2 mei

Uit orthodoxwiki.org

2 mei, H. Athanasius de Grote, (Athanasius van Alexandri) : Grieks athanasia: 'onsterfelijkheid.'

Athanasius werd in 295 in Alexandrië geboren. Hij ontving een goede opleiding voordat hij diaken en secretaris werd van de bisschop van Egypte. Als naaste medewerker nam hij deel aan het concilie van Nicea, vooral werd het probleem behandeld dat enkele jaren daarvoor ontstaan was door de priester Arius, de Arianen. In 328 werd hij patriarch van Alexandrië. Zijn vasthoudende en soms harde, zij het ook noodzakelijke onverzettelijkheid jegens degenen die zich hadden verzet tegen zijn bisschopskeuze en vooral tegen de tegenstanders van het concilie van Nicea, bezorgde hem de onverzoenbare vijandigheid van de kant van de Arianen en hun geestverwanten. Hij wordt de vader van de orthodoxie genoemd vanwege zijn strijd tegen de Arianen. Ondanks de ondubbelzinnige uitkomst van het concilie, dat helder gesteld had dat de Zoon een in wezen is met de Vader, begonnen deze (Ariaanse) ideeën kort daarna toch weer de overhand te krijgen, in deze situatie kwam het zelfs zover dat Arius werd gerehabiliteerd en om politieke redenen werden ze gesteund door keizer Constantijn zelf en vervolgens door zijn zoon Constantius II. Toen hij voor hen moest vluchten, wel vijf keer tussen 336 en 366, kwam hij zelfs te Trier. Eenmaal definitief weer in het bezit van zijn bisschopszetel kon hij als bisschop van Alexandrië zich wijden aan de godsdienstige pacificatie en aan de reorganisatie van de christelijke gemeenschappen. Hij was een van de grootste kerkleraars die een grote invloed ten goede had in een voor de kerk hachelijke periode. Overleden op 2 mei 373.

Deze authentieke protagonist van de christelijke traditie werd al een paar jaar na zijn dood door de grote theoloog en Bisschop van Constantinopel, Gregorius van Nazianze, geroemd als ‘de steunpilaar van de Kerk’ en is altijd beschouwd als een model van orthodoxie, zowel in het Oosten als in het Westen. Het is dan ook niet toevallig dat Gian Lorenzo Bernini zijn beeld plaatste bij de groep van vier heilige Kerkleraren uit het Oosten en het Westen die in de prachtige apsis van de Vaticaanse Basiliek rond de Kathedra van de heilige Petrus staan, samen met Ambrosius, Johannes Chrysostomus en Augustinus.

Hij wordt beschouwd als de grondlegger van de leer van de H. Drie-eenheid en Maria als Moeder Gods. Tenslotte is Athanasius ook de auteur van meditatieve teksten over de Psalmen die later veel verspreid zijn, vooral: Het Leven van Antonius, de biografie van de heilige abt Antonius, dat geschreven is kort na de dood van deze heilige, juist in de tijd dat de Bisschop van Alexandrië als balling samenleefde met de monniken in de Egyptische woestijn. Athanasius was een vriend van de grote kluizenaar, zozeer dat hij een van de twee schapenvellen ontving die Antonius als zijn erfenis had nagelaten, samen met de mantel die de Bisschop van Alexandrië hem zelf had geschonken.

Hij wordt afgebeeld als Griekse aartsbisschop, vrij kaal hoofd en een baard. In de hand heeft hij een schriftrol als kerkvader, ganzenveer of pen, soms met een heiden onder de voet, Arius, of met een schip, verwijzing naar zijn vlucht over de Nijl.. soms zie je hem ook tussen twee zuilen, hij is de steunpilaar van de kerk. Wordt aangeroepen tegen hoofdpijn omdat hij ooit een vrouw daarvan genezen zou hebben.

Uit saints.sqpn.com

2 of 1 mei, H. Peregrinus Laziosi: (Pellegrinus, Peregrin) Het eerste deel, in Germaans is onze ‘bijl,’ met de betekenis strijdbijl, het tweede grima: ‘masker of helm, net als ons grimmig of boos. Het Latijnse peregrinus betekent ‘vreemdeling of buitenlander,’ wel behorend tot een bevriend volk, vgl. pelgrim.

