22 januari

Over 22 januari

Heiligen van de dag, naamgeving, etymologie, relikwieën, hun werken en plaats, verering, wonderen, sterven, hoe ze afgebeeld worden,

Uit www.xn-st-vincentius-bersenbrck-htc.de

22 januari, Sint Vincentius van Saragossa (Zaragoza): Latijn werkwoord, vincere: ‘overwinnen,’ dus de overwinnaar. Naam van verschillende heiligen, wel 22.

De drager van deze naam was diaken van bisschop Valerius in Zaragoza en werd de eerste martelaar van Spanje tijdens de vervolgingen van Diocletianus, ca. 304.

Door de legenden over zijn heldhaftig doorstaan van velerlei martelingen verspreidde zijn verering zich al vroeg over heel Spanje, N. Afrika, Italië en Frankrijk en vandaar door de Bourgondische missionarissen naar de Elzas en verder naar Duitsland en Zwitserland.

Volgens de legende werd hij in zee geworpen met een molensteen om zijn nek, maar bleef hij gewoon drijven. Daarna werd hij letterlijk geroosterd, want ze verbrandden hem op een rooster.

Vincentius wordt voorgesteld als een diaken met een martelaarspalm in de hand. Hij heeft naast zich een rooster. Soms heeft hij ook een druiventros, boek, en een of meer kruiken, een sikkel of een zilveren haak, een wierookvat, kettingen (waarmee hij was vastgebonden in de gevangenis), een toren, bloemen (omdat hij in de gevangenis op scherven moest slapen, die toen hij ging liggen spontaan veranderden in bloemen) en een schip. Dat laatste is omdat zijn lijk over boord werd gegooid. Zeldzaam is dat een raaf op de molensteen zit, die hij ook bij zich heeft. Dat verwijst naar de raaf die een wolf van zijn aangespoelde lijk verjaagde. Naast Vincentius staan een of meerdere engelen hem te eten gaven toen hij vastzat. Vaak is de duif een attribuut van de heilige. Zittende op de schouder van de heilige is ze het symbool van hemelse inspiratie De H. Vincentius wordt afgebeeld met een duif aan het oor, symbool van hemelse ingeving.

Hij wordt aangeroepen tegen koortsen, buikpijnen, zweren en andere kwalen, patroonheilige van dakbedekkers, scholieren, steenbakkers, kuipers wijnbouwers en wijnhandelaars, dat naar zijn naam, vin. De stad Cabo de Sao Vicente in Portugal is naar hem genoemd. Hij wordt aangeroepen tegen buikpijn, koorts, zweren en om gestolen goed terug te krijgen.

Vincentius met zonneschijn geeft veel koren en wijn. Ook:

Geeft Sint Vincentius zonneschijn, dan is er hoop op koren en wijn.

Uit de.wikipedia.org

22 januari, H. Anastasius de Pers, (Anastasios) Grieks anastasis: ‘wederopstanding,’ als ‘door de doop tot nieuw leven opgestaan.’ Of geboren op de dag van de wederopstanding. Ook zijn er vier pausen van die naam.

Anastasius is een Perzische monnik die op 22 januari 628 gemarteld werd te Bethsaloe in Perzië. Heilige van de Katholieke en Orthodoxe kerk.

Hij is als zoon van de Perzische Magiër Bau onder de naam Magundat geboren rond 600. Was eerst leerling bij en goudsmid, diende de Perzische koning Chosrau II als soldaat in de cavalerie en streed tegen het oost Romaanse rijk. Onder generaal Farrkuhan was hij bij de verovering van Jeruzalem. Hij zou door de onderdrukking van de Christenen onder Chosrau II en het buit maken van het heilig kruis tot het Christendom overgegaan zijn. Verliet het leger en werd door de latere patriarch van Jeruzalem Modestus in 620 gedoopt en kwam als monnik in het Anastasios klooster. Vanwege een visioen verliet hij zeven jaar later het klooster en ging naar Caesarea waar hij door de Perzen gevangen genomen werd en naar Bethsaloe gebracht. Daar werd hij geweldig gefolterd en vervolgens met 70 andere christenen op 22 januari gehangen en onthoofd, het lichaam zou dan voor de honden gegooid zijn die het lijk echter niet aanroerden. Zijn relikwien werden daarna naar het Sergios klooster gebracht, volgens de legende door Honorius I naar Constantinopel en naar Beda daarna naar Rome, de kerk Vinzanzo ad Anastasio.

Hij wordt afgebeeld als monnik met een bijl in de hand vanwege zijn onthoofding, vaak met Perzische muts naar zijn afkomst. Patroon van goudsmeden en wordt tegen hoofdpijn en razernij aangeroepen.

22 januari, H. Gaudentius (Gaudenz): Latijn gaudere: ‘zich verheugen.’

Gaudentius is een legendarische martelaar uit de 4deeeuw in Bergell. (Graubunden)

Naar oude traditie een geloofsverkondiger in Bergell in kanton Graubunden. In Chur wordt hij als bisschop gezien en zijn feest was daar op 7 mei, elders was het op 2 augustus. In Bergell stierf hij ook de marteldood. De kerk met zijn graf werd pas in 850 vermeld, Casaccia aan de voet van de Septimer. Hij wordt afgebeeld als bisschop met mijter en staf.

Uit www.bridgemanart.com

H. Gaudentius, 1ste bisschop van Novara, 397 of 401. Hij is geboren in Ivrea (Piëmont) en in 418 gestorven te Novara.

Hij is al jong tot het christelijk geloof over gegaan, kwam naar Novara met de missionaris Laurentius om de heidense bewoners te bekeren, Laurentius werd door de heidenen gedood. Van Milaan reisde hij door de Orint om de verbande bisschop Eusebius van Vercelli te zoeken die hem weer terugzond naar Novara. Rond 398 wijdde Simplicianus van Mailand hem tot bisschop van Novara. Hij zou ook bevriend zijn geweest met Martin van Tours en H. Ambrosius.

Uit www.bierbeek.be

22 januari, H. Walter: Germaans wald, walt: ‘heersen,’ her: ‘heer of leger,’ dus ongeveer de heerser over het leger.

Walter van Bierbeek, (N. Brabant) is omtrent 1220 overleden. Hij was een zoon van de toenmalige heer Walter I van Bierbeek, mogelijk was hij in zijn jeugd schildknaap van hertog Hendrik I van Brabant en nam deel aan de mislukte derde kruistocht, 1189-1192 . ontgoocheld keerde hij terug naar Bierbeek en trad als lekenbroeder in het Cistersiense klooster van Himmerode, bij Trier.

Het bloempje van zijn dag is de kleine vroegeling, Draba verna, die nu wel eens bloeiend gevonden wordt.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/