12 april

Uit neatnik2009.wordpress.com

12 april, H. Julius: Latijn Iulius, naam van een Romeins geslacht waartoe Gauis Julius Caesar behoorde. Mogelijk van Grieks ioulos: ‘de wollige eerste baardharenլ,’dus de jeugdige, of van Jovilius: ‘aan Jupiter gewijd.’ In het N.T. als hoofdman die Paulus naar Rome moet brengen, Handelingen 27. De vrouwelijke vorm Julia als die van een christin in Romeinen 16:15. Verschillende heiligen zijn er van deze naam.

Julius was de 35^ste paus van 6 februari 337 tot 12 april 352. Een goed en mild persoon en een krachtig bestrijder van het arianisme. Tijdens zijn ambtsperiode werd er in Rome een synode gehouden en organiseerde het concilie van Sardica waardoor er een schisma tussen de oosterse en westerse kerk ontstond, Eusebius van Nicomedia, aartsbisschop van Constantinopel, werd afgezet en Athanasius de Grote werd als bisschop van Alexandri aangesteld en wilde er een concilie over houden, de Ariaanse bisschoppen weigerden dat te accepteren en Athanasius kwam naar Rome. Ook heeft zijn geprobeerd zijn machtspositie als paus te verbeteren. Hij werd opgevolgd door paus Liberius.

Hij wordt afgebeeld als paus met in de hand een brief uit 342 gericht aan de aanhangers van Eusebius van Nicodemi die zich tegen hem hadden gekeerd. Ook wel met kerkmodel omdat hij verschillende kerken in Rome bouwde. Schutspatroon van wijnbouwers.

Uit www.shafe.co.uk

12 april, H. Zeno van Verona: Griekse verkorting van Zenodotos: ‘geschenk van Zeus.’ In de oudheid een bekende Griekse naam, onder meer de grondlegger van de stocijnse filosofenschool, 340-270 v. Chr. Het is de naam van een 9 heiligen. Martelaars van de naam Zeno worden in de hagiografische bronnen van de oudheid meerdere malen uit verschillende streken genoemd.

Waarschijnlijk kwam Zeno uit Mauritanië (Afrika) Van zijn jeugd af aan had hij zich aan God gewijd en ondernam voor zijn benoeming een pelgrimsreis naar Palestina. Hij was de 8^ste bisschop van Verona onder keizer Julianus en Valerius, vanaf 362, de tijd dat het Arianisme weer opbloeide. Daar preekte hij tegen en tegen het nog aanwezige oude heidendom. Hij liet de oude liturgische boeken van Verona vertalen en preekte voor velen, was voor iedereen toegankelijk en zelfs Joden en heidenen werden bekeerd. Maar niet alleen het geestelijke leven stond hem voor, ook het lichamelijke welzijn en hij werd vader van het vaderland genoemd. Wat hij kreeg gaf hij weer weg, wat hij niet nodig had werd weggeschonken. Zamelde ook in het buitenland ook geld in, kocht gevangenen vrij. Hij bouwde een grote kerk in Verona die zo sterk bezocht werd dat de gelovigen met moeite plaats vonden. Hij wist ook vele maagden te bewegen zich in het klooster te vestigen of in hun huis voor eeuwig kuis te leven. Onder de wonderen lijken er vele duivelsuitdrijvingen te zijn en zou een man met zijn ossen van de verdrinkingsdood gered hebben door een kruisteken te maken en zei; 'ga weg Satan, doodt de mens niet die God geschapen heeft.' Hij stierf op 11 april 380 en werd de volgende dag begraven. Hij wordt ook vaak als martelaar afgebeeld, ook als bisschop met hengel en een zilveren vis. (zinnebeeld van bekeringen) zo wordt hij ook op oude zilveren munten van Verona afgebeeld. De Verlosserkers van Monte Amiato, de Nicolaaskerk van Treviso, de Thamoskerk van Pavia, de kerk van Cesena, de Dom van Praag, het klooster St. Zeno bij Reichenhall en de kruiskerk te Ulm bezaten relikwien van deze heilige of dachten ze te bezitten. Zijn schriften zijn nu in twee boeken verdeeld. Er zou ook, volgens Gregorius de Grote, een wonder in de kerk gebeurd zijn. Een vloed omspoelde al de muren waarin de H. Zeno was opgebaard, maar het water drong zelfs niet via de open deuren in de kerk. Zelfs toen het zo hoog steeg dat het de dakramen bereikte bleef het als een vaste muur voor de kerk staan, daarbinnen bevonden zich vele mensen die vanwege de ring van het water geen kant uit konden. Ze vreesden van dorst en honger om te komen en stilden hun dorst met water bij de deur wat zich goed liet smaken. Het bleef voor de kerk staan om de verdiensten van de martelaars te laten zien en diende als hulp omdat er in de kerk geen water was. Beschermheilige van Pistoja, Ravenna, Cesana, Pisa, Pavia en andere en vele kerken, altaren en kloosters. Als bisschop en martelaar is hij opgenomen in het Proprium van de Freysinger kerk.

Bij de overvoering door bisschop Rotaldus, 865, van zijn gebeente vond men in zijn graf nog, zonder de minste schade of verwelking, al de bloemen die men er in 427 in gelegd had. Het waren overigens echte wonderbloemen, want men had ze bij de dood van Zeno in het midden van de winter (januari nl.) groenend en bloeiend gevonden.

Heilige Zeno van 12 april zou onder keizer Gallienus, wiens dochter hij van boze geesten bevrijd hebben, rond 300 als martelaar gestorven zijn. Onduidelijk, maar hij heeft in Verona zijn eigen verering en er zijn zelfs twee Zeno kerken omdat in het midden van de derde eeuw hem een bisschopsstoel aangewezen zou zijn. In de dialogen van paus Gregorius wordt er een bisschop en martelaar vermeld waarvoor in Verona een kerk gebouwd zou zijn. In de bisschoppelijke overleveringen van Verona komen er echter geen twee Zeno's voor. De legende verhaalt dat hij de door de keizer geschonken gouden ketting direct gebroken had en aan de armen gaf.

De Siberische dikbladige steenbreek, Saxifraga crassifolia, die dan bloeit, staat als flos Zenonis bekend. Het is het leaf of Patrick, St. Patricks cabbage, het wordt gevonden op de bergen van Ierland, het land van St. Patrick.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/