26 oktober

Uit en.wikipedia.org

26 oktober, H. Evaristus: Grieks euarestos: ‘welgevallig,’ een nieuwtestamentisch woord, Rom. 12:1.

Paus is de vijfde paus, ca. 99-107 of 98-105. Volgens de overlevering zoon van een hellenistische jood uit Bethlehem en stond bekend met de naam Aristus: welgevallig, volgens de Liber Pontificalis van Griekse afkomst, maar een Joodse vader te Bethlehem. Hij werd paus onder het bewind van keizer Domitianus, grondleger van het college van kardinalen die later samen een paus zouden kiezen. Wordt vereerd als martelaar waar niets van bekend is.

Uit www.lagis-hessen.de

26 oktober, H. Witta, verlatijnst tot Albinus of Albuin: Latijn albus: ‘wit.’

Witta is geboren rond 700 in Engeland en was medewerker van Bonifatius die hem in 742 als eerste bisschop van Buraburg, bij Fritzlar in Hessen, wijdde. Een jaar later nam hij deel aan het Frankische concilie dat Bonifatius bijeen geroepen had. Na de dood van de bisschop werd het bisdom Buraburg met die van Mainz verenigd. Hij is gestorven in 760 te Buraburg.

26 oktober, H. Sigibald, Sigisbald: Germaans sigi: ‘zege of overwinning.’ bald: ‘stoutmoedig.’

Sigibald was bisschop van Metz rond 716.

26 oktober, H. Bernward, zei 20 mei.

Uit www.berkshirehistory.com

26 oktober, Alfred (oude Engels lfrēd /վl.fre)

Hij is geboren rond 849 en 849 te Wantage, nu te Oxfordshire als vijfde en jongste zoon van koning Aethelwulf van Wessex bij zijn eerste vrouw Osburga. Op vijfjarige leeftijd zou hij naar Rome gezonden waar hij, volgens de Angelsaksische kronieken, door paus Leo IV gezalfd werd als koning. Zijn kroning kon toen niet voorzien worden want hij had nog drie oudere broeders, mogelijk werd hij tot consul gezalfd. Of naar zijn latere reis met zijn vader als pelgrim naar Rome waar hij een tijdje aan het hof van Karel de Kale verbleef. Op de terugweg uit Rome in 856 werd Ethelwulf door zijn zoon Ethelbald afgezet en stierf twee jaar later. Wessex werd achtereenvolgens door zijn drie broers geregeerd.

In 868 trouwde hij met Ealhswith, dochter van Ethelred Mucill die ealdorman van de Gaini genoemd wordt, de mensen van Gainsborough. Ze hadden vijf of zes kinderen waarvan Edward the Elder zijn vader als koning van Sussex opvolgde.