Peregrinus Laziosi is geboren ca 1265 te Forli bij Ravenna uit een voornaam huis. Hij gaf in 1283 een oorvijg aan de medestichter van de Servitenorde, Philippus Benitius, toen die probeerde de burgers van Forli de gehoorzaamheid aan de paus terug te brengen. Deze generaal overste bood hem zijn andere wang aan waarop de 18jarige berouwde zijn daad en vroeg om vergeving die hem gegeven werd waarop hij zijn hoogmoedig leven veranderde en in Siena in de Servietenorde trad. Later werd hij zielzorger in zijn woonplaats. Met 60 jaar werd hij ziek door een aderontsteking in de benen die verbonden was met een beentumor zodat er een been van hem afgenomen zou worden. De nacht voor de operatie sloop hij naar de kapel om voor het beeld van Christus te bidden. Hij viel in slaap. Jezus kwam van het kruis en heelde zijn been. Toen de volgende morgen de dokter voor de amputatie kwam mankeerde zijn been niets meer en was gezond. Gestorven op 1 mei 1345 in dezelfde plaats. Zijn heilig verklaring gebeurde in 1726. Hij is patroon voor de kraamvrouwen, tegen ziektes als reuma, jicht, beenziektes en pest. Hij wordt vooral vereerd in de Oostenrijkse Alpenstreken. Hij wordt met het zwarte ordegewaad van de Servieten afgebeeld, met boek en kruis. Aan zijn been is duidelijk een wond zichtbaar, het been wordt soms door engelen ondersteund.

Uit www.aquinasandmore.com

2 mei, H. Zo: Grieks zoe of zooe: ‘geven.’ Door de Alexandrijnse Joden werd de naam gebruikt als een vertaling van Eva, later kwam hij ook voor bij de Byzantijnen. Het was bijvoorbeeld de naam van een Byzantijnse keizerin, ca 978-1050.

Zo is geboren in de 1^ste of 2^de eeuw in Klein Azië. Ze werd met haar man Hesperus en haar zoons Cyriacus en Theodulus tijdens Hadrianus tijdens de christenvervolgingen gevangen genomen. Toen ze weigerden aan de Romeinse goden te offeren werden ze te Attaleia gemarteld en aan de vuurdood onderworpen in 137.

Uit www.aquinasandmore.com

2 en 10 mei, H. Antonius van Florence. (Anthony of Florence, Antonio Pierozzi, ook De Forciglioni): Latijn, de vertaling is onzeker. De naam was al bekend bij een Romeins geslacht, b.v. Marcus Antonius. 1195-1231.

Antonius was bisschop van Florence, genaamd de ‘raadgever.’ Geboren op 1 maart te Florence als Antonino Pierozzi op 1 maart 1389 en trad in 1405 in de orde der Dominicanen waar hij eerst geweigerd werd vanwege zijn gezondheid, toen hij aandrong zei de prior dat hij alleen aangenomen kon worden als hij de hele canon wet uit het geheugen kon vertellen. Een jaar later, 1405, kon hij dat en werd aangenomen. Al gauw was hij belast met de leiding van verschillende huizen van zijn orde te Cortona, Rome, Napels en Florence die hij sterk wilde hervormen.

Hij was prior in verschillende kloosters, vicarus in Foligno in 1414, lid van de raad van Florence die een eind probeerden te maken tussen de schisma van Oosterse en Westerse kerk, vicaris generaal van de Dominicanen. Hij was betrokken bij het San Marco klooster dat hij door Fra Angelico van fresco ‘s liet voorzien zoals de Cosimo de Medici. In 1446 werd hij tegen zijn zin als aartsbisschop van de stad gewijd op initiatief van paus Eugene IV en won de harten van zijn medeburgers vooral vanwege zijn werk bij de pest en hongersnood van 1448 en bij de geweldige aardbeving van 1453 als ijverig leraar, uitstekend herder en onvermoeid weldoener van de armen op een zegenrijke manier werkzaam. Diplomaat, theoloog en genezer. Hij schreef een biografie van de H. Johannes Dominicus, een historie van de wereld en een werk over morale theologie, Summa theologica en de Summa confessionalis, Curam illius habes, ook Summa Chronica. Hij stierf op 2 mei 1459 te Florence en paus Pius II begeleidde zijn begrafenis. Antoninus had een grote reputatie vanwege zijn theologische kennis en was bij de vergadering van Florence te 1439. Paus Hadrianus VI verklaarde hem heilig op 13 mei 1523. Hij stond ook bekend als beschermer van de armen.

Patroon tegen koorts. Hij wordt afgebeeld als dominicaan in wit habijt met een mijter op het hoofd. In de hand een weegschaal met vruchten in de ene en een papierrol in de andere schaal met daarop Deo Gratias, God zij dank hij zou dat tegen een boer gezegd hebben in ruil voor een hoeveelheid fruit. Toen de boer er niet tevreden mee was schreef Antonius die woorden op een stuk papier, op de weegschaal woog dat zwaarder dan het fruit. Of waarin hij valse koophandel afweegt tegen Gods woord, houdt het kruis vast en geeft de zegen en absolutie. Wordt aangeroepen bij koorts en ongeluk. Vanwege zijn kleine gestalte wordt hij ook kleine Antonius genoemd (Antonino). Patroonheilige van Moncalvo bij Turijn.

De herik, Raphanus raphanistrum, is het kruid van de dag.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/