22 december

Uit orthodoxwiki.org

22 december, H. Hungerus van Utrecht, (Hunger Frisus).

Hungerus was een Fries van geboorte. Toen de vergadering van de geestelijkheid geen besluit kon nemen om een bisschop te kiezen heeft ieder voor zich een hoofd gekozen die hem het beste scheen. Maar Odulfus keek niet op het uitwendige van een persoon maar op de verdiensten zei dat er wel een goede kerkvoogd onder hen was zonder nochtans de anderen te verachten. Hij heeft dan een zekere priester aangewezen die wel lelijk van aangezicht was maar voor God aanvaardbaar. Daar stemden dan iedereen mee in, hij werd de elfde bisschop van Utrecht in 866.

Tijdens of beter na de aanvallen van de Noormannen waar Utrecht geplunderd, kerk vernield mensen gedood is hij naar koning Lotharius gegaan in het klooster te Pruim. Hij kreeg in volle eigendom en ten eeuwigen dage een zeker klooster gelegen in het stadje Maaseik bij de Roer en ter ere van St. Petrus gesticht dat onder een andere naam bekend is als St. Odilaas berg, St. Odielienberg. Dat was op 11 januari 858.

In het jaar 863 wordt er gewag gemaakt van Hungarius van Utrecht; over de zaal Lotharius die zijn echte vrouw Teutberga of Thietbergis verstoten had en met een andere was getrouwd, zijn bijzit Valdrada, en heeft in zijn koninkrijk een concilie gehouden van al zijn bisschoppen, uitgezonderd Hungarius, bisschop van Utrecht die vanwege onpasselijkheid weg is gebleven. Hij kocht daar met geld de pauselijke gezanten om die later in Rome in een synode zijn afgezet en met de ban geslagen die ook over Valdrada werd uitgesproken en Lotharius met dezelfde straf heeft bedreigd die daarna naar Rome ging en zich met een valse eed en communie gezuiverd heeft.

Hij moet dus St. Odielienberg verlaten en leidde een armoedig zwervers bestaan tot aan zijn dood op 1 januari 866, waarschijnlijk te Prum. Wordt vereerd in Groningen, Haarlem en Utrecht. In Rotterdam op 7 januari. In het doodsboek van St. Salvators kerk staat op 22 december.

Hij wordt afgebeeld als bisschop, meest met een stralende ring die hij tussen duim en wijsvinger houdt, als verdediger van de huwelijkstrouw.

Odilbaldus werd zijn opvolger als twaalfde bisschop van Utrecht, Olibaldus.

Hij was ook een geboren Fries. Sommige schrijvers geven hem ook de naam van Egilbaldus of Egilbertus. Hij is rond 890 overleden.

Egilolbaldus werd de dertiende bisschop van Utrecht, Egilbertus, Eylbodus.

Hij was ook een Fries. Na tien manden geregeerd te hebben is hij op 25 september ontslapen in de Heer en in dezelfde kerk met Odilbaldus begraven.

22 december, H. Adam van Saxen.

Adam was een Cisterse priester in de abdij van Loccum in Saxen waar hij en opmerkelijke devotie had voor Maria. Stierf rond 1210.

22 december, H. Amaswinthus van Malaga.

Amaswinthus was een monnik en abt te Silva de Mlaga, Andalusië, in zuidelijk Spanje voor 42 jaren. Hij stierf met hanengekraai en geloofde in de opstanding, 982.

Uit www.tomathien.org

22 december, H. Chaeremon, Ischyion en andere martelaars.

Zijn gestorven rond 250. In het jaar 250 hebben de christenen in Egypte enorm geleden vanwege de achtervolgingen onder Decius. In hun pogingen om aan die bedreiging te ontkomen vluchtten vele christenen of stierven in verbanning. Dat zou ook het lot geweest zijn van de oude bisschop Chaeremon van Nilopolis. He was al een oude man die met een aantal metgezellen naar de bergen van Arabië ontsnapte. Dat was het laatste wat iemand van hem zag, zelfs toen zijn medebroeders hem gingen zoeken vonden ze geen spoor van hem. Die achterbleven deden het niet veel beter. Ischyrion was de procureur van een magistraat uit Alexandrië. Zijn werkgever stond erop dat hij aan zijn geloof zou verzaken en offeren aan heidense goden. Toen Ischyrion weigerde stond de magistraat tegen hem op en gaf bevel dat hij eerst geslagen en dan wreed ter dood gebracht moest worden.

22 december, H. Flavian van Acquapendente.

Flavian zou de vader geweest zijn van St. Bibiana en was eerst een prefect van Rome. Julianus de afvallige liet hem als een slaaf op zijn voorhoofd branden en verbande hem naar het kleine dorp Acquapendente in Toscane. Daar stierf hij in gebed in 362. Daarna werd zijn vrouw Dafrosa onthoofd.

Uit omniumsanctorumhiberniae.blogspot.com

22 december, H. Marianus Scotus. (Muirdach MacRobartaigh)

Hij is geboren te Donegal, Ierland. Net zoals vele andere Ieren ging hij met metgezellen voor een pelgrimsreis naar Rome. Op zijn terugweg werd hij overgehaald om een Benedictijner monnik te worden te Michelsberg bij Bamberg. Vandaar trok hij naam opper Minster te Ratisbon. In 1078 stichtte hij en werd abt van St. Peterճ abdij, het begin van de congregatie van Schotse kloosters in zuidelijk Germanië. In zijn vrij tijd schreef hij manuscripten over. hij overleed in Germanië in 1086.

22 december, Zeno van Nicomedia, zie 12 april.

In de naam van God maakte de soldaat Zeno Diocletianus belachelijk toen hij offerde aan Ceres. Zijn kaak werd gebroken voordat hij onthoofd werd in 303.

Een heide, Erica pellucida, is hun feestdagbloem, ook de Zantedeschia.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/