Met de derde broer, Ethelred I, begon zijn openbare leven omdat hij dicht bij de troon stond, mogelijke opvolger was. In 868 vocht hij naast Ethelred en ze waren niet in staat de Denen uit Mercia te houden. Een twee jaar wist hij ze uit Wessex te houden door ze te betalen, dat duurde tot 870 en het jaar dat erop volgde heet ‘Alfred’s year of battles.’ Er zouden negen gevechten geweest zijn van gunstig in de battle of Englefield op 31 december 870 tot ongunstig op de zege en battle of Reading op 5 januari 871 met vier dagen later een briljante victorie op de battle of Ashdown wat vooral op zijn naam geschreven wordt. Op 22 januari weer verslagen te Asing en op 22 maart te Merton (mogelijk Marden). In april 871 stierf Ethelred en Alfred volgde hem op, hoewel Ethelred twee zonen naliet. Terwijl hij met de begrafenis bezig was versloegen de Denen zijn legeren vervolgens hem te Wilton in mei. Hierop volgde vrede en de Denen veroverden de volgende vijf jaar andere delen van Engeland. Onder hun nieuwe leider, Guthrun, braken ze door het Engelse leger en belegerden Wareham in Dorset en van daaruit trokken ze naar Exeter. Daar blokkeerde Alfred ze met hulp van een storm die de vloot verstrooide zodat de Denen wijken moesten naar Mercia, ze maakten in januari 878 een plotselinge aanval te Chippenham waar de meeste mensen overleden, uitgezonderd Alfred die via bos en moeras ontkwam zodat hij na Pasen een fort maakte te Athelney van waaruit hij verder vocht. Een populaire legende verhaalt dat bij zijn vlucht hij onderdak kreeg van een boerin die niet wist wie hij was en waar hij op koeken moest letten die ze kookte bij het vuur. Bezorgd over de problemen in zijn rijk liet hij ze aanbranden waarop ze hem uitfoeterde totdat ze hem herkende als koning, maakte haar excuus, maar Alfred stond erop dat hij zijn excuus moest maken. Vanuit dat fort dat in moerassig eiland lag wist hij een goede versterking op te bouwen. Een ander verhaal is dat hij zich vermomde als minstreel om in Gunthurs kamp te komen en zijn plannen te ontdekken. Dit leidde tot de battle of Edington, bij Westbury, waar hij won. De Denen gaven zich over, Guthrun en 29 van zijn hoofden ontvingen de doop. Als resultaat werd Engeland in twee delen gesneden, de zuidelijke helft door de Saksers en de noord/oostelijke half met Londen, toen bekend als Danelaw, door de Vikingen. Het volgende jaar werd Wessex en Mercia gezuiverd van invallers. De tijden veranderden, de volgende vijf jaar was er vrede, de Denen waren elders in Europa bezig. Een landing in 884 of 885 bij Plucks Gutter werd tegen gehouden wat ze aanmoedigden om de oost Denen te verdrijven. Londen werd in 885 ingenomen, er kwam een overeenkomst tussen Alfred en Guthrun, de Treaty of Alfred and Guthrun. In 892 of 893 vielen de Denen opnieuw aan en trokken naar Engeland in 330 schepen in twee divisies, de grootste te Appledore en de kleinste onder Haesten bij Milton. Ze namen hun vrouwen en kinderen mee wat op een kolonisatie en verovering sloeg. Alfred nam een positie in waar hij ze beide zien kon. Terwijl hij in gesprek was te Haesten braken de Denen te Appledore uit, richting noorden. Ze werden door Alfred ‘s oudste zoon, Edward, overrompeld en verslagen te Farnham. Ondertussen waren andere Noormannen bezig Exeter te belegeren, wat Alfred verhinderde. Ook die van Haesten werden tegen gehouden. Nadat ze zich verzameld hadden braken ze plotseling door en bereikten de muren van Chester. De Engelsen volstonden om alle voorraden in de buurt weg te halen zodat ze in de winter zonder voedsel kwamen te zitten. Op het eind van dat jaar en vroeg 895 droegen ze hun schepen naar de Thames en vestigden zich een 30km boven Londen. Een eerste aanval werd tegen gehouden, later zag Alfred kans om middels een blokkade in de rivier te krijgen zodat Deense schepen geen uitgang meer hadden. Het volgende jaar gaven ze de strijd op, sommigen gingen naar Northumbrië, anderen naar Oost Anglia. De lange campagne was over. Daarna versterkte hij zijn vloot, waarschijnlijk om andere invallen te kunnen vermijden. Door velen wordt hij gezien als de stichter van de Engelse navy, de eerste Amerikaanse vessel is Alfred genoemd. Organiseerde zijn leger, bouwde burhs of boroughs, zorgde voor administratie, financin en recht. Hij correspondeerde met Elias II, patriarch van Jeruzalem, zond mogelijk een missionaris naar India. Er was ook contact met de kalief van Bagdad, verzoeken bij de paus, handel met Pruisen en andere landen. Bonden en onderwerpingen van andere Engelse rijken. Zijn bekendste werk was de Code over lang gevestigde wetten van Christelijke koninkrijken Kent, Mercia en Wessex die Alfred ‘s Deemings of book of dooms vormde (wetboeken). Vestigde weer enkele nieuwe kloosters, hoewel geen nieuwe opleving van kloosters, zorgde voor vertalingen van oude boeken als de dialoog van Gregorius en Gregorius pastorale zorg, Universal history van Orosius en Beda ‘s ecclesiastical history of the English people en andere. Hij overleed op 26 oktober, mogelijk 901 en begraven in de Old Minster te Winchester, daarna naar New Minster dat mogelijk ter zijne eren gebouwd is.

De bloemen van hun dag is de Amerikaanse gulden roede, Solidago petiolaris, en Gypsophila.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/