19 oktober

Uit commons.wikimedia.org

19 oktober, H. Petrus van Alcantara. Grieks petra: ‘rots,’ als symbool van vastheid, betrouwbaarheid, vergelijk. Frans pierre: steen en Pierre.

Franciscaner, geboren als Juan Garavita uit het adelgeslacht van Sanabria van Alcantara in 1499 te Puente de Alcantara. Op zijn 15^de trad hij in de Franciscanenorde in, met 19 jaar conciërge in een klein klooster. Vijf jaar later was hij priester en gauw ene gevraagde prediker. Zijn roep drong door tot het Portugese hof waarop men hem beriep. Hij bekeerde enige prominenten waaronder de zuster van de koning. Dan trok hij zich terug in zijn klooster en zette zich in voor de reformatie van zijn orde die hij tot de oorspronkelijke idealen van armoe en soberheid terug wilde brengen. Hij stichtte met toestemming van paus Paulus IV de gemeenschap van ‘Discalceaten’ die een strenge regel er op nahielden, blootsvoets, sliepen op planken en streng vegetariër. Hij voerde hen zelf aan door een strijd met zijn lichaam aan te gaan door hongeren en vasten, urenlang op de knien, dagelijks geselen, sliep niet meer dan anderhalf uur, vandaar zijn patronaat voor nachtwakers, en droeg een hem van scherp blik. Een protest tegen de heidense levensvergoddelijking. Hij ondervond weerstand, aan de andere kant fascineerde hij vele mensen. Nieuwe orderegels werden naar zijn idealen uitgezet en breidden zich uit. Zijn schriften waren wijd verbreid, een door hem gemaakt leerboek bereikte 200 oplagen. Op hoge leeftijd leerde hij Teresa van Avila kennen en schatten en werd haar biechtvader en geestelijke leider.

In 1538 was hij overste van de Franciscanen en voerde de onder hem staande kloosters een sterke hervorming in, vandaar Alcantaninen. Zijn leven wordt gekenmerkt door zeer strenge boetvaardigheid en verheven beschouwing. Overleden op 18 oktober 1562 in Arenas in Spanje en heilig gesproken door paus Clemens IX in 1669. Teresa berichtte dat hij haar na zijn dood bezocht zou hebben en haar dichterbij geweest zou zijn dan in zijn leven. Ook Jezus verscheen aan haar die haar verzekerde dat geen bede afgeslagen zal worden die men in de naam van Petrus Alcantara aan hem richt.

Hij wordt afgebeeld in het habijt van de hervormde orde met een duif als symbool van goddelijke inspiratie, ook een boek, ganzenveer of inktpot. Verder een gesel omdat hij zichzelf kastijdde en maar eens in de drie dagen at. Aan zijn voeten een doodshoofd als teken van boetedoening, soms zie je hem in extase voor een lichtgevend kruis en soms vloeit er bloed uit Christus zijde op hem neer. Patroon van Brazilië, nachtwakers, omdat hij zichzelf maar anderhalf uur slaap per nacht gunde, tegen koorts.

Uit www.berkshirehistory.com

19 oktober, H. Frideswide (Friðuswiþ, Frevisse, Fris): Germaans fride: ‘vrede of bescherming,’ en oud-Engels swidh= oud-Fries swith: ‘krachtig, handig of snel,’ vgl. swind, dus ongeveer, de krachtige beschermster.

Frideswide was waarschijnlijk een dochter van de Saksische onderkoning van Berkshire, Didan, (Didianus) uit het huis Wessex en zijn vrouw Safrida rond 650. Ze vluchtte naar Oxford om een huwelijk met prins Aelfgar van Mercia (graaf van Leicester) te ontlopen en stichtte daar, in Binsey, een klooster. Overleden op 19 oktober 735 te Oxford. Ze is schutspatroon van Oxford en de universiteit aldaar. Relikwieën bevinden zich in de abdijen van Reading, New Minster (Winchester) und St. Georges Chapel (Windsor). Ook in Frankrijk is er een cultus van haar te Bomy (Diocees Therouanne).

Ze wordt afgebeeld met abdisgewaad, boek, pal of bloem.

19 oktober, zie 28 april, H. Paulus van het Kruis.

Uit users.skynet.be

19 of 29 oktober en 19 november, Elisabeth van Spalbeek (of van Herkenrode)

Zij werd in 1247 of 1248 als oudste dochter van een boerengezin te Spalbeek bij Hasselt geboren. Andere bronnen zeggen dat zij uit een adellijk milieu in de Franse landstreek Champagne kwam.

Haar huis lag niet ver van cisterciënzer klooster Herkenrode. Dikwijls meent men dat zij daar kloosterlinge was, maar in feite heeft zij haar ouderlijk huis nooit verlaten: zij leefde thuis het leven van een cisterciënzer. Zij was ziekelijk en meestal te zwak om op te staan, behalve zever keer per dag op de kerkelijke tijden waarin ze telkens de passie van Christus meemaakte. Zij droeg in haar lichaam de stigmata (de lijdenswonden van Christus in handen, voeten en zij), wat door vele mensen is waargenomen; ook door abt Filips van Clairvaux tijdens diens visitatie van klooster Herkenrode in 1267. Overleden te Herkenrode, Belgi, in 1316.

Haar leven was een voortdurende groei naar eenwording met Christus, vooral in zijn lijden. In de naburige abdij is zij van oudsher als heilige vereerd.

Ze wordt afgebeeld in de kleren van de orde en de stigmata op haar handen en het kruisbeeld dat ze liefdevol tegen zich aandrukt.

De sycamore, Acer pseudoplatanus L. (valse plataan), komt toch al in Engeland voor als een van de planten die gegraveerd is op St. Frideswide ‘s schrijn in 1282 na. Chr. Mogelijk is de sculptuur afkomstig uit Europa. Op de schrijn wordt de groene man of may-lord vertegenwoordigd.

Nicandra is de bloem van de dag.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/