12 september

Uit www.agneskerk.org

12 september, Heilige naam van Maria. De overwinning op de Turken bij de stad Wenen was de oorsprong van dit feest. Dit werd ingesteld door paus Innocentius XI als dank vanwege de zege die Jan Sobieski te Wenen haalde op de Turken op 12 september 1683.

Uit saints.sqpn.com

12 september, 25 juni, H. Guy van Anderlecht (Gui, Guidon) : Germaans wid: ‘boud.’

Guido was, volgens een 12^deeeuwse vita, in Brabant geboren rond 950. Hij was een Brabantse boerenzoon en werd koster in de Onze Lieve Vrouwe kapel te Laken bij Brussel. Later werd hij koopman en maakte gedurende 7 jaar een pelgrimstocht naar Jeruzalem en Rome. Hij kwam zwaar ziek terug van een bedevaart en vestigde zich daarna te Anderlecht en stierf daar op 12 september 1012 aan dysenterie. Kort na zijn dood gebeurden er wonderen aan zijn graf waardoor zijn verering groeide en wordt nog vereerd in de kloosterkerk van Anderlecht. Boven zijn graf in de crypte van de St. Pieter zijn twee zware zerkstenen aangebracht en wie daar tussendoor kan kruipen verkeert in staat van genade.

Hij wordt afgebeeld in bruine pelgrimskledij met hoed, Sint Jakobsschelp, pelgrimsstaf met kalebas en reistas. Daarnaast staat vaak een koe of ander dier, zijn afkomst. Volgens de legende viel het paard dat zijn graf vernielde dood neer. Ook een ploeg komt voor omdat engelen de ossen leidden terwijl hij in gebed was, net zoals bij de H. Isidorus van Madrid. Patroon van kooplui, veehandelaars, de veemarkt te Anderlecht, boeren, knechten, kosters, klokkenluiders en pelgrims, wordt aangeroepen bij vee en kinderziektes en dysenterie.

12 september, Wonedulphus was deken van Anderlecht bij Brussel. Eens in de nazomer gingen de werklieden van Wonedulphus naar een akker om die te bezaaien. Toen zij er echter bij kwamen vonden ze het veld bedekt met een rijke oogst van de alle schoonste tarwe. Deze akker heet nog het Bunder van Mirakel.

H. Guido van Anderlecht maakte een pelgrimsreis naar Rome en nog verder, naar Jeruzalem en zal zeven jaar onderweg zijn. Eenmaal terug in Rome, ontmoet hij er de land deken van het aarts diaconaat Brabant, Wonedulphus, en het gezelschap bedevaartgangers. Het liefst zouden zij een bedevaart naar Jeruzalem ondernemen. Nou, dat is geen probleem, weet Guido.’ik ken de wegen en de talen’. En zo trekt hij nogmaals naar Jeruzalem met het Brabantse gezelschap. Op de terugtocht wordt Wonedulphus door een zware griep geveld. Vlak voor hij sterft, vertrouwt hij het gezelschap toe aan Guido's  goede zorg en geeft hem zijn gouden ring. Voor Guido staat het verzoek gelijk aan de roepstem van zijn Heer, en samen met de gezellen van de landdeken onderneemt hij de reis naar huis, een reis vol ontberingen en verstervingen. Uitgeput in Anderlecht aangekomen in 1012, is de ring het bewijs dat Guido de waarheid spreekt over de heilige dood van de land deken.

Guido, (=Gewijde: in de volksmond Sinter Wijen) is de patroon van de voorstad van Brussel, Anderlecht en was knecht bij een landbouwer. Op een dag was hij bezig het land te ploegen en stapte achter de werkdieren met zijn akkerstok. Hij stak die in de grond ten einde te kunnen knielen en bidden. De stok kreeg wortels, groeide, tooide zich met bladeren en werd een eik. De eik van Sinter -Wijen bestond, naar de sage, meer dan 600 jaar.

De bloem van de dag is de schildvormige passiebloem, Passiflora peltata en Heliopsis.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/