28 oktober

Uit truthbook.com

28 oktober, H. Simon Zelotes (Simon de ijveraar): Simon betekent שמעון ‘horen, luisteren.’ Griekse vorm van Simeon, in Grieks betekent simos een ‘stompe neus,’ vergelijk Simonoides, de naam van een Grieks lierdichter uit Ceos ca. 500 v. Chr. Bij Tacitus komt ook de naam Simo(nis) voor als die van een Jood. Vanuit Germaans si-man, betekent het zege-man.’ In het N.T. vrij frequent, Simon Petrus.

Simon Zelotes; de ijveraar, apostel, Lucas 6: 15, Handelingen 1: 13. Hij wordt de ijveraar genoemd omdat hij deel uitmaakte van de zeloten die ijverden voor de bevrijding van Israël. Verder is er weinig van hem bekend. Om hem te onderscheiden van Simon Petrus wordt hij Kananaios of Kananites genoemd, Mattheus 10:4, Marcus 3:18 en in de lijst van apostels in Lucas 6: 15 wat herhaald wordt in Handelingen 1:13, Zelotes.

In latere traditie wordt hij vaak geassocieerd met Judas Thaddeus, de broer van Jacob de minderen en ze hebben op dezelfde dag hun feest. De meest verspreide traditie is dat hij in Egypte preekte en daarna met Judas in Perzië en Armenië waar beiden gemarteld werden rond het jaar 70. Deze versie wordt in de gouden legende gevonden. Latere traditie ontwikkelt een onafhankelijke persoonlijkheid voor Simon en speciaal over zijn lot. De ene traditie zegt dat hij naar het Midden Oosten reisde en Afrika, anderen zeggen dat hij Engeland bezocht, mogelijk Glastonbury, en gemarteld werd in het tegenwoordige Lincolnshire. Anderen en aangemoedigd door zijn bijnaam stellen dat hij gewikkeld was bij een complot tegen de Romeinen dat bruut onderdrukt werd.

Hij wordt afgebeeld als apostel, blootsvoets. Volgens de legende is hij door midden gezaagd waarom hij steeds afgebeeld wordt met een zaag in de hand, soms met een kruis omdat hij volgens andere bronnen gekruisigd werd. Verder met een anker, schip, roeispaan, enkele vissen, lans, knots en een zwaard of bijl. Soms staat hij op een zon als verwijzing naar de zonsverduistering bij zijn marteling of houdt een vaandel vast met de tekst uit de geloofsbelijdenis; Sanctorum communionum, remissionem peccatorum, ‘de gemeenschap van de heiligen, de vergeving van de zonden.’ Patroonheilige van ververs, leerlooiers, houthakkers, metselaars en wordt aangeroepen tegen vrouwen die de baas spelen.

Uit www.marypages.com

28 oktober, H. Judas Thaddeus: Aramees tadda: ‘de dappere.’ In Mattheus 10:3 is het de toenaam van de apostel Judas. Judas Thaddeus zou de broer zijn van Jacobus de mindere, zoon van Cleophas, neef van Maria en Jozef, bloedverwant van Christus waarvan gezegd wordt dat hij veel op hem leek. Hij was mogelijk een visser. Preekte in Syrië, Mesopotamië en Perzië met Simon. Heler, duivels uitdrijver, kon duivelse afgoden uitdrijven waardoor de demonen uit de beelden vlogen die dan verkruimelden.

Naar de westelijke sagen zou hij met Simon aan de Perzen het evangelie verkondigd hebben en daar als martelaar zijn gestorven. Dat is waar de oude legende van Edessa de Judas met Thomas vergelijkt die al in 200 als apostel van Parthi gold, Thaddeus werd daarentegen op het christendom in Edessa teruggevoerd.

De kerkvader Hiëronymus noemt deze apostel de drie-namige omdat hij ook nog Lebbeus heet wat waarschijnlijk net als Thaddeus ‘hartekind,’ betekent. Volgens de overlevering is hij gedood met een hellebaard, een moordwerktuig dat bestaat uit een strijdbijl aan een lange spies wat zijn attribuut is. Dat zou in Perzië gebeurd zijn, relikwieën zijn er te Rome in de St. Pieter, Reims en Toulouse.

Soms wordt hij met een kruis afgebeeld omdat hij volgens sommigen gekruisigd werd.

Men noemt hem de patroon van de ‘verwanhoopte zaken,’ wanhopig of onmogelijke zaken, wat mogelijk verband houdt met het verhaal van de twee kleinkinderen van de apostel die voor de keizer gebracht werden en als hun bezitting een stuk akkerland opgaven waarvan de opbrengst juist voldoende was om de schatting aan de keizer te kunnen betalen. Of wanhopig vanwege de verwarring bij vroege Christenen tussen de ene Judas en de andere Judas die de verschillen tussen de namen niet begrepen, ze vroegen nooit om zijn hulp en zijn verering was een verloren zaak. Verder wordt hij afgebeeld als een gebaarde man die een boek vast houdt, boot, zwaard en bijna altijd met een medaille die het profiel van Christus erop waar hij op leek en meestal met een kleine vlam boven zijn hoofd, vaak draagt hij een pen of zit aan een schrijftafel als verwijzing naar zijn canonieke epistel.

Weerspreuken.

Sint Simon en Judas:

Als Simon en Judas henengaan, dan komt de winter aan.

Als Simon en Judas komen, begint men de winter te schromen.

Is Simon en Judas voorbij, dan is winter kort nabij.

28 oktober, H. Abraham: Hebreeuws, waarschijnlijk ‘de (goddelijke) vader is barmhartig.’ In het O.T. uitgelegd als \vader van een menigte volken,’ de oorspronkelijke vorm was Abram Genesis 11:26 de (goddelijke) vader is verheven.

Abraham was bisschop van Efeze in het midden van de 6^de eeuw.

Uit www.bridegemanart.com

28 oktober, Faro: verkorte Germaanse naam, waarvan het eerste deel terug te vinden is in onze varen.

Faro van Meaux was een Frankische edelman uit Meaux. Hij was gehuwd met Bichild, maar zou in overeenstemming met zijn vrouw een celibatair leven zijn gaan leiden. Hij werd monnik en later bisschop van Meaux na 627 en kanselier van Dagobert I, stichter van de abdij St. Faron bij Meaux. Faro was van regionaal belang voor de verspreiding van het christendom .Hij schonk de H. Fiacrus land om een klooster te stichten.

28 oktober, H. Honoratus: Latijn honor: ‘eer,’ honoratus: ‘zeer geëerd,’

Honoratus was bisschop van Vercelli en gewijd ca. 395. Gestorven op 28/29 oktober na 397. Er wordt ook vermeld dat hij met Eusebius van Vercelli in verbanning geleefd had en in 395 als opvolger van bisschop Lidmenius aantrad die tot dan toe bisschop van Vercelli geweest was. De H. Ambrosius van Milaan was hierin zijn voorspreker.

Chrysanthemum serotinum, Aster sparsiflorus, en Ceanothus zijn de feestdagbloemen.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/