23 augustus

Uit tlm-md.blogspot.com

23 augustus, Philippus Beniti: (Filippus Benitius of Philippus Benizzi) Grieks, ‘liefhebber van paarden.’ Al een oude Griekse naam. 5 koningen van Macedonië droegen hem.

Philippus was een afstammeling van de edele Florentijnse familie Beniti, geboren in 1233, vanaf zijn wieg vertoonde hij tekens van heiligheid. Met zijn vijfde maand riep hij sommige woorden en riep zijn moeder op om aalmoezen te geven aan de dienaars van Maria. Als jonge man studeerde hij letterkunde te Parijs en bleef godsdienstig. Na zijn terugkeer verscheen Maria hem in een visioen en riep hem op om te volgen in de orde van haar dienaren, servants of servieten, die net gesticht was. Hij trok zich terug in een grot op de Monte Senario waar hij een zwaar leven en het vlees kuiste, maar zweette vanwege de vijanden van Christus. Dan kwam hij eruit en ging door vrijwel heel Europa en een groot deel van Azië om te preken, stichtte overal gilden ter ere van de zeven zorgen van Maria en gaf het voorbeeld door zijn eigen heilig leven. Hij werd tegen zijn wil gedwongen om de taken van de generaal van deze orde te ondernemen. Daar stichtte hij de vrouwelijke tak van de orde waarvan H. Juliana van Falconieri de eerste overste werd. Hij was zeer ernstig in gebed en kon in trance raken. Hij was zeer goed voor de armen zodat hij in het dorp Camilino bij Siena zijn eigen kleding aan een naakte melaatse gaf die om een aalmoes vroeg, zo gauw als de melaatse het kledingstuk ontvangen had was de melaatsheid weg. Zijn roem steeg daardoor enorm en sommige kardinalen die te Viterbo samen zaten na de dood van Clemens IV om een nieuwe paus te kiezen richtten zijn ogen op hem. Toen de heilige man dat ontdekte ging hij weg en verborg zich in Montagnate totdat Gregorius X tot paus gekroond werd. Door zijn gebed kreeg het water van de bergen medische krachten die nog steeds St. Philips baden genoemd worden. Tenslotte verliet hij dit leven in 1285 op een meest heilige manier te Todi terwijl hij het kruis van Christus omarmde die aan het kruis hing. Bij zijn graf worden de ziende beter, de lamme gaan wandelen en de doden levend. Paus Clements X noemde hem heilig. Werd in 1671 heilig verklaard.

Hij wordt afgebeeld met zwart habijt met kruisbeeld en lelie, aan zijn voeten soms de tiara die hij weigerde. Soms met een doodshoofd, zandloper en een mand met broden, de servieten in Arezzo leden eens honger, na een gebed van Philippus stonden er plotseling twee manden met brood voor de poort.

Uit www.steugenescathedral.com

23 augustus, St. Eugenius (Saint Eoghan)

Eugenius is geboren in Leinster, Ierland. Als jongen werd hij naar Engeland gebracht en vervolgens naar Bretagne door piraten. Toen hij terugkwam in Ierland resideerde hij over de abdij te Kilnamanagh, County Wicklow. Onder zijn leerlingen was Saint Kevin of Glendalough. Hij werd in 581 tot bisschop van Ardstraw gewijd dat later in de 13^de eeuw naar Derry verplaatst is.

23 augustus / 5 december, H. Justinianus: Latijn iustus: ‘rechtvaardig of rechtschapen.’ Justinus was reeds de naam van enkele Byzantijnse keizers, ook zijn er verscheidene heiligen van deze naam.

Justinianus was kluizenaar en martelaar uit Bretagne. In het begin van de 6^de eeuw trok hij zich terug als kluizenaar in Wales. Volgens de overleveringen werd hij gedood door zijn drie knechts.

23 augustus, H. Zacheüs: een vergriekste verkorting van Zacharias, in Hebreeuws ‘Jahweh gedenkt, herinnert Zich,’ de vorm met s is Grieks van het N.T. Het wordt ook wel in verband gebracht met Aramees zacchai: ‘rein.’

Zaches was de 4^de bisschop van Jeruzalem.

Zacheüsdag wordt verzinnebeeldt door de reinvaarn Tanacetum vulgare, de fijnstraal van Canada Erigeron canadensis, de strobloem Helichrysum bracteatum en het mondhout Ligustrum vulgare.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/