14 oktober

Uit en.wikipedia.org

14 oktober, H. Calixtus I (Callistus): Grieks kallistos: ‘de zeer schone,’ de vormen met een x staan onder invloed van Latijn calix: ‘beker of kelk.’ Vier pausen van die naam.

Calixtus is rond 155 te Rome geboren en waarschijnlijk als slaaf en ook waarschijnlijk diaken van de begraafplaats aan de Via Appia die later catacomben van Calixtus genoemd worden. Hij werd bisschop van Rome in de jaren 220 tot 226 tijdens de regering van Alexander Severus die, naar men zegt, hem toestond om de fraaie kerk van Santa Maria Trastevera te bouwen waar nu zijn relikwieën liggen. Hij streed tegen de dwaalleer van Sabellius, door het verstoren van de Joodse godsdienst werd hij als slaaf gedwongen in de bergen van Sardinië te werken. Later werd hij onder de bisschop Zephyrinus met de leiding van de Roomse geestelijkheid bedeeld en na diens dood zelf bisschop. Met Hippolytus lag hij vanwege de Drievuldigheid leer in strijd. Werd later paus. Overleden in 222. Aan zijn marteldood wordt getwijfeld, hoewel hij onder de heiligen is opgenomen.

Wordt afgebeeld als paus met een put, waarin hij gegooid zou zijn, soms ook met een molensteen om de nek en een graftombe, omdat hij de lichamen van martelaren opspoorde.

Uit www.tourismus-triefenstein.de

14 oktober, H. Burghard: (Burkhard) Germaans burg: ‘bescherming,’ hard: ‘hard of sterk,’ dus ongeveer, sterke beschermer.

Burghard werd door Bonifatius tot bekering der Thuringers uit Engeland geroepen en tot eerste bisschop van Würzburg gewijd in 714. Hij bevond zich bij het gezelschap die naar Rome vertrok om er de verwijdering van Childeric en de benoeming van Pepijn tot koning van Frankrijk te bewerken. Hij was zeer afkerig van alle nodeloze pronk zodat een stok van vlierhout hem tot bisschopsstaf diende. Burkhard begon aan de bouw van de dom aan de Martyriensttte die Kiliaan als houtkerk naar Schotse bouwwijze noemde en stichtte in 750 het Andreasklooster. Naar de overlevering zou hij in 751 zijn ambt neergelegd hebben en trok zich terug in een druipsteengrot bij Hohenburg, nu Homburg. Volgens overlevering is hij in die grot, =de Burkhardusgruft, gestorven. In werkelijkheid overleed hij tijdens een bedevaart naar Rome bij de overgang van de Apennijnen in 753, zijn relikwieën werden naar de dom op 14 oktober 990 overgedragen dat met Ierse Benedictijnenmonniken bezet was. Patroon van spierziektes, reuma, steen en nierpijn. Boerenregel: ‘Mit Burkhardi Sonnenschein, schuttet Zucker in den Wein.’

Uit saints.sqpn.com

14 oktober, H. Gaudentius (Gaudenzo; Gaudenzio): Latijn gaudere: ‘zich verheugen.’

Gaudentius was de 1^ste bisschop van Rimini in de 3^de eeuw en volgens de legende afkomstig uit Efeze. Hij was uit Rome naar Rimini gezonden om de heidenen te bekeren. Is op 14 oktober 360 overleden of vermoord door de Arianen en wordt als martelaar vereerd.

Uit www.nieuwsbronnen.com

14 oktober, H. Donatus van Reims (Donatianus, Donaas, Donas) : Latijn, ‘door God geschonken.’ Reeds de naam van een bisschop van Carthago ca. 313-360 later van verscheidene heiligen.

Donatianus was de zevende bisschop van Reims in de 4^de eeuw, 360 tot 390.

Volgens de legende zou paus Dionysius een rad met vijf kaarsen naar Donatius gegooid hebben om hem uit de Tiber te redden. Dit deed men aanvankelijk gewoon omdat men ervan overtuigd was dat dit rad bij de drenkeling zou blijven, waardoor men als die persoon aanstrandde hem een katholieke begrafenis zou kunnen geven. Nu heeft dit bij de heilige Donatianus als redding gediend. Nog opmerkelijker was het feit de vijf kaarsen die op het rad stonden bleven branden. Daardoor wordt Sint-Donaas in de kunst vaak voorgesteld met een wiel waarop 5 kaarsen branden. En van de belangrijkste afbeeldingen van de Heilige Donaas, is terug te vinden op het schilderij ‘Madonna met Kanunnik Van der Paelen.’ door Jan van Eyck waar hij als patroonheilige van de Sint Donaas kathedraal in Brugge optreedt. De beenderen van Donatius, gestorven aan een natuurlijke dood rond 389 werden oorspronkelijk begraven in Corbie, Frankrijk. Vervolgens werden ze naar Torhout overgebracht.

In de 9^de eeuw schonk Karel de Kale het gebeente aan Graaf Boudewijn van Vlaanderen die ze in 863 overbracht naar de collegiale kerk op de Burg in Brugge waarna die kerk de Sint Donaaskerk werd. Sindsdien is Donatianus ook de patroonheilige van de stad Brugge. Brugge werd middelpunt van zijn verering nadat in 863 zijn relikwien daarheen overgebracht waren. Zijn feestdag is op 14 oktober, waarop de Vlamingen hem vereren als beschermer van de landen omtrent de zee.

Hij wordt afgebeeld als bisschop met zwaard en lans. De afbeelding met bliksemschicht komt omdat hij aangeroepen wordt tegen bliksem wat wel aan de H. Donatus van Munstereifel toegeschreven wordt en die met hem hier verwisseld is.

14 oktober, H. Hildegonda: Germaans hild en gond betekenen beiden ‘strijd’ of er worden verschillende wijzen van strijd bedoeld. De naam komt voor in het Waltharilied. Ze was een verloofde van Walther van Aquitaine.

Hildegonda is een Beierse heilige uit de 12^de eeuw van wie slechts een legendarische vita bestaat. Ze was een dochter van graaf Goswin van Hochstadt en deed de gelofte om nimmer te huwen en stierf op de dag van het haar opgedrongen huwelijk. Op de plaats van haar sterven richtte haar vader na 1129 het klooster Munchaurach op.

14 oktober, H. Rusticus: Latijn, ‘landelijk of eenvoudig,’ als zelfstandig naamwoord ‘boer.’

Hij wordt in de bisschopslijsten van Trier opgevoerd. De bron hiervan is levensbeschrijving van Goar die hem boetvaardige noemt. Hij was mogelijk de door koning Chlothar ingezette tegenbisschop in de tijd van de verdrijving van bisschop Niketius. Hij is waarschijnlijk gestorven in 574.

De bloem die met deze dag verbonden is de Indische Alant, Inula indica, verder Hibiscus.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/