3 september

3 september of 12 augustus, H. Pius X: Latijn pius: ‘vroom.’ Naam van een aantal pausen van wie enigen heilig verklaard zijn.

Paus 1903-1914. Op 2 juni 1835 is hij geboren in Riese in Noord-Italië als Giuseppe Melchiorre Sarto. Hij groeide op in armoede. Hij studeerde theologie in het bisschoppelijk seminarie te Treviso en Padua en werd in 1858 tot priester gewijd. Na verschillende geestelijke functies werd hij in 1875 tot domheer en supervisor van het priesterseminarie in Treviso benoemd. De hem aangeboden verheffing tot bisschop van Mantua wees hij af in 1880, na bevel van Leo XIII nam hij dit in 1884 aan en werd op 12 juni 1893 kardinaal en drie dagen later tot patriarch van Veneti benoemd. Na de dood van Leo XIII werd hij op 4 augustus 1903 tot paus gekozen en op 10 augustus gekroond. Na Pius V was hij de eerste die streefde naar het invoeren van belangrijke hervormingen in de R.K. Kerk: ‘Omnia restaurare in Christo’ was zijn devies: ‘alles vernieuwen in Christus.’ Zo ook de encycliek Pascendi Dominici Gregis, de aanzet tot zuivering van de rooms-katholieke Kerk van deze modernisten. Zijn eerste daad als paus was om elke inmenging van een staat bij de verkiezing van een paus te verbieden. Hij was fel tegen het modernisme en was mede verantwoordelijk voor de oprichting van de Acta Apostolica Sedis, het zogenoemde staatsblad van het Vaticaan waarin sinds 1909 alle officile teksten van de Apostolische Stoel worden gepubliceerd. Hij was de paus van de kindercommunie omdat hij de vroegtijdige en veelvuldige H. Communie invoerde en sterk bevorderde. Hij is overleden op 20 augustus 1914, op 29 mei 1954 werd hij heilig verklaard.

Hij wordt als paus afgebeeld met de rechterhand opgeheven in zegenend gebaar. Omdat Pius X bekend stond als grote, zachtmoedige kindervriend en een ascetische liefdevolle persoonlijkheid, namen ook vele lagere en middelbare scholen hem tot patroonheilige.

3 september, H. Egolf: Germaans eg: ‘zwaardլ wolf: ‘wolf.’

Egolf was een benedictijner monnik te Fleury in Zuid Frankrijk. Martelaar rond 676.

Uit en.wikipedia.org

3 september, H. Remaclus van Stavelot, (Remakel, Remacle, Remaclus) : betekenis onbekend.

Hij is geboren ca. 600 in Aquitanië en was leerling van Sulpicius van Bourges, in 624 werd hij monnik in de abdij van Luxieul. Met Eligius van Noyon stichtte hij de abdij van Solignac waar hij de eerste abt werd. Rond 647 trok hij naar de Ardennen waar hij de abdij van Stablo (Stavelot) stichtte. Als leerlingen had hij St. Trudo en St. Adelinus. Door St. Amandus werd hij gewijd tot klooster- en missiebisschop in welke laatste functie hij vooral werkte in de heidense Ardennen. Rond 673 is hij overleden te Stavelot en kort daarna werd hij overgedragen naar de abdijkerk.

Hij wordt afgebeeld als bisschop met een wolf die op de rug een mand met stenen draagt omdat die zijn ezel had gedood en diens plaats nu moest innemen of dat hij de wolven verdreef uit het gebied van Stavelot. Wordt aangeroepen bij onvruchtbaarheid van vrouwen.

De gulden roede, Solidago virgo-aurea, en Asclepias incarnata zijn de planten van de dag.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/