24 februari

Uit' satucket.com

24 februari (of 14 mei) Sint Matthijs, Matthias (Mattheüs): zie 21 september. Hebreeuws, ‘geschenk van Jahweh.’ De vorm Mattheüs is uit Grieks Matthaios. In de Bijbel komt de naam in vier vormen voor, in het O.T. Mattanja, b.v. in 2 Kon. 24:17 en Matthias in 1 Makkabeeën 2:1, in het N.T. als Mattheüs en Matthias. Hij was de apostel die na de dood van Judas door het lot aan het elftal werd toegevoegd, Hand. 1:23. Van zijn verdere werkzaamheden is niets met zekerheid bekend. Mattheüs was wel de toenaam van Levi de tollenaar, de zoon van Alfeus te Kapernaum die door Christus als discipel geroepen werd, een van de evangelisten.

Volgens de traditie preekte hij in Judea en Cappadocië en ging vervolgens naar Ethiopië, respectievelijk Parthie en Perzië en leed in 63 de marteldood in Jeruzalem door steniging en tenslotte met een bijl vermoord. Hippolitus en Isidorus maken daar geen vermelding van maar schrijven dat hij daar overleden en begraven is. Zijn relikwieën zouden door de H. Helena naar Rome gebracht zijn en vandaar door bisschop Agricius (Agritius) in de 4^de eeuw naar de Matthiaskerk te Trier, vandaar dat hij daar in de middeleeuwen veel vereerd werd. Zijn hoofd wordt in de Maria Maggiokerk te Rome bewaard.

Hij wordt afgebeeld met een lange tunica en blootsvoets. Als martelwerktuig heeft hij een bijl op de schouder of in de hand, soms een ander wapen. Patroon van slagers, houthakkers, suikerbakkers, smeden en kledingmakers. Wordt aangeroepen bij kinkhoest, pokken en onvruchtbaar huwelijk.

De apostel Matthias kwam in dienst bij Pilatus en werd de lieveling van de rechter. Hij werd er tuinbewaarder. Nu gebeurde het dat zijn vader in de hof van Pilatus was gedrongen en er appelen wilde stelen. Matthias, die zijn vader niet kende zegt de legende, sloeg hem dood. Daarna trouwde hij met zijn eigen moeder die hij ook niet kende. Hetzelfde wordt, met meer reden, verteld van Judas, (een soort Oedipus?)

In sommige streken is hij de oofstschenker. Op zijn feestdag gaan (of gingen) de landbouwers bij het krieken van de dag naar de boomgaard en schudden er de fruitbomen of roepen zeer luid opdat er veel ooft komt overal waar de stem klinkt of galmt. In enige dorpen klimmen de kinderen op de fruitbomen en schreeuwen:

‘De H. Matthias bidde ik

Hij wil met ooft beschenken mij

Zo ver in de gaard men hore mij!’

Of: ‘Matthias, Matthias, geeft ons appelkens en peerkens.’ Elders nog neemt de huisvrouw voor de dageraad een jongen op de rug en loopt er mee in de boomgaard rond en roept: ‘Op St. Matthiasdag draag ik den jongen hier; waar mijn stemme schalt, moge ooft in overvloed wassen.’

Sint Matthijs breekt het ijs. Of Sint Matthijs werpt de eerste steen op 't ijs, of Sint Matthijs werpt een hete steen in ‘t ijs. =Op deze dag houdt de winter dus op.

Sint Matthijs brengt het sap in ‘t rijs. Ook:

‘Sint Matthijs

Breekt het ijs

En als hij geen ijs ontmoet

Vindt hij op ‘t water geen brug

Dan heeft hij die brug op de rug.’

Uit christtotheworld.blogspot.com

24 februari/ 18 september, Jozef van Copertino ook Giuseppe da Copertino of Joseph van Cupertino, eigenlijk Giuseppe Desa.

Jozef werd op 17 juni 1603 als zoon van Felice Desa en Franceschina Panaca in Copertino (Apulië) geboren. Zijn vader stierf voor zijn geboorte, zijn jeugd was die van ontberingen, ziekten en moeilijk leren. Hij zou van een zware ziekte wonderbaarlijk genezen zijn in het Mariaheiligdom Maria della Grazia in Galatone.

