13 juli
Over 13 juli
Heiligen van de dag, naamgeving, etymologie, relikwieën, hun werken en plaats, verering, wonderen, sterven, hoe ze afgebeeld worden,
13 juli, H. Anacletus. Ana: onberispelijk
De naam van twee Pausen, de eerste Anacletus I, ook Cletus genoemd, was afkomstig uit Athene en werd, naar men vermeldt, in het jaar 81 als bisschop van Rome de opvolger van Petrus of van Linus, men voegt er bij dat hij tijdens de vervolgingen van Domitianus, 88, om het leven kwam. Zijn stoffelijke resten worden bewaard in de Sint-Linuskerk in Vaticaanstad. Ten onrechte wordt aan hem de uitgifte van 2 decretalen, de stichting der Pieterskerk en de verdeling der stad in 25 parochiën, toegeschreven. Tijdens zijn pontificaat werd begonnen met het inzegenen van bisschoppen. Waarschijnlijker is, dat hij ouderling of oudste geweest is in het college van oudsten (presbyterium) van de kerk in Rome. Mogelijk was Anacletus een slaaf of vrijgelatene. Hij zou een herderlijk leidsman zijn geweest (dat wil zeggen een zorgzame en zorgdragende leider).
Paus en martelaar, waarschijnlijk dezelfde als Cletus, maar hij zou in Italië geboren zijn en hij zou door Petrus gewijd zijn en St. Anacletus werd door hem priester gewijd. Omstreeks 90 overleden.
13 juli, H. Mildred van Minster of van Thanet (Mildrith, Mildreda, Mildrado, Mulder of Mildryth): oud-Engels mildthryth, van milde:’ mild, edel, zacht,’ thryth: ‘kracht, sterkte,’ het is ongeveer, de milde krachtige.
Mildred is de dochter van koning Merowald (Merwahl) van Mercia (Magonset) en prinses Ermenburga (H. Domneba) van Kent (die zijn andere dochters Mildburga: milde beschermster, en Mildgyth: edele gift noemde). Ze is geboren rond 660. Groeide op in Chelles en werd non in het door haar moeder, de heilige Emenburga, gestichte klooster Minster op het eiland Thanet onder leiding van de H. Bathildis, later werd ze daar abdis van. Ze overleed op 13 juli 734. Toen de Denen het klooster bedreigden werd haar lichaam in 1030 overgebracht naar Canterbury waar ze vooral vereerd werd. In het Vlaams werd het Sinte Mulder.
Ze wordt afgebeeld in het zwarte habijt van haar orde. In de hand houdt ze een abdissenstaf, soms een boek of kerkmodel. Onder haar linkervoet zie je een zwaard, kroon en scepter naar haar adellijke afkomst. Naast haar staat vaak een hert omdat haar moeder zoveel grond van koning Egbert kreeg om een klooster te bouwen als een cirkel die het hert zou lopen. Het dier liep het hele eiland rond. Ook zie je wel een duif omdat de geest van God haar in de vorm van een duif kwam troosten bij tegenspoed.
13 juli, H. Sara: Hebreeuws ‘vorstin,’ vrouwelijk vorm van sjar: ‘vorst.’ De naam van de vrouw van Abraham. Aanvankelijk heette ze Sarai, maar bij de aankondiging van de geboorte van een zoon moest zij haar naam veranderen, zoals in primitieve gemeenschappen dikwijls gebeurt bij verandering van levensstaat. Gen. 17:15
Ze was kluizenares in de Libische woestijn tegen het eind van de 4de eeuw.
13 juli, H. Silvanus: Latijn silva: ‘bos, woud,’ met een suffix no dat de betekenis ‘heerser over’ aan het grondwoord toevoegt, dus de heerser over een bos. Silvanus was de Romeinse bos- en veldgod. De naam komt ook in de Bijbel voor als Silas, Hand. 15, die vereenzelvigd wordt met de in 2 Kor. 1:19 genoemde Silvanus. Verschillende heiligen van deze naam.
Silvanus = Silas.
Uit heindorffhus.motivsamler.dk
13 juli, H. Zeno (Zenon): Grieks verkorting van Zenodotos: ‘geschenk van Zeus.’ In de oudheid een bekende Griekse naam, onder meer de grondlegger van de stocijnse filosofenschool, 340-270 v. Chr.
Martelaars van de naam Zeno worden in de hagiografische bronnen van de oudheid meerdere malen genoemd, uit verschillende streken.
Onder meer deze Zeno uit Egypte, 474-491.
St. Zeno was een post beambte (‘Fabellariө onder Flavius Valens, keizer van het Oostelijke Romeinse rijk. Zeno behoorde tot een rijke en aristocratische familie in Klein Azië. Bij de dood van de keizer, 378, zei hij zijn werk op en ging leven als kluizenaar bij Antiochië en gaf zijn rijkdom op aan liefdadigheid en stierf in 417.
Uit en.wikipedia.org
2 juni, 13 juli, H. Eugenius: Grieks, ‘van edel geslacht of welgeboren.’ Naam van verscheidene heiligen.
In het jaar 481 toen de bisschopszetel van Carthago al 24 jaar niet bezet was mochten ze vervullen van Huneric, de barbaarse koning van de Afrikaanse Vandalen. De mensen kozen Eugenius die beroemd was vanwege zijn lering, geduld en verstandige overwegingen. Vanwege zijn hulp aan misdeelde werd hij vooral bekend, in zijn nieuwe kantoor wilde hij niets hebben en gaf bevel om alles aan de armen te geven. Hij bekeerde veel Vandalen waar Huneric niet blij mee was en werd in 483 met 4976 gelovigen in de Afrikaanse woestijn verbannen en nadien nog verscheidene malen verbannen. Na de dood van Huneric werd Gontamund koning die hem terug riep, opende de katholieke kerken en liet de priesters terug komen. Na 12 jaar stierf die ook en werd opgevolgd door zijn broer Thrasimund, die verbande hem weer zodat hij in 498 naar Gallië vluchtte. Overleden 13 juli in een klooster die hij had gebouwd en geleid te Albi, bij Toulouse.
H. Gregorius van Tours vermeldde dat er later vele wonderen gebeurden om zijn graf.
Uit en.wikipedia.org
13 juli, H. Franciscus Solanus, (Francisco Solano)
Franciscus Solanus is geboren in 1549 in de buurt van Cordoba. Werd Franciscaan en eerst volksprediker in Spanje. Later ging hij naar Z. Amerika. Na 1589 werkte hij met groot succes onder de Indianen en kolonisten in Noord-Argentinië en Peru (Apostel van Midden-Amerika(. Hij kon meeslepend prediken en begeleidde zich met vioolmuziek. Hij was een vermaard polyglot, overleden in 1610 te Lima. Franciscus werd heilig verklaard in 1726. Feestdag 13 juli. Patroon van Lima, Chili en Panama.
Hij wordt afgebeeld in het bruine habijt van de franciscanen met viool en strijkstok in de hand, naast hem zitten meestal enkele indianen.
Arnica montana, het rondbladig klokje Campanula rotundifolia en het grote walstro Galium mollugo zijn de planten van de dag.
Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/