2 oktober

Uit www.hetkatholiekegeloof.nl

2 oktober, HH. Engelbewaarders. Een vervolgfeest op het feest van de H. Michal, 29 september. Gods engelen vergezellen ons door het leven, zijn dus beschermengelen.

Dit wordt onder andere uit de Bijbel gehaald met de passages van Mattheus 18:10;’Hoedt u er voor een van deze kleinen te minachten, want Ik zeg u: zij hebben engelen in de hemel en deze aanschouwen voortdurend het aangezicht van Mijn Vader die in de hemel is,’ en Handelingen 12:1ջ ‘Maar zij bleef volhouden dat het werkelijk zo was. Toen zeiden ze: ‘dan is het zijn engel.’’.

De Catechismus van de Katholieke kerk zegt in artikel 336: Vanaf de kinderjaren tot de dood is het menselijk leven omringd door hun bescherming en voorspraak. Iedere gelovige wordt terzijde gestaan door een engel om hem als een behoeder en herder naar het leven te leiden. Vanaf het aardse bestaan neemt het christelijk leven in het geloof deel aan de gelukzalige gemeenschap van engelen en mensen, verenigd in God. Zo is elke ziel toevertrouwd aan een engel, de schutsengel. Het feest van de engel als schutsengel van een stad of koninkrijk komt voor het eerst voor in Spanje in de 15^de eeuw. Het feest van de persoonlijke engelbewaarder werd ingesteld te Rodez door Franois d’Estaing in 1518 en werd aanvankelijk op 1 maart gevierd. Door paus Clemens X officieel voor de hele kerk verplicht gesteld.

Engelen lijken op jonge mannen met vrouwelijke gelaatstrekken, meestal met lange haren en vleugels op de schouders. Meestal wijzen ze met een arm naar de hemel terwijl de andere beschermend om een schouder staat. Engelbewaarders zijn schutspatronen van kinderen en dronkaards.

Uit armsopenwide.wordpress.com

2 oktober, H. Leodegarius van Autun, (Loger, Leodegard, Luitger, Leger, Legerus) : Latijn leo, Grieks leoon: ‘leeuw.’ Naam van verscheidene heiligen.

Hij is geboren rond 616 als zoon van de edele Bobilo en de H. Sigrida, broer van de H. Warrinus van Atrecht. Hij werd opgevoed aan het hof van Chlotarius II. Hij werd monnik in 650 en een jaar later abt in de abdij van Saint Maixent lՅcole, zuidwesten van Poitiers, raadgever van koningin Bathildis en leraar van haar kinderen. In 663 werd hij bisschop van Autun. Hij bestreed het manichesme en hervormde de seculiere geestelijkheid. Hij steunde koning Childerik II in zijn strijd tegen Ebroin, maar na de dood van Childerik viel hij in handen van Ebroin die hem beschuldigde van de aanstichting van de moord op Childerik II en liet hem gevangen zetten in het klooster van Fecamp waar hij werd gefolterd, de beulen staken spijkers in zijn ogen, sneden zijn tong en lippen af en tenslotte onthoofden ze hem op 2 oktober 679.

Hij staat bekend als kloosterhervormer en wordt afgebeeld als bisschop met martelaarspalm, soms houdt hij een boor in de hand of in zijn ogen. Ook liggen zijn ogen wel op een boek, net zoals zijn tong, spijkers in de ogen komen ook voor.

Hij wordt aanroepen tegen blindheid en oogkwalen en ook tegen bezetenheid en is patroon van het kanton Luzern, Autun, Gebweiler en Murbach en van de molenaars.

Uit feastssaintsmedievalchurch.blogspot.com

2 oktober, H. Thomas Cantilupe. Aramees, ‘tweeling,’= Grieks didymus. 12 heiligen zijn er van die naam.

Thomas is geboren rond 1218 in Engeland uit een voorname familie. Hij studeerde te Oxford en Parijs en werd doctor voor wereldlijk als kerkelijk recht. De universiteit van Oxford beriep hem in 1262 op de stoel van de kanselier. Twee jaar later werd hij kanselier van Engeland. Omdat hij zich in een aangelegenheid tegen koning Hendrik III gesteld had moest hij in 1265 voor zeven jaar naar Frankrijk uitwijken. Hij keerde terug en werd in 1275 bisschop van Hereford. Zijn uitgesproken zin voor gerechtigheid bracht hem opnieuw in problemen en ditmaal met de aartsbisschop Johannes Peckham die hem vanwege een kerkelijk recht in 1282 excommuniceerde. Thomas vertrok daarop naar pais Martinus IV om hem zijn geval voor te legen. Op de terugweg naar Engeland stierf hij in Montefiascone, voordat de Pontifex een uitslag over de aangelegenheid geveld had op 2 oktober 1282. Zijn gebeente werd naar Hereford overgedragen. De heilig bespreking volgde in 1320.

De bloem van zijn dag is het zeepkruid, Saponaria en Tunica.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/