Hij stierf in 1663 in Osimo bij Ancona. Hij werd novice in het Kapucijnerklooster van Martina Franca en werd ontslagen omdat hij niet geschikt was als monnik. Later werd hij na meerdere keren aandringen in Santa Maria della Grottela eerst als oblat en later als frater aangenomen. In 1628 werd hij te Poggiarde als priester gewijd en was tien jaar werkzaam in Copertino waar hij door extases en levitaties (de vliegende pater) en wonderdaden opgemerkt werd en al gauw trok hij veel pelgrims naar zich. In 1638 werd hij van Messianismus verdacht, maar bij de Heilige Inquisitie van Napels er van vrij gesproken, voor de zekerheid uit zijn gemeente gehaald. Daarop leefde hij van 1639 tot 1653 in een Franciscanenklooster van Assisi waar hij mogelijk van invloed was op de bekering van J. Friedrich von Braunschwig-Luneburg. In 1653 ging hij naar Pietrarubbia en later naar Fossombrone en in 1657 naar het Franciscanenklooster in Osima waar hij tot zijn einde op 18 september 1663 bleef.

Zalig verklaard door paus Benedictus XIV op 24 februari 1753 en heilig verklaard door Clemens XIII op 16 juli 1767.

Jozef van Copertino was ook in de Nederlanden een uiterst populaire heilige, hoewel hij rust onder de beroemde mozaekvloer van de Dom van Osimo in de Italiaanse provincie Ancona. Er is weinig dat in deze oude kerk van Sint Franciscus aan haar Romaanse verleden herinnert. Alles is bedolven onder uitingen van extreme Barok om de latere reïncarnatie te vieren als heiligdom van de belangrijkste zwever in de christelijke geschiedenis: Jozef van Copertino. De crypte van het heiligdom in cui oggi il suo glorioso corpo venerato dai fedeli (waar heden zijn glorieuze lichaam wordt vereerd door de gelovigen) werd geconstrueerd in 1963 ter gelegenheid van het derde eeuwfeest van de dood van de heilige.

Er zijn tal van verslagen dat hij van de grond loskwam tijdens zijn gebeden. Aangezien Jozef geestelijk gehandicapt was verloor hij controle over zijn zweefneigingen als hij in gebed ging. Het verstoorde de concentratie van anderen monniken. Dus moest hij zijn gebeden alleen verrichten. Zijn zweefpartijen boven het altaar maakte hem onmiddellijk in de wijde omtrek beroemd. Jozef van Copertino kon tevens middels geesteskracht zware stenen en balken verplaatsen gedurende de verbouwing van deze kerk. Als hij in zijn monniken cel zat zou die zo gestraald hebben alsof er vele kaarsen brandden. Zijn hele leven zou hij wonderlijke genezingen bewerkt hebben die in aantal en grootte alle andere heiligen overtreffen. Hij zou zelfs 60m hoog gevlogen hebben om een 10m groot zwaar kruis te ontvangen die hij ‘als een strohal’ ՠop de aarde gezet zou hebben. Velen bekende die levitaties zoals prinses Maria van Savoie en koning Johann II Casimir van Polen. Om ongestoord te kunnen nadenken klom hij in de bomen waar de vogels direct zeer vertrouwelijk met hem werden, zo ook in de tuin en kleine kapel. Daarom is de putter of distelvink aan hem gewijd.

San Giuseppe da Copertino werd patroon voor studenten die examen moesten doen en dankzij zijn opmerkelijke zweefpartijen beschermheilige van de piloten, ook Navo piloten. Omstreden is dat Giuseppe da Copertino in de zeventiger jaren door katholieke jongeren in Turijn werd uitgeroepen tot patroon van de drugsgebruikers. Deze aanbeveling werd door de officiële instanties genegeerd. Het waren dezelfde instanties die Jozef wel uitriepen tot beschermheilige voor de millenniumviering van het jaar 2000. Naar hem werd de stad Cupertino in Silicon Valley genoemd.

De pluimvaren, Osmunda regalis, is de plant van zijn feestdag.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/