaldo Boccadipecaora door de kardinalen gekozen als paus Celestinus II toen Roberto Frangipani met gewapende tropen de verkiezing verstoorde en Scannabacchi tot paus uitriep. Na enkele dagen legde hij zijn ambt weer neer omdat hij dat niet met geweld wilde verkrijgen. Deze keuze werd door vele kardinalen zo positief ontvangen dat hij alsnog tot paus uitgeroepen werd en gaf celestinus het op zodat hij op 21 december 1124 normaal tot paus werd gekozen. Door zijn toedoen werd het concordaat van Worms in 1122 gesloten, de kloosterorde van de Norbertijnen werd goedgekeurd en hij deed Willem van Normandië in de ban vanwege zijn huwelijk in de verboden graad met de dochter van graaf Fulco van Anjou, hetzelfde met graaf Roger van Sicilië vanwege diens aanspraken op delen van Italië.

Uit www.nndb.com

Honorius III heette eigenlijk Cencio Savelli en was paus van 18 juli 1216 tot zijn dood. Hij stamde uit een adellijke familie en was kanunnik in de Santa Maria Maggiore en trad later in pauselijke dienst, in 1188 camerarius van de paus en als beloning voor zijn efficiënte bestuur ontving hij in 1193 de kardinaalshoed. In 1197 kreeg hij als taak de opvoeding van de latere Duitse keizer Frederik II. Een paar dagen na de dood van Innocentius III werd hij tot paus gekozen. Hij regeerde tijdens de vijfde kruistocht als gevolg van het vierde Lateraanse concilie en hij wilde hiervoor Frederik II inschakelen die hij in 1220 tot keizer had gekroond. Frederik werkte niet mee. Honorius ondernam in 1218 een kruistocht in Spanje en zette de bestrijding van ketters in Z. Frankrijk voort. Kardinaal Ugolino da Segni benoemde hij als beschermer van de Franciscanen en gaf zijn goedkeuring, erkende de Dominicanen en Karmelieten. Zijn Compilatio quinta; pauselijke vonnissen in briefvorm, werden samen gesteld en vast gelegd. Hij stierf op 18 maart 11227 en werd opgevolgd door Gregorius IX.

De purperen dovenetel wordt hen toegewijd, Lamium purpureum.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/