9 april

Christus, Cleophas en een niet genoemde discipel, Lucas 24 uit www.taylormarshall.com

9 april of 25 september, H. Cleophas (Cleopas, Kleopas, Kleofas, Cleophas): waarschijnlijk een verkorte vorm van Grieks kleopatros: ‘de roem des vaders.’

Het is de naam van een van de twee Emmasgangers waarbij Jezus zich na zijn verrijzenis aansloot op weg naar Emmaus en genoemd in Lucas 24:13-35. Ze praatten over Christus zijn dood en Hij sloot zich bij hen aan zonder dat ze hem herkende. 's Avonds nodigde ze hun reisgezel uit om samen met hen te eten. Aan de manier waarop Hij het brood brak zagen ze wie Hij was, maar op dat moment verdween Hij uit hun zicht.

Van de legenden die de gemoederen in het Westen omstreeks 1500 danig beroerd heeft is het verhaal over de drie huwelijken van Sint-Anna, het zogenaamde trinubium. Het trinubium vormt de grondslag voor het netwerk van de familierelaties die de voornaamste personen uit de omgeving van Christus in n genealogisch systeem bijeenbrengt. Zonder de legende van de drie huwelijken van Sint-Anna was de heilige Maagschap, die de verwanten van Christus als het ware in n familieportret verzamelt, ondenkbaar geweest. De legende verhaalt dat Anna na de dood van haar echtgenoot Joachim nog tweemaal huwde. Eerst met Cleophas, volgens sommigen de broer van Jozef, en daarna met Salomas. Uit elk huwelijk werd een dochter met de naam Maria geboren.

Maria , de moeder van Jezus.

Maria-Cleophas, de moeder van de apostelen Jacobus de Jongere of mindere.

Maria Salome, (Salomas) de moeder van Johannes de evangelist en Jacobus de oudere.

Uit www.cademeusanto.com.br

9 april, Maria-Cleophas, (Cleopas, Kleopas, Kleofas, Cleophas): waarschijnlijk een verkorte vorm van Grieks kleopatros: ‘de roem des vaders.’

Ze behoort in het N. testament tot de drie Maria's onder het kruis samen met Maria, Maria Magdalena, Maria Salome. Ze zou een dochter zijn van een tweede huwelijk van H. Anna met een zekere Kleopas en dus een halfzuster van Maria, hoewel dat niet zeker is. Ze zou de moeder zijn van de apostels Jacobus de Jongere of mindere.

Ze wordt afgebeeld bij de kruising als een van de draagster van een zalfpot. Ze zou met de twee andere Maria's in Z. Frankrijk bekeringswerk hebben gedaan, zie Maria Magdalena.

9 april, H. Hugo: Germaans hug: ‘denkende geest, verstand of herinnering.’

Hugo is geboren rond 680 als zoon van hertog Drogo van Bourgondië, kleinzoon van Pepijn van Herstal. Hij werd benedictijner monnik en in 722 bisschop van Rouen en in 723 tegelijkertijd abt van Fontenelle, later bisschop van Parijs. Een groot deel van zijn inkomen schonk hij weg aan de armen. Hij zette zich in om de vroomheid en het leren in zijn bisdom en bij zijn monniken te verbeteren.

Uit claudiaojeda87.wordpress.com

9 april, Casilda van Toledo (Burgos).

De (Heilige) is geboren in de tiende of elfde eeuw te Toledo. Ze was de dochter van de Moorse koning Ismail van Toledo die tot de ijverigste vervolgers van het Christendom behoorde, terwijl Casilda hen begunstigde. Ze leed zeer onder een bloedziekte en vernam in een droom dat ze zou genezen in een christelijk heilbad in San Vincente in Burgos wat haar eerste heling bracht. Onderweg versperde de duivel haar de doorgang op een brug, haar engelbewaarder verdreef het monster. Daarop liet ze zich dopen en leefde voortaan als kluizenaar en bekommerde zich om christelijke gevangenen. Ze zou steeds in de kerker brood voor de gevangenen gebracht hebben die haar vader gevangen genomen had, de emir betrapte haar, maar het brood veranderde in rozen (zie Elisabeth van Thringen met gelijk verhaal). Ze bleef steeds bij de Christenen tot haar dood die op deze dag wordt herdacht. Ze is overleden in de 11^de eeuw te Briviesca, Spanje. Over haar graf in Briviesca ontstond later een kerk die naar de heilige genoemd is en een bedevaartplaats werd. Ze wordt met voorname kleren afgebeeld en met een rozen in een schort. Naast haar zit de duivel in de vorm van een monster. Ook zie je haar wel met haar engelbewaarder. Patroon tegen bloedvloed, onvruchtbaarheid en de stad Toledo en Burgos.

Uit nl.wikipedia.org

9 april, H. Waltrudis van Bergen (Mons) (Waldetrudis, Waltraud, Frans Waudru) Germaans wal: ‘slachtveld,’ trud: ‘geliefd,’ resp. ‘kracht,’ een Walkurennaam.

Zij is geboren in het begin van de 7^de eeuw (612?) te Coussolre. Haar ouders waren H. Walbertus IV, gouverneur van de Frankische provincies Samber en Maas, en zijn echtgenote de H. Bertilla, een koningsdochter uit Thuringen. Waltrudis zuster de H. Aldegonde, zie 10 juli, wijdde reeds haar leven in dienst van God.

Waltrudis werd door haar ouders uitgehuwelijkt aan de edelman Vincentius Madelgarius van Henegouwen (H. Vincentius), en schonk haar echtgenoot vier kinderen. Na wederzijds akkoord besloten zij echter uit elkaar te gaan en als kloosterling de rest van hun leven door te brengen. Hij werd monnik te Haumont. Waltrudis volbracht de opvoeding van haar kinderen en stichtte daarna een kleine religieuze gemeenschap, gelegen op een heuvel waarrond later de stad Bergen (Mons) zou groeien en werd er abdis. Met haar leven van gebed en liefdadigheid maakte zij diepe indruk op de plaatselijke bevolking. Van haar wordt gezegd dat ze zieken kon genezen met het kruisteken. Zij overleed op een 9 april, vermoedelijk op het einde van de 7^de eeuw (688?), en werd begraven in het kleine kloosterkerkje. Daar werd ze onmiddellijk het voorwerp van volksdevotie hoewel het tot 1039 duurde van ze heilig verklaard werd.

Haar stoffelijk overschot werd reeds onmiddellijk na haar dood het voorwerp van volksdevotie, al zou het nog duren tot 1039 voor de officiële heiligverklaring.

Sint-Waldetrudis is ook de patroonheilige van Herentals. De oudste en voornaamste kerk van de stad is de laatgotische Sint-Waldetrudiskerk. De grootse afmetingen van deze kerk getuigen van het rijke religieuze verleden van deze Vlaamse provinciestad. De naam Sint-Waldetrudis wordt in Herentals ook gebruikt voor onder andere een school en een van de langste straten van de stad.

Ze wordt afgebeeld in zwart habijt of met wereldlijke kleren met zwarte sluier en abdissenstaf. Met beide handen spreidt ze haar mantel open waaronder haar vier kinderen beschutting vinden of haar twee bekendste dochters. Op andere afbeeldingen verjaagt ze de duivel die haar probeert te verleiden.

De welriekende tuberoos, Polianthes, heet in Engeland flowers of St. Mary the Penitent.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/