20 mei

Uit hicatholicmom.blogspot.com

20 mei, Bernardino van Siena (Bernardinus). Germaans bern: ‘beer,’ hard: ‘sterk of moedig,’ dus ongeveer, sterk, moedig als een beer, een berenaard.

Bernardino is geboren te Massa Carrera (Marittima) op 8 mei 138 als Bernardino degli Albizzeschi. Hij was een telg van het geslacht Albizzeschi (Albiceschi) waar zijn vader gouverneur was. Hij werd opgevoed, na de vroegtijdige dood van zijn ouders op zevenjarige leeftijd, door een vrome tante en om zijn opleiding te voltooien ging hij enkele jaren in een ziekenhuis werken. Toen hij wetten leerde in Siena werkte hij in het ziekenhuis van Santa Maria della Scala, ook in de plaag van 1400 waaraan hij bijna stierf. In 1404 trad hij toe tot de order der Franciscanen waarvan hij een van hun promotors werd nadat hij al zijn bezittingen aan de armen had gegeven en probeerde de regels van hun aloude strengheid te herstellen. Op last van de generaal der orde vertoefde hij geruime tijd in Palestina. Rond 1406 voorspelde Vincent Ferrer dat zijn mantel iemand zou bedekken die nu naar hem luisterde en zei dat hij terugging naar Frankrijk en Spanje en aan hem de taak was om te evangeliseren voor de overige mensen van Italië. Zijn voorspelling kwam pas na 12 jaar uit.

In die tijd leefde hij waarschijnlijk in het klooster te Capriola, bij Siena. Hij zou een prostituee genezen hebben door haar te bestrijken zodat de demon uit haar lichaam verdween. In 1417 of 1418 ging hij naar Milaan. Na die twaalf jaar begon hij te preken door heel Italië en dat meer dan 30 jaar lang en speelde en grote rol in het herstel van de religie in de 15^de eeuw. Enorme groepen mensen kwamen om hem te horen, er zouden wonderen gebeurd zijn, donaties aan de Heilige Naam van Jezus nam enorm toe, vuren werden gestookt waarin afgoden werden verbrand. Meer dan 1 bisdom wees hij van de hand, maar aanvaardde uiteindelijk de betrekking van vicaris generaal der orde. In die betrekking stichtte hij de afdeling van monniken die zich ‘fratres de observantia’ noemden. Liet voor hen in Italië 500 kloosters verrijzen. Overleed op 20 mei 1444 te Aquila in Abruzzo. Wonderen die aan Bernardino toegeschreven werden namen snel toe en hij werd in 1450 door paus Nicolaas V zalig heilig verklaard.

Groot volksprediker die de godsvrucht tot de zoete Naam Jezus verspreidde.

In oude tijden droeg het gebergte die nu bekend is onder Bernardino de naam van Vogelberg, de hoogste top is die van de Muschelhorn totdat de heilige Bernardino van Siena aan de zuidzijde van die pas een kapel stichtte waarna het hele gebergte die naam ontving.

Hij wordt afgebeeld in grijs of bruin habijt, kaal hoofd en ingevallen wangen. Verder met schild, monstrans, ronde schijf of zon met daarop de letters IHS, aan het slot van zijn preek vertoonde hij het volk een schild met die letters en vroeg hen Jezus naam te eren. Soms een stadsmodel, van Siena, aan de voeten drie mijters, de afwijzing van het bisschopsambt van Siena Urbino en Ferrara. Ook een duif als teken van goddelijke inspiratie komt voor. Een aparte voorstelling toont hoe twee engelen deze heilige zwevend naar de hemel dragen, de zogenoemde elevatio. Patroon van reclame vanwege zijn trekken door het hele land, communicatie, gokken, ademhalingsproblemen, de stad Capri. Wordt aangeroepen bij bloedingen, borstkwalen, heesheid en longziektes.

Uit saints.sqpn.com

20 mei, 30 december, H. Felix: Latijn felix:’vԶruchtbaar, gelukkig of geluk brengend.’ Felicitas was de Romeinse godin van de vruchtbaarheid, het geluk. In Romeinse tijd was felix vaak de naam van slaven en overige vrijgelatenen, daarna reeds vroeg bij de Christenen. In het N.T. Felix, stadhouder te Cesara, Handelingen 23:24.

Paus Felix van 5 januari 269 tot 30 december 274. hij was Romein van geboorte. Er is weinig van hem bekend. Het was niet ongebruikelijk om op het graf van een martelaar de eucharistie te vieren. Al in dezelfde derde eeuw wordt dit gebruik bekrachtigd door paus Felix I. De wet over kerkwijding wordt ook aan hem toegeschreven.

Uit www.augustiniancanons.org

20 mei, Ivo, bisschop van Chartres.

Hij is geboren rond 1040 uit een adellijke familie. Studeerde te Parijs en later aan de abdij van Bec in Normandië. Hij werd naar de wens van zijn bisschop in 1078 prior in Beauvais en twaalf jaar later als bisschop van Chartres. Hij werd een felle bestrijder van simonie. Hij keurde de handelswijze van Filips I van Frankrijk af die zijn vrouw Bertha van Holland verlaten had om te trouwen met Bertrade van Anjou en moest daarvoor zelf naar de gevangenis.

Een van de geleerdste schrijvers uit de 11^de, 12^de eeuw, schreef onder meer twee uitgebreide canonieke werken, omstreeks 1094 een Decretum en na 1095 de Panormia. Enkele ideen uit deze boeken werkten door in het Concordaat van Worms in 1122. Daarnaast schreef hij vele brieven. Hij is overleden in 1117. Hij wordt wel met de eerst genoemde Ivo verward.

De bloem van zijn dag is de paardenkastanje, Aesculus hippocastanum.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/